Sanrılarım var benim. İsimlerini hiç bilmediğim.
Hep farklı yüzlerle çıkarlar karşıma.
Her defasında şaşırtırlar beni, paranoyalar eşliğinde.
Odalarım var benim. Hiç içlerine girmediğim.
Benliklerini hiç göstermezler ki bana. Tıpkı insanlar gibi.
Hastalıklarım var benim. Kanımda dolaştıklarını hissetmediğim.
Kemirirler beni, açlıktan ölmek üzere olan böcekler gibi.
Ölümlerim var benim. Lezzetlerini daha önce bilmediğim.
Ve her yeni bir gün belki de arzuyla beklediğim.
1 Beğeni