Şu sıralar 10. yaşımızı kutlarken, eski forumlarımızda da sormuş olduğumuz bu soruyu bir kez daha dile getirelim: Kayıp Rıhtım sitesini tanıma süreciniz nasıl oldu?
Gemimle sakin sularda seyrederken birden bire rıhtımın eski forum’undan gelen dumanları görüp, yardım seslerini duyup dümenimi direk rıhtıma çevirdim. Belki kaderin bir cilvesi belki yıllar büyüttüğüm kurgu merakımın sonucu olarak buradayım 
9 Beğeni
Kitap listesi hazırlamak için yorumlara bakardım hep bir şekilde Yolgeçen Hanı’na düştü benim de yolum. İyi ki de düşmüş. 
7 Beğeni
Benim de kitaplarla haşır neşir olan bir arkadaşım kitap alışverişi yapacağım bir zaman muhabbet ederken açıp göstermişti. Almayı düşündüğüm birkaç kitabın incelemesini bulup, hiç aklımda olmayan kitapların incelemelerini okuyup beğendiğim için almıştım. Sayesinde yolum Rıhtım’a düştü, ne kadar teşekkür etsem az.
5 Beğeni
Diğer arkadaşların da Kayıp Rıhtım, Öykü Seçkisi ve Fantastik Canavarlar’la tanışma hikayelerini bekliyoruz!
3 Beğeni
Ben Rıhtım’ın adını duyalı epey bir zaman olmuş, dolayısıyla pek hatırladığım söylenemez. Eski foruma Haziran 2009’da kaydolmuşum. O zamanlar Xasiork Ölümsüz Öykü Kulübü’nün forumu vardı, genellikle oradaydım. Herhalde @magicalbronze ya da bir başkası orada Kayıp Rıhtım’ın tanıtımını yapmış olmalı, ben de ilk öyle görmüşümdür. Rıhtım’ı asıl takip etmeye başlamam ise galiba Hazal’ın şahane radyo programı Kahramanın Yol Türküsü ile oldu (yazar burada @Firtinakiran’a sesleniyor).
7 Beğeni
@zehir beni duygudan duyguya sürekledi 
Bir an Home Again eşliğinde radyo sohbet ve gıybetlerine gittim. Özledim sizleri 
Peki ben 9 senelik Rıhtım maceramda yolumu buraya nasıl düşürdüm?
Bakın, bu bir modern Faust hikayesidir. Üstelik bu uzun bir hikaye.
O dönemler üniversite 1. sınıfta bir öğrencisi ve 3 senelik blog yazarydım. Blogumda bir chatbox vardı, tıpkı 2 ya da 3 önceki portalda olduğu gibi. Bir gün bir baktım Hakan diye biri mesaj atmış. Takdir etmiş yazılarımı, tanışmak istermiş. En yakın arkadaşım da, “Tanışmalara kapalıyız” yazmıştı benden önce. @magicalbronze 'u böyle de siber sapık diye damgalamıştık. Hey gidi.
Bu tanışma konusunda ciddi olacağını hiç düşünmemiştim. Israrcı çıktı. Sonra blogda mesajlar bırakmaya devam etti. Son adım olaraksa mail attı.
Bir süre böyle konuştuk aslında. Hakan arada sitesini anlatırdı (yok, arada değil hep aslında). O dönem çiçeği burnunda Rıhtım’a verilen emeğe saygı duyar, bir parçası olmayı düşünmezdim ama.
Bir gün Diablo 3’e dair yazdığım bir yazıya olan beğenisini söyledi ve forumda da olan aynı konuya yorum yazmamı istedi. Foruma şöyle bir bakmıştım, o kadar. Ben buralarda çok kalmayacaktım ya. Öyle de oldu. Önce direkt reddettim bu teklifi. Aşırı gururlu olunca bir de insan, Hakan’ın reklam yaptığını sanıp, kendim blogumda yazarken neden gidip başkasına ait bir ortamda bulunayım demiştim. Ayrıca forumlar benim için Donanım Haber tarzı oluşumlardı. Asla içinde bulunmak istemeyeceğim ortamlardı. Bir de şimdi yüzüne bakmadığım, kapatalı birkaç sene olmuş bloguma o dönem sadakatim had safhadaydı.
