Ne tepki alacağımı bilmeden, tedirgince açıyorum bu konuyu. Çocukken okulumun ön ayak olduğu bir projeyle bir mektup arkadaşı edinmiştim. Birkaç yıl çok güzel şeyler paylaşmış daha sonra zamanla yazmayı bırakmıştık.
Geçtiğimiz yıllarda, yine bir mektup arkadaşı edinmiştim. Fakat o da çok uzun sürmedi.
Beni mektuplaşmaya iten şey ne bilmiyorum. Belki teknolojinin beni boğması, belki tatlı kelimelerle anlatabileceklerimi bir mesajda kısaca tak diye söylüyor olmak. Ama tanımadığınız birine uzun uzun içinizden gelenleri yazmak, sonra gelecek mektubu heyecanla bekleyip, geldiğinde açıp önce bir çırpıda, sonra sindire sindire okumak inanın çok zevkli. Ayrıca bunun yazım şeklimizi de geliştirmeye çok faydası olduğuna inanıyorum.
Bu sebeple kendime yeni bir mektup arkadaşı arıyorum 
Fakat bazı kurallar var;
#Mektupta yazılan mektupta konuşulur. Yani size mektupta bir soru sorulduysa, bunu başka bir iletişim aracıyla değil, ancak yine mektupla cevaplamalısınız.
#Mektubu aldıktan sonra bir hafta içinde cevabını yazmalısınız.
#Eğer mektuplaşmaktan sıkılır ve artık göndermemeye karar verirseniz bunu karşı tarafa bildirmelisiniz.
İşte bu kadar basit. Postacının getireceği mektubu heyecanla beklemek isteyen benim gibi ‘Eski zaman olur ki…’ özlemini yaşayan bir mektup arkadaşı varsa bana adresini yollayabilir.
Ya da bir başkaları burada mektup arkadaşı edinebilir kendine belki de… 
