Selamlar arkadaşlar, nette pek bilgi bulamadığım için konuyu buraya açmaya karar verdim. Ted Chiang’ın Geliş adlı hikaye kitabından Anlamak isimli öyküsünün konusu, Lucy filmiyle çok benzer bir temaya sahip geldi. Neden derseniz, biraz spolier olabilir ama hikayede K Hormonu diye bir madde var ve aslında beyni hasar görmüş hastaların tedavisinde kullanılıyor. Fakat hikayemizin kahramanında bu hormon zekasını geliştiriyor hem de ne geliştirme! Lucy filminde olduğu gibi artık her şeyi anlıyor, çözüyor, peşine düşen güçlerle kedi fare gibi oynuyor. Sonunda da Lucy filmindeki kahramanımız kendini dönüştürerek yok oluyorken, hikayedekini artık daha fazla spolier vermemek için okumanıza bırakıyorum. Bu konuda belki yerli veya yabancı kaynaklarda bir şeyler olabilir, denk gelmediğim için yazmak istedim. Belki film yapımcıları ile yazar anlaşmış ve hikayesinin haklarını da vermiş olabilir bilemiyorum. Sizin değerli fikirlerinizi de merak ediyorum.
Çıkış noktaları aynı, gidişat ve sonuçlarıysa çok farklı.
İkisi de mucize tedaviyle veya beklenmedik kazara sıra dışı yetenekler kazanan karakter geleneğinden geliyor. Özellikle süper kahraman çizgi romanlarında sıkça karşılaşılan bir durum bu.
İkisinde de ana karakterin beyin aktivitesini sıradan bir insanın çok ama çok ötesinde kullanabilmesi var.
Yani uzun lafın kısası, çizgi romanların haricinde, Biyonik Adam ve biraz zorlarsam Robocop gibi örneklere sahip ortak kökenden besleniyor, bu ikilimiz.
İşin içinde bir de klasik, kahramanın sıra dışı tecrübe yaşayarak, özel güçler kazanması ve yeni yeteneğinin -ya da yeteneği veren kaynağın- başını belaya sokarak, maceraya atılması var.
Ayrıldıkları noktaysa bu temayı ele alış biçimleri.
Lucy, dilden dile dolaşarak gerçekmiş gibi aktarılan “Beynimizin çok küçük bir yüzdesini kullanabiliyoruz.” bilimsel safsatasına dayanıyor. (Doğrusu bilincimizin bulunduğu kısım, beynimizin belli bir yüzdesini kaplıyor, olacak.) Lucy, bu hatalı bakış açısıyla olayı zekanın artmasını da aşarak telekinetik ve psişik güçlere ve daha ötesine. akla hayale sığmayacak işlere vardırıyor. Çılgın bir fantaziye dönüşüyor.
Anlamak, daha ikna edici bir üstünleşme süreci içeriyor. Zekası ve dünyayı kavrama biçimi arttıyor sadece. O kadarı bile onu üstün yapmaya yetiyor. Hikayede zaten sınırlarını fantastikleştirecek kadar zorlaştırmıyor. Durum buyken kendini insanlıktan soyutluyor. Ve üstün yetenekleri sayesinde bunu oldukça kolay yapıyor -öyle yeteneklere sahip birinden bekleneceği gibi. Bu gidişatta ayakları kendini ikna ettirecek kadar emin adımlar atıyor.