Yazılarımı forumda yayınlayabileceğim söylendi tekrar, ama bunu da reddettim. Bloguma çok özen göstermiştim ne de olsa. Kimse okumuyorken bile yazmaya devam etmiştim.
Sonra foruma girip bakacağım ve ilk defa Diablo 3 konusuna yorumumu yazacağım an geldi. Tabii bir de, bu sitenin portalına girdiğimde çok sinirim bozulmuştu. Çünkü benim 3 senedir emek verdiğim mekanımla 1 senelik Kayıp Rıhtım’ın arasında dağlar kadar fark vardı. Sonuçta, ben bir elle ses çıkarmaya çalışırken Rıhtım kolektif bir topluluk olarak çok sesli bir koroydu.
Neyse, konuya girip yorum yazmadan önce, “Ya Hakan, ben buraya yazarım ama okuyan olmaz. Ben yazdım mı uzun yazıyorum görüyorsunuz.” demiştim.
İşte ben böyle zehirlendim. Elimi verdim, kolu bırak ruhumu kaptırdım. Şeytan ile antlaşmayı yaptık gitti. 9 sene oldu, benim ruhtan eser yok. Hayır bir de mürit olduk çıktık 
Şimdi başkalarını ben zehirliyorum. Yetmedi, kendimi en tepede buldum. Arada tanrılara kurban veriyoruz Rıhtım gelişsin diye. Bu tepeler çok ilginç.
Bu hikayenin devamının şaklayan kırbaçlar, uçurulan kelleler, yaz günleri akın akın gelen troll saldırıları olduğunu her Kayıp Rıhtım yolcusu bilir. Yapmayın yahu, hikayemiz bile var 
30 Beğeni
Şu konuyu, 11. yaşımızı kutlayacağımız günlere az bir zaman kalmışken tekrar gündeme getirelim. Eskisine nazaran çok daha yoğun bir forum hayatımız var ve ben gerçekten de üyelerimizin Kayıp Rıhtım ismini nasıl duyduğunu ve buraya geldiğini merak ediyorum.
O zaman hadi bakalım, hikâyeler anlatılmaya başlansın!
9 Beğeni
Yıl olarak tam hatırlamamakla birlikte ilk olarak sitede @mit’i takip etmeye başlamıştım. Sonrasında genel olarak Kayıp Rıhtım sevdalısı olduk işte…
5 Beğeni
Niye benim üstüme atıyorsun evladım? Kötü alışkanlıklarını benim gibi naif ve temiz bir delikanlıyla ilişkilendirmeye utanmıyor musun?! Allah Allaaah…
Bunu da ben zehirlemişim, keh-keh! Okumayın burayı, burada bir şey yok! 
8 Beğeni
Sanırım dokuz yıldır Kayıp Rıhtım’ı takip ediyorum. Nasıl bulduğumu hatırlamamakla birlikte yine sanırım fantastik edebiyat konusunda Google’da araştırma yaparken karşıma çıkmıştı. Eski forumda Metallica idi nikim. Çok aktif yazmasam da Kayıp Rıhtım’da çıkan hemen hemen bütün incelemeleri dosyaları okudum. Okumaya devam ediyorum. Türkçedeki en iyi edebiyat sitelerinden birisi bence. Hatta fantastik-bilimkurgu türleri özelinde düşünürsem en güzeli. 
6 Beğeni
Oyungezer’i takip ederken @mit’in yazılarını okumayı çok seviyordum, bir gün nereden estiyse kendisinin yazdığı başka mecralar var mı diye internette küçük çaplı bir araştırma yaptım. O araştırmanın sonucu Kayıp Rıhtım’a düştü yolum. Uzun bir süre uzaktan seyirci olarak takip ettim forumu ta ki forum yenileninceye kadar, forumun yenilenmesiyle beraber ben de forumun bir üyesi oldum. 
8 Beğeni
Kitap serileri için okuma sıralarına bakarken denk gelmiştim.
5 Beğeni
Sene 2008, graffiti, rap bunlara merak saldığım yıllar. Orta okul yeni bitmiş. Ben internette forumlarla böyle tanışıyorum.
