Solgun Bir Güneş
Şimdi solgun bir güneş yitirdi sevgiye istencini,
Şu yezit insanlık! Sündürdü hepten güvenini.
Bomboş kalırken altı, göğüs kafesinden sundurmasının,
Rüyaları bile kabuslandı, duyumsamadı ayın nefesini
Şimdi solgun bir güneş buldu yine bir yolunu,
Doğup aydınlanırken zarafetle saçtı bütün umudunu.
Işığından gücenip intihar ederken alıngan yıldızlar
Selenion vakti, usulca dokunuverdi ayın dudaklarına