Kara Cuma

Aylık Öykü Seçkisi Öyküler
#1

Öykü Seçkisi’nde okumak için: https://oykuseckisi.com/kara-cuma-sedat-barkin/

image
image2000×1000


Diğerlerinin parmak uçlarından, aşil tendonlarından, duyguları ve duygulanmamaları üzerinden bedenlerine yayılan, yüzlerinde beliren kabullenişi -kaderlerine boyun eğmiş değil de üstlenmiş gibiler, kutsal bir vazife edasıyla taşıyorlar- suratıma yerleştirmeye çalışıyorum. Bir iki zorlama mimik girişimi, taklit etmenin tatminsizliği; vitrin camlarına yansıyan ifademden memnun değilim. Farklı olmanın tam sırasıydı şimdi diye düşünüyorum; göze batmak, görünür olmak, olmak… (DEVAMI…)

2 Beğeni
#2

“Sanırım diyorum kendi kendime; sesimi yeterince duymadılar.”
Mişima’ya selam olsun :slight_smile:

Kaleminiz çok güçlü hayran kaldım.

#3

Merhaba,

Başlığını son derece doğru tanımlamış, kısa ama oldukça dolu bir metindi. Başlarda sezdirdiği sınırları blurlaştıran grilik ile finaldeki harika tespit, -oda kokusu ve anonsla da ziyadesiyle başarılı olarak desteklenmiş- dozunda, dengeli ve kurgusal olarak birleştirilmiş.

Zihinsel tanımlama, usta işiydi.
Elinize sağlık.

#4

Ruhları boşalmış otomatlar… Duyguyu çok iyi vermiş, o anı dolaysızca hissettiren bir öykü… Kaleminize sağlık, ayrıca iki kere ölmesini bilen zombilerin erdemi müthiş!