İçime küçükken ekilen Harry Potter sevgisi beni fantastik edebiyat forumu aramaya itiyor. Fantastikedebiyat.com ile tanışıyorum. Orada epey vaktim geçiyor, arkadaşlıklar ediniyorum, sohbet muhabbet gayet güzel gidiyor. Hayatımı etkileyen bazı kararları da oradaki insanlara danışarak veriyorum. Öyle bir ortam. Arada burayı da görüyorum ama samimi gelmiyor. Alışkanlıktan sanırım. Bilmiyorum.
Sonra Fantastikedebiyat forumu hikaye yarışması yapıyor ve ben bir tane yazıp gönderiyorum. Herkese gösteresim geliyor tabi, başka neresi var; Kayıprıhtım.org. Selam sabah vermeden direk yayınlıyorum öyküyü. Bir yorum geliyor. Burayı daha farklı, kendimi geliştirebileceğim bir yer olarak görmeye başlıyorum. Hikayelerimi buraya atmaya başlıyorum. Bunlar seneler içinde oluyor. Bir arkadaş edinirken nasıl davranıyorsam öyle davranıyorum Kayıprıhtım’a.
Diğer yandan Fanstastikedebiyat forumunda gittikçe daha az aktif olmaya başlıyorum. Tazeliğini koruyamıyor, insanlar ayrılıyor, gereksiz sataşmalar vb. olaylar sonrası iki ayrı site oluyor. Bir site kapanıyor, yeniden açılıyor. Yeni üyelere alışamıyorum. Diyorum ki Evis, sen hafiften Kayıprıhtım’a, daha aktif olmaya. Tabi ki olamıyorum. Ama gel gör ki kaç senedir en az 3 günde bir girip bakıyorum foruma.
Tasarımın değişmesine ne kadar üzülsem de buradayım hala. Ellerinize, emeklerinize, fikrinize sağlık.
7 Beğeni
Evis diye birini hatırlıyorum nickiniz aynı mıydı orada da?
2 Beğeni
Ejdrhamizragi ,Unutulmusdiyarlar ve Gedik savaslari serilerinin okuma rehbrletina bakarken tanıştım.
2 Beğeni
Ben de F.E.’ yi çok sevmeme rağmen son olanlardan sonra zamanla ilgimi yitirip burada aktif olmaya başladım. Resmi ortam biraz daha iyi oluyor bence. 
2 Beğeni
Cevabım çok net bu konuda. Kahramanın Yol Türküsü.
5 Beğeni
Google’da fantastik seriler hakkında araştırma yaparken keşfettim. Yanlış hatırlamıyorsam, ‘Ne aramıştın ölümlü?’ kısmına arama yaptığımdan beri takipteyim. 
3 Beğeni
Garip oldu açıkçası bu konuyu görmem. Hani hakikatten bir “İşte efendime söyleyeyim şöyle tanıştım böyle tanıştım” denebilecek bir hikayem yok, hele ki Kayıp Rıhtımla bağlarım çok kuvvetli değil gibi. Ancak açıkçası burada yönetici olarak görünen pek çok kişiyi gözüm epey ısırıyor. Mesela ki, hararetli bir şekilde tartıştığım bir kişinin Wattpad hesabını görünce epey tanıdık olduğuna hükmediyorum. (@EmrecanDogan idi bu kişi) Hatta bir Facebook grubu vasıtası ile konuştuğuma da gayet eminim. Üstelik takıldığımız grubun adını da “Viva La Tarbetu” diye değiştirip eğlendiğimizi de hatırlıyorum.
Neden kaydolduğum biraz bu noktayla alakalı. Açıkçası Wattpad’de sık sık yazı yazdığım zamanlarda konuştuğum, selam verdiğim ve laflaştığım pek çok insan vardı. Zaman içerisinde ciddileşip, kendi yazdıklarımı kendime saklamaya karar verince birden dünyadan kopup yalnızca yazı yazan, başka hiçbir şeyle ilgilenmeyen garip bir insana döndüm. Kaldıramadım tabii, biraz eli yüzü düzgün edebiyatla ilgili insanlar tanımak için Rıhtım’a geldim sonra da. Bakalım sonumuz ne olacak.
4 Beğeni