Yolumu Kaybettim Galiba

Bugün biraz derdimi sizlere anlatmak istiyorum. Gerçekçi yazacağım, o yüzden toz pembelik beklemeyin benden. Daha fazla uzatmadan, yolumu kaybettim millet diyerek girişimi bitireyim.

Dipçe

Bu yazıyı alt başlıklar halinde yazacağım.

Oyun geliştirme döngüsü

Açıkçası tüm hayatımı çöpe at deseler, muhtemelen bu meslek olurdu. Zira, 10 yılın hepsini bir hiç uğruna yaktım. Idol olacak yaşta, bir çöplük uğruna hayatımı zehir ettim resmen. Bildiğiniz hem kariyer olarak, hem de mesleki planlamada hata yaptım. Bu meslek beni hem sinir hastası etti, hem de migren ataklarımı çoğalttı. Kısaca kendimi boş yere hırpaladım diyebilirim. İyimser olamıyorum, diğer insanlar gibi yalandan mutluyum diyemeyeceğim, gerçekleri anlatmam lazım ki, buzdağının diğer kısımlarını da görmeniz gerekiyor güzel okuyucum.

Oyun geliştirmeyi bir kaç bırakmayı denedim. Her seferinde nasıl oluyorsa kendimi bu sinir hastası mesleğin içerisinde buluyorum yine. Döngünün içinde hapsoldum resmen. Hiçbir şekilde paçamı kurtaramıyorum. İlla Construct 3’ü kullanırken görüyorum, resmen yakamı bırakmıyor bu illet. Virüs gibi bir şey, hani bilgisayarınıza giripte tüm hayati bilgilerinizi yok etmeden bırakmayan lanet olasıcalar varya, o ondan işte. Bu meslekten dolayı, kendimi iyi yerlerde göremiyorum maalesef. Sonumu da kezâ öyle. Kurtulmam lazım bu lanetten ciddi anlamda.

Hikâye yazmayı seviyorum ama…

Hikâye yazmayı çok severim oysa ama tembelliğim yüzümden bir çok hikâyemi bitiremiyorum. Bu konuda kendimi affetmiyorum, o yüzden bu konuda çok kızgınım. Elden pek bir şey gelmez. Yine de bunu meslek haline getirmeyi çok isterim. Hikâye yazarken, girdiğim hava ve dünya çok değişik bir hissiyat yarattığı için seçtim ama bunu da bir kaç kez terk ettim, üzülüyorum verdiğim emeklerime ama akıllanmam lazım. Japonya gibi bir ülkede yaşamak istiyorsam bu konuda cidden doğru bi’şekilde uğraşmam şart. Bunun ortası ve olurası yok. Olmak zorunda. Başka çıkar yolum da yok maalesef.

Hikâye yazmayı küçüklüğümden beri deniyorum diyermeyeceğim. Bu konuda yalan söylemiş olurum, açıkçası ilk hikâyemi, 20’li yaşlarımda başladım ama bu hobim bana çok zarar vermedi. Aksine hayata olan bakış açımı ve kendimi bulma çabam olduğu için tercih ettim. Bu cepte kesin olacak ama yine de korkuyorum. Bu meslek olursa üstteki gibi delirecek miyim? Kurtarın beni millet.

Müzik yapma çabası

Müziği aslında küçüklüğümden beri severim. Gerçekten de öyle. Hem yapmaya çalışmak hem de dinlemesi oldukça zevk veriyor. Müzik yapmak için mikrofon istemesi biraz masraflı bir hobi ama bu sevmediğim anlamına gelmiyor. Sadece gereksiz bir harcama olmasın yeter modundayım. Bu hobime yeni başladım ve yeni yetmeyim. Ben bu konuda çok amatörüm ve bunu çok sevdiğim için, tüm hayatımı buna harcamak için hazırım. Bu meslek benim hayallerimi süslüyor halen.

Müzik yapmayı iki sefer denedim ve her seferinde sorun çıktı mikrofon konusunda. Oysa yapmayı çok istiyorum. Bu meslekteki endişem, ya öğrenemezsem ya rezil olursam korkusu var. Bu konuda kendimi yenemiyorum. İşin sonunda yerinde sayma endişem var. Bu endişe yüzünden kafam çorba oluyor maalesef, ne yapacağım ya?

Bitirirken

Fikirlerinizi forumdan paylaşırsınız. Ben tıkandım, delirmeden çözmem lazım. Oyun yapmak istemediğim kesin ama diğer ikisini yapmak istediğim o konuda kafam karışık, kurtarın beni üstadlar ve ustalar.

Her şeye fazla mükemmeliyetçi yaklaşıyorsun ve olmak zorunda diyerek kendine bazı şeyleri saplantı haline getirmemelisin. Her şeyden önce elimden geleni yapacağım de ve bazen şans faktörünün de olduğunu unutma. Kafanı biraz kaldırıp fırsatları kovalamaya çalış eğer bazı şeyler olmuyorsa da bu senin eksiklerinden kaynaklı değil tanrının senin için farklı planları olabileceğini asla unutma ve kendini daha strese sokarak çalış. Çok strese girdiğini düşündüğün zamanlarda da ailenden veya yakınındaki insanlardan mutlaka destek iste kendini onlara anlat ne yapman gerektiğini sor ama her söylediklerine de kulak asma her şeyi kendi içinde değerlendir ve sana mantıklı ve doğru geleni yap her zaman. Eğer kendine göre doğru olan şeyleri yapıyorsan, çok da yanlış yolda değilsin demektir. Denemekten vazgeçme ama sürekli aynı yoldan deneme. Eğer sürekli aynı yoldan deniyorsan ve bir sorun varsa, demek ki ilerlediğin yolda bir yanlış var demektir bunu asla unutma. Her şeyden önce sen kendin bir bireysin bunu unutma.

