Arkadaşlar şunu çok merak ediyorum: Edebiyat ile ilgilenen kesimin büyük çoğunluğu 2. Yeni’den sonra çıkan şiirlere çok fazla ilgi göstermiyor ve bu yüzden artık “şiir” piyasa değeri anlamında neredeyse hiç durumda. Yayınevleri asla ve asla yeni şair basmıyorlar. Peki sizin, okuyucular olarak son dönem şiirlerinden okuduğunuz ve takip ettiğiniz şair/ler var mıdır?
Sorum 1980 ve sonrası çıkan şiirler ve şairler için.
Güncelleme: Adger Allan Poe’nin Bütün Şiirleri kitabı var elimde sadece.
Galiba okuduğum, kitaplığımda olan şairlerin en gençleri bile artık 60-70 (Ahmet Can Akyol, İbrahim Karaca, Nevzat Çelik gibi) yaşında ve ilk kitaplarından bu yana 40-45 sene geçmiştir.
Neden geriledi veya okunmuyor değerlendirmesi beni aşar gibi, belki çeviri roman kitapları cenneti bir ülke olmamız ile de alakalı olabilir, bilmiyorum ama yine de bir iki kelime de etmek isterim.
YKY gibi büyük yayınevlerinin şiir yıllıkları yayınlamayı bırakması, edebiyat dergilerinin önemli oran da azalması ve bence çoğu yayının şiirden uzaklaşmış olmaları benim gibi okur düzeyinde şiire ilgisi olanlar yeni şiir kitaplarını, şairleri keşfedemiyor. Varlık’ın iyi günlerinde, YKY yıllıkları veya örneğin bir zamanlar Mersin de yayınlayan ve tüm Türkiye’de ilgilisinin bulabildiği Simge şiir gibi dergiler artık yok ya da eskisi kadar şiire yakın değiller.
İşin bir de şu yönü var. Bırakın yeni şiirleri, şairleri Türkçe okuyan edebiyat okuru da şiir okumuyor, belki özellikle romanlarda çeviri cenneti olmamızdan kaynaklı, okurun ilgisi tamamen çeviri romana yöneldi, belki Türk insanın “şair” olmasından kaynaklı. 
Okumak yerine yazıyorlar.
Bir de şu var. Sosyal medya denilen çöplükte yalan yanlış isimlere etiketlenen şiirler, bir şiirin sadece 3-5 mısrasının şiir olarak paylaşılması hem şiirin hem şairin bütünlüğünden okuyanı uzaklaştırıyor ve saçma sapan bir şekilde o 3-5 dize tüm interneti şiirin bütününden koparılmış olarak dolaşıyor.
Ülkemiz şairlerinin bir değeri olmadığı da ayrı bir gerçek. Örneğin bugün Türk şiirinin köşe taşlarından, neredeyse tüm şiirleri bestelenmiş Enver Gökçe’nin ölüm yıl dönümü belki birkaç edebiyat çevresi ve ideolojik olarak kendine yakın gören 3-5 kişi dışında kimse hatırlamayacak.
@erce Mevcut durumu değerlendirmek beni aşıyor. Belki üniversitelerimizin ilgili bölümleri, edebiyat dergileri bunları yapıyordur veya yapmalıdır. Şiir okumayı, şiiri ezberleyip okumayı severim ama ben bile şiir sevdiğim halde yeni şiirlerden ve şairlerden bihaberim.
@alper dediklerinin hepsine katılıyorum, bahsettiğin yayınları çok uzun zamandır takip ediyorum/ediyordum. Maalesef şu an "şiir"in bu hâle gelmesinin sebebi de -aşırı romantize edilmesi ve sokağa indirilmesinden bahsediyorum- malum bu yayınların tam tersi olan yayınlar. Ayrıca diğer yandan bahsettiğimiz yayınlarda “mali” endişelere sahipler maalesef ve "yeni"den uzak duruyorlar. Belki Varlık’ı ayrı tutabiliriz, malum “Yeni Şiirler Arasında” diye bir köşeleri var ancak diğer dergiler çok çok az yer veriyorlar yeni sanatçı adaylarına.
Edebiyat okuyorum, bölümde ve kulübümüzde en çok tartıştığımız konu “şiir” ve günümüzdeki yeri. Biz temelde “eleştirmen” olarak eğitildiğimiz için bir de buradaki okuyucuların bakış açısını almak istedim.
