Öykü Seçkisi'nde okumak için: https://oykuseckisi.com/iki-kucuk-cocuk/
Biz, iki küçük çocuk, çantalarımıza sadece en vazgeçilmez oyuncaklarımızı doldurup akşamı beklemeye koyulduk. Bu, son gecemizdi. Yarından itibaren, bizi hiç üzülmeyeceğimiz bir hayat bekliyordu. Dumanı, bacadan tepen şu soba mesela, bundan sonra olmayacaktı. Eklem yerlerine yoğurt kovaları bağlanmış borular da. Koltuklarımıza damlayan kurumlar da. Annem, her akşam evimizi saran kömür dumanı yüzünden ağzımızı burnumuzu ıslak… (DEVAMI…)
1 Beğeni
“Kocaman bir çiftlik kuracağız.” dememiş miydi babam? Annemin ballı sütleri, şaşkınlıktan açık kalan ağzımızda bıyık olup donmamış mıydı?"
Dokunaklı, duru ve özellikle bir dönemin çocuklarının kalbini özlemle ısıtan sıcacık bir öykü okudum. Tema ile birebir uyumlu. Eline sağlık Neslihan, öykülerin devamını hevesle bekliyorum. Yeni seçkilerde görüşmek üzere…
Bana ışık olan sensin Hande. Yol alabiliyorsam teşekkürü borç bilirim 
Kıymetli yorumunla, ortak bir duyguda buluşmanın mutluluğunu yaşıyorum. Herşey için 
1 Beğeni