Bağışlayıcı dudakların yine terk ettiler bu gece beni.
Yaz mevsimlerini müjdeleyen ellerin de hep uzaklaşırdı ya buz gibi tenimden.
Arkana bile dönüp bakmadan solup, toprağa karışırdın yalancı ve yabancı bir orkide misali.
Açık denizlerin getirdiği meltemlerin kokusu da kalmadı artık.
Sırra kadem basmış eski püskü sevgilerin gölgesindeyim.
Zaman bana yine çok bencil davranıyor.
Yapayalnız kalabilir miyim?
Belki kabuslarımda, belki tatlı ve hatırlanmamış rüyalarımda.
İyileştirebilir miyim hastalanmış ruhlarımı?
Tedaviye cevap verebilir mi olasılıklar?
Ve delirişleri onları takip ederken…
Sakinleştirebilir miyim kalabalık yalnızlıklarımı?
Çılgına dönmüş aklımın derinliklerinde…
Sevgilerim şimdilik kronik ve zaman zaman platonik.
Zapt edildi soğuk ve ölü zincirler tarafından kirletilmiş terkedilişim.
Özgürlüğün krallığı yardımıma koşacak mı?
Azad edici melekler neredeler şimdi?
Yoksa kanatlarını mı bıraktılar, tanrının dizlerinin dibine…