Bende sana tatlı bir şekilde katılıyorum 
1 Beğeni
4 Beğeni
1 Beğeni
Hele bir de şu dönemde daha bir yerinde oldu sanki
1 Beğeni
Bana kalırsa videoyu izlemeyin direkt açın filmi izleyin.
2 Beğeni
4 Beğeni
5 Beğeni
Bu maskenin altında bir yüz var…
Ancak benim değil.
Ne altındaki kaslardan daha "ben"dir o yüz…
Ne de altındaki kemiklerden.
Bu maskenin altında
Etten daha fazlası var.
Bu maskenin altında
Bir fikir var!
ve fikirler kurşun geçirmez!..
7 Beğeni
I’ve… seen things you people wouldn’t believe.
3 Beğeni
Bu sahne çok komiğime gidiyor. O ne saf karakter öyle. Hadi kıza elini uzatıp onun trene çıkmasına yardım ettin de diğer adamlara niye yardım ediyorsun? Belli değil mi kızı kovaladıkları? 
Tam olarak o sahneyi video olarak bulamayabilirim ama anlattığım zaman çoğu insan bilecektir. (Hatırladığım kadarı ile replikler şöyleydi)
Tarık Akan - Pavyonda kadının içine düşecektin nerdeyse. Utanmıyor musun, annnen yaşında kadın.
Halit Akçatepe - O kadın annemdi zaten.
Canım Kardeşim
1 Beğeni
Edward Bloom’un kendi hayatını, yaşadığı her şeyi masal gibi anlatması ve mutlu sonu. Herkes biri öldüğünde üzülür ancak Edward Bloom’un cenazesinde herkes mutluydu. Çünkü biliyorlardı ki Bloom hayatında yapabileceği her şeyi yapmıştı ettiği tüm yardımlar ve dokunduğu onca hayattan sonra artık huzurla uyuyabilirdi. Ebediyen uykuya gidişi de masal gibi oldu ve masalı bu kez o değil, oğlu yazdı:
4 Beğeni
2 Beğeni
1979 tarihli “Hair” filminden. Mis gibi müzikal.
Benim için budur. İnsanların genelini anlatıyor. "Senin yardımına 10 yıl önce ihtiyacım vardı! " İzlediğimde hala gözlerimi dolduruyor, o sondaki yüz ifadesi, her şeyden sonra üzülüşü, arkasından koşuşu sarılışı ve birbirlerini çok iyi tanıyan iki insan gibi af edişleri.
Tuvaletin sesleri, ışıklar, yüzleri, mimikleri. Harika.
Ve Elbette bu… O kadar doğal ki, açılışı, başlangıcı bile başlı başına buraya eklenebilir. Kamera görüntüleri mesela açılıştaki…
Bu da ayrı efsane. 
Ayrıca Adebisi…
Birazcık kanlı
Ve elbette tüm Agustus Hill monologları. “What we were, don’t matter. What we are, don’t matter. What we become… don’t matter…”
Not Safe For Work
1 Beğeni
Hayal kırıklığından sevdiğim bir kaç sahneden biri:
1 Beğeni
Blade Runner (1982) aynı zamanda beni çok şaşırtan bir film oldu. 80lerde böyle bir fikir ve mesaj üzerine bilimkurgunun kullanıldığı bir film görmek beni çok şaşırttı.
1 Beğeni