Deneme amaçlı bir atmosfer istedim yapay zekadan…
Geniş bir gökyüzü, yağmurlu hava, sis tutamları, öğleden sonra, iki yaratık savaşıyor…
Gökyüzü, gri ve kasvetli bulutlarla kaplı, bir yağmur fırtınasının habercisi gibi. Uzakta, bulutlar yoğunlaşmış ve yoğun bir şekilde dökülmeye başlamış. Yağmur damlaları, rüzgarla savrularak yerle buluşmadan önce havada süzülen sisle birleşiyor. Sis, geniş bir alanı sararak, manzarayı gizemli bir hale getiriyor; yer yer, bu sisin içinden, silüetler gibi gizemli figürler belli oluyor ama ne oldukları tam olarak seçilemiyor.
Bu atmosferde, büyük bir yaratık gökyüzünde süzülen bir figür gibi görünüyor. Kanatları devasa, koyu renkli ve zeytin yeşili ile siyahın karışımı olan tüylerle kaplanmış, arada bir kanatlarının ucundan sular süzüldükçe pırıl pırıl bir parıltı yayılıyor. Bu, belki de bir rüzgar tüyüdür ya da uzun yolculuklardan sonra kalan ıslak tüylerdir.
Yaratığın sırtında ise bir adam veya kadın – kim olduğunu anlatacak kadar net bir detay olmamakla birlikte, oldukça yalnız ve odaklanmış bir figür var. Bu kişi, ince bir pelerin giymiş, başında bir kapüşon var ve yalnızca gözleri, sisin içinden hafifçe parlıyor. Ellerindeki kılıcı tutarken, yüzündeki ifade kararlı ama yorgun. Yağmur, pelerinini ıslatıyor, ama o buna aldırış etmiyor gibi görünüyor.
Sis ve yağmur, yaratıkla ve kişinin etrafındaki dünyayı birleştirerek gerçeklikten biraz uzak, gizemli bir hale getiriyor. İleriye doğru bakarken, yaratığın gövdesi bu sisin içinde kayboluyor, sanki zamanın ve mekânın sınırlarını zorlayan bir yolculuğa çıkmaya hazırlanıyorlar.
Yağmurun şiddeti artarken, her şey yavaşça sisin içine karışıyor. Yaratığın kanatları, yağmurun ve rüzgarın etkisiyle ses çıkarıyor, ama birden, her şey sessizleşiyor. O an, sanki zaman bir anlığına duruyor. Yalnızca sisin ve yağmurun gürültüsü var, ardından bir an için her şeyin sessizliğe bürünmesiyle gerilim yükseliyor.
Ve işte o an… Sis, daha yoğun bir şekilde kıvrılarak hareket etmeye başlıyor, karanlık bir silüet ortaya çıkıyor. Duman gibi, neredeyse şekilsiz ama bir yırtıcıyı andıran bir varlık. O an, sisin içinden daha büyük, daha güçlü bir yaratık çıkıyor. Yavaşça ve kasvetli bir şekilde, bulutlar arasında beliriyor.
Bu yeni yaratık, tüyleri olmayan, ama vücudu neredeyse taş gibi sertleşmiş, koyu mor ve siyah tonlarında parlayan deriyle kaplanmış. Büyük ve çok güçlü görünüyor; kaslı bacakları ve geniş, sivri dişleri olan bir çene. Kocaman gözleri, sisin içinde pırıl pırıl parlıyor, ve onlardan yayılan bir soğuk hava, etrafındaki her şeyi donduruyor gibi hissediliyor. Kanatları devasa, ama sadece pırıl pırıl mavi ve mor renkleri olan sert zarlar var; her hareket ettiğinde, bu yaratık bir tür fırtına gibi etrafını sarıyor.
O sırada, yaratığın sırtındaki kişi, sisin bu yeni tehdidi fark ettiğinde bir anlık bir gerilim hissediyor. Ellerindeki kılıcı daha sıkı tutuyor, çünkü bu yeni yaratık oldukça farklı ve onlardan çok daha güçlü görünüyor. Sis arasında bir tür çatışma hissi var; bu yaratık, bir başka dünyadan mı gelmiş, yoksa sadece sisin karanlık gücünden mi doğmuş?
Burası bir geçiş alanı gibi, doğa ile yaratıklar arasındaki sınır bulanıklaşıyor. Yalnızca bu iki dev yaratık ve onlar arasındaki mücadele belirleyici olacak.
Sis ve yağmur arasında, her şey bir anda patlayan bir gürültüyle aydınlanıyor. İlk yaratık, kanatlarını büyük bir hızla çırpıyor, rüzgarın ve sisin içine girmeye çalışan ikinci yaratığı görebilecek kadar güçlü bir irade gösteriyor. Sis, her iki devin hareketleriyle daha da yoğunlaşıyor, bir an için tüm çevre bir karmaşaya dönüşüyor.
İlk yaratık, daha çevik ve hızlı, kanatlarını savurarak ikinci yaratığa doğru yöneliyor. Saldırısı, rüzgarın gücüyle sisin içinden çıkıyor ve devasa boyutlu bıçak gibi keskin tüyler ya da kanat uçları, rakip yaratığa doğru ilerliyor. Yaratık, dev bir çene açarak bu saldırıyı karşılıyor, ancak tüyler ve rüzgarla savrulan darbeler yaratığın gövdesine vuruyor.
Ancak ikinci yaratık, hiç de hazırlıksız değil. O da kendine özgü güçle karşılık veriyor; devasa, taş gibi sert vücudunun içinde bir titreşim başlıyor ve hemen ardından kocaman kollarıyla ilk yaratığın kanatlarını yakalayıp sıkıca tutuyor. Diğer elinde, parıldayan bir mavi enerjiyle dolu dev bir mızrak beliriyor. Bu enerji, sisin içinde bir patlama gibi yankılanıyor, ve yaratık mızrağını hızla birinci yaratığa doğru savuruyor.
İlk yaratık, mızrağın saldırısından son anda kaçıyor, ama şiddetli rüzgarın etkisiyle biraz yerinden savruluyor. Bu sırada, sisin içinde kocaman kanatlarını geriye doğru çekerek vücudunu hızla toparlıyor. Sonra havada dönerken, rakibine doğru güçlü bir pençe darbesi indiriyor. Pençe, ikinci yaratığın sol yarısına keskin bir iz bırakırken, büyük bir çığlıkla karşılık alıyor.
Bu iki dev, birbirlerine her darbede karşılık verirken, çevrelerindeki dünya da onlara eşlik ediyor. Yağmur daha da yoğunlaşıyor, sis giderek daha derinleşiyor, sanki bu iki yaratık arasındaki mücadele, doğanın gücünü kendilerine çekiyor. Çevredeki her ağaç, kayalar ve taşlar, bu güç savaşına tanıklık ediyor ve zemin titriyor.
İlk yaratık, hızla geri çekilerek yüksek bir çığlık atıyor ve devasa kanatlarıyla sisin içinde daha da hızlı hareket ediyor. İkinci yaratık, tüm gücünü kullanarak bir patlama yaratıyor – gökyüzünde mavi ışıklar parlıyor, sisin içi bir anda aydınlanıyor.
İki yaratık, gökyüzünde dev bir fırtınaya dönüşüyor ve savaş daha da şiddetli bir hale geliyor.
Bana böyle bir atmosfer sundu, sorular sorup yönlendirme yaparak. Örneğin günün hangi zamanı gibi…
Bakınız: Ben neymişim be abi?
Gelecekte nasıl bir şey bekliyor bizi bilemiyorum.