NATALIE – BÖLÜM 2
Başlık: “Alınanlar”
Süre: Yaklaşık 40–45 dakika
AÇILIŞ SEKVANSI – 0:00–1:30
Siyah ekran.
Fısıltı gibi bir çocuk sesi:
Ekran açılır.
Gözümüzde Natalie’nin gözleri.
Korkuyla açılıyor.
SAHNE 1 – NATALIE’NİN KAÇIRILIŞI – 1:30–4:00
Natalie yatağında doğrulmuş, kapı açık.
Korumalı bir asker sessizce içeri girer.
Natalie tam kalkacakken kolundan tutulur.
NATALIE:
“Hayır! Bırakın! Nereye götürüyorsunuz?!”
Çırpınır ama küçük bedeni güçsüzdür.
Asker onu sertçe kapıya doğru çeker.
Natalie ayakkabılarını bile giymeye fırsat bulamaz.
Koridorda başka kızlar da sürükleniyor.
Ağlayan, bağıran sesler.
Görevliler çaresizce yerde elleri başlarının üstünde çömeliyorlar.
SAHNE 2 – ARAÇ – 4:00–8:00
Natalie araca itilerek bindirilir.
Kapı kapanır.
İçeride 5-6 küçük kız vardır. Ürkmüş, sessiz.
Araç karanlık, camlar perdeli.
Birkaç saniye sonra durur.
Kapı tekrar açılır.
İçeriye yaklaşık on tane kız daha getirilir.
Natalie nin yanına küçük bir kız gelir.
Elinde sarı bir peluş ayı. Ağlıyor.
Tüm vücudu titriyor.
Gözleri yaşlı. 5 yaşlarında.
Natalie şaşırır, sonrakıza üzülür ve içgüdüsel olarak yaklaşır.
NATALIE (fısıltıyla):
“Hey… sakin ol.
Tamam mı? Sana zarar vermeyeceğim.”
KÜÇÜK KIZ (ağlayarak):
“Ablam…neden beni götürdüler?”
Natalie gözlerini kaçırır.
Küçük kıza peluşunu uzatır.
NATALIE:
“O senin arkadaşın mı?”
Küçük kız ağlayarak başını sallar.
NATALIE (hafif gülümser):
“Ben Natalie.”
KÜÇÜK KIZ (hıçkırarak):
“…Ben Yelena.”
Kamera Natalie’nin şaşkın ama yumuşayan yüzüne yakınlaşır.
İki çocuk başlarını birbirine yaslar.
SAHNE 3 – WANDA GELİYOR – 8:00–11:00
Wanda orman yolundan hızla yürür.
Bir şey hissetmiştir. İçine doğmuştur.
Yetimhaneye vardığında kapılar açık, içerisi darmaduman.
WANDA:
“Natalie?!”
Koşarak içeri girer.
Odalar bomboş.
Natalie’nin yatağında sadece battaniye var.
Yatağın kenarında Natalie’nin küçük bir oyuncağı durur.
Wanda onu avucuna alır.
WANDA:
“Hayır… hayır…”
SAHNE 4 – YETİMHANE GÖREVLİSİYLE KONUŞMA – 11:00–13:00
Wanda koridorda bir görevliye yakalar gibi yaklaşır.
WANDA:
“Kızlardan biri… Natalie. Nereye götürdünüz onu?!”
GÖREVLİ (titrek):
“Sabah geldiler. Listelerle… silahlı adamlardı.
Hepsini aldılar. Hiçbir şey yapamadık…”
Wanda’nın yüzü düşer.
SAHNE 5 – WANDA’NIN ÇÖKÜŞÜ – 13:00–15:00
Wanda kendi evine döner.
Kapıyı kapatır.
Duvara yaslanır.
Elindeki oyuncağa bakar.
Yavaşça dizlerinin üzerine çöker.
Ve sessizce ağlamaya başlar.
SAHNE 6 – RED ROOM / VARIŞ – 15:00–20:00
Kamyon durur.
Askerler çocukları sırayla indirir.
Kızlar korku içinde etraflarına bakar.
Burası izole, beton bir bina. Gri, steril.
Natalie aşağıya inerken Yelena’ya yardım eder.
Yelena hâlâ ağlıyor.
NATALIE:
“Yanındayım. Ne olursa olsun.”
Bir asker Natalie’yi hızlıca iter.
Yelena’la arası açılır.
Natalie döner, bağırır gibi olur.
NATALIE:
“Hayır! Onunla kalmak istiyorum!”
ASKER (sertçe):
“Konuşma!”
Yelena tekrar Natalie’nin eline uzanır.
Asker onları ayırır.
Natalie’nin gözleri dolar. Elini uzatır ama asker kolunu yakalar.
SAHNE 7 – İLK GÜÇ (20:00–22:00)
Asker Natalie’yi çekerken…
Natalie’nin göğsü sıkışır.
Hızlı nefes almaya başlar.
Eli istemsizce titrer.
Parmaklarının arasında kıvılcımlar.
Hafif kırmızı parlayan bir enerji.
Bir metal masa yerinden oynar.
Duvardaki lambalardan biri patlar.
Asker bir adım geri gider.
Herkes donar.
Natalie ne yaptığını fark eder.
Yavaşça geri çekilir.
Nefes nefese kalır.
Yelena hayranlık ve korku karışımıyla ona bakar.
FİNAL – 22:00–25:00
Askerler Natalie’ye bir süre şüpheyle bakar, sonra onu zorla ileri iter. Askerlerden biri patronu aramaya çalışır.
Yelena onun arkasından bakar.
Natalie son bir kez dönüp ona bakar.
SİYAH EKRAN – YAZI BELİRİR:
“NATALIE” – BÖLÜM 2 – SON
Devamı da hazırda 