Apayrıyız birbirimizden
İki farklı meyvenin, iki ayrı yarısı
Aynalar biçimselliğimizi aksettirir
Kocaman bir yalan
Çok uzağız tenlerimizden
Sanki ben kuzey bir buz denizi
Sen kızgın çöllerde bir kaktüs çiçeği
Kabul et! Bu dürüstçe idi
Ne kadar da ürkermişiz bakışlarımızdan
Gözlerinin menekşeleri öfke ile mi dolu
Yada sarılmak vakurluklarına yeniden
Ne kadar da olanaksız
Rutin kokulu bir klişeyiz belki de
Kısır döngülerin göz boyayan sevişmelerinde
Dejenere olmuş can acıtmaları
Sadece kitaplara sığdırılabilen masallar
Tükektik mi birbirimizi
Sen, dudaklarında şefkatin yumuşaklığı
Ben, tutkularında kaybolurum karamsarlığı
Belki bir gün yeniden
Ağlamaya susamış bulutların sarmaladığı