Öykü Seçkisi'nde okumak için: https://oykuseckisi.com/ogretmen-oldum-ben/
Aybüke için gece geçmek bilmiyordu, bir ara uyandığında bir yandan sevinçle herhalde saatlerce uyudum diye düşünürken bir yandan da bir gözü kapalı telefonunu yastığının altında arıyordu. Ekrana baktığında yaşadığı hayal kırıklığı tarif edilemezdi, daha yatağa gireli anca bir buçuk saat olmuştu. İşte böyle olur hep. Bir haber, bir müjde ya da yeni bir başlangıcın arifesindeyseniz… (DEVAMI…)
1 Beğeni
En iyisi buydu, ben de dâhil. Ancak uzunluk olarak web’e uygun değil gibi, biraz daha kısa olabilirdi. Mâlum dikkat sorunu oluyor netten bir yazı okurken.
Merhaba övgünüz için teşekkür ederim. Ancak bana kalırsa benim öykümün sizinkinden daha iyi olduğunu yazarak tevazu göstermişsiniz.
1 Beğeni
Merhaba yorumunuz için teşekkür ederim. Amacım nefreti körüklemek değil, sanırım siz konuyu yanlış anlamışsınız. Aybüke’nin ölümü beni derinden etkilemişti. Onun adının ve hatırasının ölümsüzleştirilmesinde benim de bir payım olsun istediğim için bu öyküyü yazdım.
2 Beğeni