Bazen olur da çok hevesle bir işe başlarsınız. Sonra hevesiniz birden-bire kırılır. Bazen bunu etrafdakılar yapar, bazen kendimiz hevesimizi kırarız. Bu konuda ne düşünüyorsunuz?
Bu noktada kendi kendimi sorgularım. Bunu gerçekten istiyor muyum? Çünkü bir işi yaparken bir anda hevesim kırılıyorsa ben o işi istemiyor olabilirim. Etraftakilerin heves kırma meselesine gelince; onlar hevesimi kıramaz. Çünkü gerçekten gönülden yapılan bir işe kimsenin müdahalesi geçmez. Sen boşver başkalarını. İnsanlar heves kırmayı sever ama bir işi başarınca da hep senin yanında olmak isterler ışığından yararlanmak için. Hevesin daim ve yüksek olsun dileklerimle
Çok teşekkür ederim:)
Benim için rutin bir eylem.
HKK-ya alışmak pek kolay olmadı herhalde
Yo alıştım, aslında artık şaşırmıyorum
Sizi bilmem ama ben öyle yaşayamam. HKK-ye değil, etrafdakıların yorumlarına alışmalıyım.
Çözüm bulamadığım şeyler için üzülmüyorum. Zaten, bir süre sonra bu rutin halini alıyor. Tam tersi olduğunda şaşırıyorum. Hazırlıklı değilim olumlu bir sonuç almaya, bünyem kaldırmıyor