O’nu gördüm o karanlık saatte.
O, karanlığın içinde
Ateşin, kanın, acının ve ızdırabın.
Ulu kapının kanatları arasında,
Kadınların, çocukların parçalanmış cesetleri arasında ve canavarların.
O karanlığın içinde görebildiğim tek şey oydu.
Bir elinde yalın kılıcı kanlı, kendisi kanlı.
Bir elinde küçük bir kız çocuğunun cesedi, gülümsüyor.
Acı gülümsüyor
Öfke gülümsüyor
İntikam gülümsüyor
Savaş gülümsüyor
Ve ölümü.
Kaldırdı kılıcını ve haykırdı.
Ölümü gülümseyerek haykırdı.
Korktum.
Dünya korktu
Hava, Su, Toprak korktu.
Ölüler, diriler ve Ölmeyenler korktu.
Canavarlar, Melekler ve Tanrılar korktu.
Göz göze geldik hiç olmayacak
Toprak yarıldı
Gök yarıldı
Ben yarıldım
Ve karanlık aldı herşeyi
Gerçek Karanlık.
Karanlık bağırdı
O bağırdı
Ben bağırdım.
Sonra yürüdü yalın kılıç canavarların, ölülerin ve ölmeyenlerin üstüne.
Kılıcı yalın kendisi yalın
Kılıcı kanlı kendisi kanlı
Canavarlar kanlı.
Ve canavarlar kaçtı önünden
Ölüler ve ölmeyenler kaçtı,
Tanrılar ve Melekler kaçtı.
Bir ben kaçamadım bir Karanlık kaçmadı.
O haykırdı, ben haykırdım, karanlık haykırdı.
O yürüdü
Ben kaçamadım
Karanlık kaçmadı.
Ve sonra son buldu herşey, haykırışlarım durduğunda yabancı bir toprağın üstünde,
Ben hep parçalanmış kaldım.
2 Beğeni
Çok güzel olmuş
1 Beğeni
Teşekkür ederim. (20 karakter)
1 Beğeni