Merhaba. Başlıktan da anlaşılacağı üzere, klasik müzik ve bu alandaki sanatçılarla ilgili Türkçe kitaplar okumak istiyorum. Daha önce okuduğunuz ve önerdiğiniz kitaplar var mı?
1 Beğeni
Fiyatı malum çok fazla ama güzel bir kitap
2 Beğeni
Evet bunu gördüm ama dediğiniz gibi fiyatı çok yüksek gerçekten. Bir öğrenci olarak almam imkansız, umarım ileride alabilirim. Teşekkür ederim yine de öneri için.
1 Beğeni
Aydın Büke’nin kitaplarına bakabilirsiniz.
İlginiz varsa Soner Uluocak - Klasik Gitar Tarihi 1-2-3’e bakabilirsiniz.
2 Beğeni
Aydın Büke’nin kitapları ilgimi çekti, Johann Sebastian Bach’ın kitabını alacağım hatta ilk olarak. Gitara karşı bir ilgim yok ama bahsettiğiniz seriye de bakacağım. Teşekkür ederim önerileriniz için.
2 Beğeni
Okumadım ama kitapçıda görmüştüm içeriği dolu doluydu: (sitede önizleme mevcut)
3 Beğeni
Teşekkür ederim öneri için. Çok güzel gözüküyor ancak hiçbir yerde baskısı kalmamış sanırım…
İdil Biret’in önsözüyle birlikte, Gide’in müzikal ilgisine ve bilgisine kani olduğum için esere göz atmak istedim. Aşağıda paylaşacağım bölüme bayılmakla birlikte, kitapta yorumladığı eserler (çoğu prelüd, bir barcarolle ve birkaç impromptu) bu zenginlikte bir “oeuvre” için bana az göründü. Bu türlerin hangi amaçla bestelendiği ve adlandırıldığı gibi yorumlarla beraber, hepi topu 40 sayfa kadar olan Gide defterini kapatıyoruz, kalan bölümlerde başkalarının kitap için yorumları var.
Eserlerin notalarını kitapta paylaşmış olmak, sıradan okur için avantajdan ziyade soğutucu bir unsur olabilir. Velhasılıkelam, kütüphaneye katılacak ölçekte bir müzik kitabı olarak göremedim. Meraklısına yine de duyurulur.
"Piyanosunun başında Chopin sanki hep doğaçlama yapar gibiydi diye anlatılır; başka bir deyişle, sürekli olarak zihnindeki bir düşünceyi arar, yaratır, biraz biraz keşfeder gibiydi. Onun için eseri bize, adım adım giderek oluşmaktaymış gibi değil de, daha baştan mükemmel, kesin, nesnel bir bütünmüş gibi sunulursa eğer, o türden sevimli duraksamalar, beklenmedik hoşluklar yok olur gider. Chopin’in, eserlerinin en güzellerinden bazılarına vermeyi yeğlediği impromtu başlığının bundan başka bir anlamı olabileceğini düşünemiyorum. Bestecinin bunları gerçek anlamıyla doğaçlayarak yarattığını kabul etmenin mümkün olduğunu sanmıyorum. Kesinlikle hayır. Ama önemli olan, öyle oldukları izlenimini verecek biçimde, yavaş demeye dilim varmıyor ama bir tereddüt içinde çalınmalarıdır; en azından hızlı bir bölümün getirdiği o çekilmez güven duygusu olmamalıdır. Bu bir keşif gezintisidir ve icracı, biraz sonra anlatacaklarını önceden bildiği ve bütün bunların zaten yazılı olduğu izlenimini hiç vermemelidir. Parmaklarının ucunda yavaş yavaş oluşan müzik tümcesinin, icracının bizzat kendisinden kaynaklandığı, hatta onu şaşırttığı ve bizi de o hayranlığını paylaşmaya çağırmakta olduğu sanısına kapılmayı isterim. " (s.24)
