Deliliğin vücut bulduğu saatlerde sessizliğimi korudum
Saatin sesi, kırmızı duvarın fısıltıları tek manzaram oldu
Lanetli bir tabloya aşık kadının gözyaşlarıyla yandım
Öyle bir kabusun içindeyim ki tüm uykularımı kaçırdım
Koyu gecelere karışık parlak fikirler
Yalanlara sarılı gerçeklerde kalp kırıkları
Hissiz düşüncelerin en hisli acıları
Hatırlıyorum; ölü evlerinde konuşan sararmış fotoğrafları
Parmak uçlarımda taşıyorum cehennemi
Bir gün mürekkep kusup koparacağım kıyametimi
İç huzursuzluğum sanrılar ile dönüyor evine
Kağıtların her biri dipsiz bir kuyu, iniyorum en derine
Kalbimi masaya yatırdım ve içine korku kazıdım
Bir şiir ancak bir katliama bu kadar yakındır
Virane diyarlar gezdim, hazin sonlara tanıktım
Omzumda gri günahlar, peşimde karanlık
Özümü oluşturabilir mi yılan ve elma
Geçmiş külfet oluyor yaşanılan zamana
Alıştıysam yalanlara, alışırım herhalde uyumaya
Bir gün belki her şey gibi terk eder kabuslarım da