Eskimeye yüz tutmuş deri ceketimi üstüme geçirip, fırlıyorum düşüncelerimden daha dağınık evimden. Akşamüstü saati ve gri bulutların kapattığı şehir de neden bu kadar mutsuz insanlar? Bu soruyu sormak saçmalık mı? Ya da benim hakkım mı? Bilmiyorum. Asık suratların yanından geçerken, kalbim derin bir boşluğun içinde çarpıyor; düşüncelerimin hızına yetişiyor. Ellerim usul usul titriyor ama soğuktan değil. İnsanlar üşüyor, insanlar düşünmüyor, insanlar bir yere yetişmek istiyor. Yanımdan geçen balık etli kadın montunun yakalarını yukarı kaldırıp hızla yürüyor, elinde bir çantayla. Kendinden kaçar gibi soğuktan mı kaçıyor acaba, ya da işten çıkıp evine yetişmeye mi çalışıyor? Acaba annesi babası hayatta mı? Evliyse evliliğinde mutlu mu? Kaç kez ağladı, kaç kere güldü hayatı boyunca? Benim için montunun yakalarını kaldırıp hızlıca yürüyen bir insan, kim bilir kaç kişinin hayatında iz bırakıyor? Düşüncelerimden daha yavaş adımlarım, acelem yok; bir yere yetişmeme gerek yok. Varacağım bir yer olsaydı belki düşüncelerimden daha hızlı çalışırdı bacaklarım. Bazı insanlar tam vaktinde varır gideceği yere bazıları ise hep geç kalır. Hayatı seks yapar gibi mi yaşamak gerek? Ne fazla hızlı ne de fazla geç; olması gerektiği zamanda. İnsanlar seks yaptığı insanlarla dertleşirler mi? Dertleşmek insanın farklı bir boşalma biçimi değil mi? Yanımdan geçen balık etli kadın bugün birisiyle seks yapacak m? Ya da biriyle dertleşecek mi? Cevaplanması gereken çok soru var. Yavaş adımlarım, hızlı düşüncelerim ve bana baktığını fark ettiğim sarışın bir kadın. Bir kenarda durmuş ve ağzına sigarasını götürüyor. Yanından geçerken çakmağımın olup olmadığını soracak ve duruma göre sohbet edeceğiz. İnsanlar bazen tanımadığı kişilerle daha rahat konuşurlar. “Pardon çakmağınız var mı acaba?” Düşüncelerimi duraksatan bir soru ama zaten bu sorunun geleceğini düşünmüştüm. Hayat hep sorulardan ve cevaplardan mı oluşur? Sarışın kadınla bir gün dertleşir miyim? Ya da bir gün seks yapar mıyım? Sigara kullanmadığımı söylesem şaşırır mı? Çakmak sormasının bir bahane olduğunu söyleyerek zor kadını oynamamayı tercih eder mi? “Üzgünüm” deyip adımlarımı hızlandırıyorum. Ardımda bir dünya ve sorular yığını bırakıyorum. Balık etli kadın bugün kiminle dertleşecek? Sarışın kadının gerçekten çakmağı yok muydu? Eskimeye yüz tutmuş montumun geçirdiği soğukla düşüncelerimden daha dağınık evime dönüyorum……