Bir varmış bir yokmuş… Bir zamanlar herkesten uzak bir kalede kendi kendine bir piyano çalarmış. Bu piyanonun ağzı olsa da dili yokmuş, hep aynı tema dökülürmüş inci dişlerinden. Çocukken başka diyarlarda diğer piyanoların neler yaptığı hikâyeleriyle büyüse de öyle uzun zaman geçmiş ki tek başınalığından, bu hikâyenin unsurlarını tek tek unutmaya başlamış. Piyanonun ne olduğunu… (DEVAMI…)
Eğlenceli ve ilginç bir çalışma olmuş. Bu tür kısa hikayelerin yazımının zor olduğunu ve zaman zaman sıkıcı olduğunu düşünürüm. Sizinki yeterince keyif vericiydi.
