Öykü Seçkisi'nde okumak için: https://oykuseckisi.com/zamanin-ucunda/
Ciğerlerime oksijen doldurmaya çalışırken gözlerimi açtım. Yıllardır nefes almıyormuşum gibiydi. Nefesim öksürüğümle bölünüyor, ağzımdan garip sıvılar çıkıyordu. Kusuyor muydum? Boğazımda bir şey mi kalmıştı? Akciğerlerim yanıyordu. Gözlerim yanıyordu. Sanki odada değişik bir gaz vardı. Alışık olmadığım bir gaz. Garip bir kokusu vardı. Hiç alışkın olmadığım bir koku. Asit mi acaba? Sülfür mü? Zehir mi? Biri… (DEVAMI…)
Biraz daha betimleme ve tasvirle desteklense çok daha etkileyici olurmuş ama böyle bile çok ürpertici. Özellikle kriyojenik fikrini beklemiyordum, arada hep tuhaflığıyla beyin kurcalayan bir teknoloji.
Sonuna kadar fikirleri okumak adına sürükledi, kaleminize sağlık.
1 Beğeni
Biraz uzun olduğunu düşünüp, azıcık betimlemeleri azalttım.
Keşke devam hikayeleri yazabiliyor olsak burada, o zaman daha özgür olabilir yazı sahipleri.
Teşekkür ederim yorum yaptığınız için. Ürpermenize sevindim =)
1 Beğeni