1 Beğeni

Hocam ne çektiysem bu mükemmelliyetçilik isteğimden dolayı çektim sanırım. Bazı şeyleri olmasını çok istiyorum ama her seferinde oyun yapma mesleğinde buluyorum kendimi. Bu cehennem gibi bir histen kurtulmam lazım. Fırsatlar gelince kaçan bir insan da olmadım ki. Sadece nasıl fırsatları bulmam gerek bilmiyorum.

Aşırı stresi geçeyim, stresin s’sini bile kaldıramıyorum ki. Çevreme anlatmayı denedim ama olmuyor. Kimse beni anlamıyor. :cry: Herkesin söylemesi güzel ama çoğu zamanda dikte ediyorum onları dinlememeye ama artık içten içten tükendim. Artık tükendim. Eskiden yaptığım her şey artık gözüme kötü geliyor. Benim sorunum ne? Çok yoruldum.

Sana hızlı ve kolay dopamin lazım. Daha küçük hedefler koy. Tek cümlelik hikayeler yaz. Daha kolay programlarda oyun yazmayı dene. Bir de kafanı boşalt, gözlerini kapatıp sakın müzik dinle ve hiçbir şey düşünmemeye çalış, bu bende işe yaramıştı. Sorunlarını sesli olarak farklı insanlarla tartış, bazen kafanda çok iyi bildiğin şeyler birine anlatınca farklı şekillere bürünüyor ve hayata bakışın değişiyor.

1 Beğeni

Sanırım bir tanesini seçip meslek yapmak istiyorum gibi. Belki de bana hızlı dopamin etkisi lazımdır. Zaten elimdeki hikâyemden memnunum hocam. Müziğe de başlamak istiyorum. Oyun yapmaktan kurtulmam lazım o kesin. Güzel önerilerin için teşekkür ederim.

Merak ediyorum, yaş kaç? Tahsil nedir? Bu işlerle alakalı bir şirkette tecrübeniz oldu mu?

1 Beğeni

30 yaşındayım. 10 yıldır oyun yapıyorum tek başıma. Bu arada artık bırakmak istiyorum resmen gerçek anlamda. Yapıştı kaldı bırakamıyorum da. Tahsilden kastın nedir? Hiçbir şirkette çalışmadım. Ama birisine oyun yaptım. Yine de olmadı.

Gerçek anlamda buradan kurtulmak istiyorum.

Profesyonel manada bu işleri yapmak daha mantıklı gibi çünkü . Bu işlerin eğitimini alıp, bir şirkette maaşla çalışmak motivasyonu yüksek tutabilir. Tek kişilik ordu olmak zor.

1 Beğeni

Artık parasını da istemiyorum kendisini de istemiyorum bu mesleğin. Tüm sinir sistemimi bozdu. Artık yeni bir meslek seçmek istiyorum ve onunla biraz daha sakin bir hayatta istiyorum. Uzun lafın kısası huzur istiyorum kısaca mesleki açıdan.

Bir şeyi yapıyorsan en iyisini yapman gerektiği fikrinden kurtulmalısın. Önce kötü, idare eder, eh işte… şeyler yapmalısın ki zamanla yapacağın iyi işleri beğenebilesin. Ayrıca bu dünyaya bir şey bırakmalıyım endişesi ve kaygısından kendini kurtar ve Picasso, Shakespeare, Orwell veya Steve Jobs olmadığını kabullen. Neredeyse hepimiz ortalama insanlarız ve yapabileceğimiz şeyler hepimizin belli bir noktaya kadar sınırlı. Ama hayatın önümüze ne getireceğini de bilemeyiz yarın bir gün bir bakmışsın müthiş bir şey ortaya çıkarırsın ama hayatın boyunca bunu düşünerek de yaşayamazsın. Kendine bahane üretmekten vazgeç ve önünde en çok yapmak istediğin şeye odaklan. Yeteneğim var yok deme, ne yapmak istiyorsan onu yap, önce vasat işler çıkar gerekirse ama yaptığın şeyi devam ettir. Daha önce de dediğim gibi kötü işler çıkardıkça yöntemini ve yapış şeklini değiştir başka türlü dene ama onu yap.

2 Beğeni

Düşüncelerine hak veriyorum. Kendime çok mu yük veriyorum? Kendime hiç mi merhamet etmiyorum? Bu konuyu düşünmeye başladım. Sürekli kusursuzluğu yok etsem iyi olacak. Müzik ve hikâye işlerine çaba göstereceğim. İkisini haftalık yapacağım yeni plana göre. Tabii bir de müzik yapmayı da öğrenmek istiyorum.

Bu arada, müzikleri haftada bir yapacağım. Hikâyeleri ise, haftada 2 gün olacak. Bu planım nasıl?