Bir son vardı;
Gecenin sabahı gibi, sabahın gecesi gibi…
Zamanın ötesinde, kederin içindeydi
Ayaz ruhlu bir kadın vardı gecenin içinde
Sessizliği bir ağıt gibi yükselmişti
Korkunç bir uykuya muhtaç kabus gibi
Tanınmış bir yalnızlığın kucak açması gibi
Geceye aitti ruh, sabaha köleydi
Savrulan her kelime dönüştü toz tanesine
Fısıltılarım bir yel gibi karıştı gökyüzüne
Her yıldız kaydığında kelimelerime bakarak bir dilek dile
6 Beğeni
Son Dilek. 
Güzel şiir eline sağlık.
1 Beğeni
Yorumunuz için teşekkür ederim, beğenmenize sevindim…
1 Beğeni