Şefkat

Gökyüzü ne vakit ağlar

Artık sen bilirsin

Duymak ister misin?
Çocukların neşe ile dolu çığlıklarıdır işittiklerin

Artık sen bilirsin

Denizlerimde mahşer dalgalar
Tenhaların çok derin olmasın ama
Serin olmaları ise kaçınılmaz

Artık sen bilirsin

Ellerimizi sakinleştirir yüzyüze korkularımız
Sebepsiz bir öfke, pişmanlıklarımın daniskası

Artık sen bilirsin

Affedişlerimi dilerdim meleklerimden
Sanki omuzlarımdalarmış gibi
Suretlerime bakmazlarmış, tıpkı senin gibi

Artık sen bilirsin

Dehlizlerimin küf kokularıdır sensizlik
Rengarenk kuşlarımız vardı ya bizim
Uçmak nedir bilinmezliklerin enginlerine

Artık sen bilirsin

Sevgilerim bir terk ediş, ansız nefretlerim nasıl da pişmalık
Senden vazgeçilmezlik elbette takdire şayan

Artık sen bilirsin

Sensizlik bir tarifsizliktir
Sensiz sessizlik tek tasvirsizlik
Sensizlik bir biçare şimdi
Sensizlik, tadımsız bir ölümün ta kendisi gibi

Artık sen bilirsin

1 Beğeni