Kitabı okuyalı 5 ay kadar oluyor. Ütopik bir evren kurma çabasıyla başlayıp Ayşe Kulin kurmacalarını aratmaz şekilde de bitiyor. Fakat kitapta en çok dikkatimi çeken; yazarın sürekli olarak yinelediği kalıptı. Misal; ’’…babasını aratmazdı, aratmadı da.’’ ‘’…kalkanı dayanamayacaktı, dayanmamıştı da.’’ ‘’…çıkar kokusu, diyordu, çıktı da.’' gibi ve onlarcası. 
Kitaptan sonra uzun bir süre bu kalıbı ben de kullanacağım diye çok korktum, kullandım da.
8 Beğeni