Şiirle daha çok uğraşan biri olarak kendimi gösterebileceğim alanlar oldukça sınırlı, neredeyse “yeni” olan her şair için durum çok farklı değil. Bunun değişebilmesi için, “şiir” de yeni bir devrim olabilmesi için okuyucunun “talep” etmesi gerektiğini düşünüyorum. Dediğin gibi çevirmen bolluğu çok fazla bizde, aynı zamanda 21. yy gereği neredeyse Batı ve Doğu fark etmeksizin çoğu önemli yazarın telif hakları düştüğü için yayınevleri onlara saldırıyor. Ayrıca telif hakkı satın alımı da daha fazla geçmişe göre. Ama şiir konusunda hâlâ umudum var. Okuyucunun -yani tüketicinin- heyecanını bekliyorum, bir hareketini gözlüyorum.
Son dönem şairi derken gençler kast edilmiş galiba. Yani 76 yaşındaki İsmet Özel, 78 yaşındaki Ataol Behramoğlu gibi şairler son dönem sayılmaz.
Kitaplığımda sadece iki şiir kitabı var. Biri Sait Faik’ten Şimdi Sevişme Vakti, diğeri Arthur Rimbaud’un toplu şiirleri. Sait Faik’le duygusal bir bağım olmasa, Arthur Rimbaud’u da Total Eclipse’i izledikten sonra merak etmiş olmasam okumazdım. Çünkü şiir okurken bir şey hissetmiyorum. Gerçekten nadiren hoşuma giden bir şeyler çıkıyor. Sessiz Gemi gibi mesela.
Eski şairler estetik açıdan iyi en azından. Çok zevk almasam da “bu ne be” diyip bir kenara atamıyorum. Gördüğüm kadarıyla yeni şairler bir cümleyi ortadan bölüp şiir yazdıklarını ya da çok derin olduklarını zannediyorlar.
Ama dediğim gibi ilgili olduğum bir konu değil. Kesin iyi şairler de vardır benim bilmediğim. Yazdıklarım önyargıdan ibaret.
Şiir çok ta dil uzatmak istemediğim bir edebiyat alanı. Bu gün hiç okunmayan şiirler gelecek 10 yılda belki de 100 yılda bir başyapıt olarak anılıyor olabilir. Soruya cevap verecek olursam hayır okumuyorum 
Denemeden o konuda yeteneği, katabileceği yeni şeyler olup olmadığını da bilemez ki. 
Birileri deneyecek, kimi pes edecek, kimi çıkmaz sokağa sapacak, kimi kendi yolunu keşfedecek…
Sorunu, çok fazla kişinin yazarlığa heveslenmesinde ve deneme yapmasında aramak, sürecin sadece niceliksel kısmına odaklanmak gibi. Bu da niteliksel sürecin önemini geri plana atabilir.
Hocam yanlış anlamayın ama İsmet Özel ve Ataol Behramoğlu 70 yaşından büyük insanlar, şiire girişleri de 60’lar diyebiliriz. Son dönem diyemeyiz. @Akahige yazmış zaten, ben de tekrara düşmüş oldum.
Tamam siliyorum. Kimseye yanlış bilgi verilmesin.
Eğer sayılıyorlarsa, Murathan Mungan ve Küçük İskender’in kitapları var bende yalnızca. Ali Lidar’ı okuyup beğenmemiştim. Şarkılarını beğendiğim için Can Bonomo’nun şiirlerini okumuştum ama şarkı yazmakta daha iyi gibi. Ben modern şairlerde, eskilerde olmayan şeyler arıyorum aslında. Cemal Süreya gibi yazmaya çalışmayan, günümüz dünyasının çeşitliliğini, hızlılığıni, kaosunu yakalayan şiirler arıyorum. Eğer bulursam, severek alıp okurum. Şiiri seviyorum açıkçası ama arkadaşların da dediği gibi, internet büyük zarar verdi şiire.
Şiir okumak ayrı bir zevktir. Genelde roman ve öykü okuduğumuz için pek değer vermiyoruz. En azından kendi eksikliğim bu. Çoğumuzun kitaplığında yoktur belki şiir kitabı. Genelde mevsimsel olarak sosyal medyada görüp okuyoruz. Sonbahara, kışa vs güzellemeler ile.
Hele son dönem şairi okumak biraz daha zor gibi. Aklıma gelen tek son dönem kişisi küçük İskender.