Herkes gerçek hislerini saklayarak güvenli olduğu için popüler seçeneği seçiyor.
İnsanlar karmaşık değildir. Karşılığında bir şey alacağımızı bildiğimizde daha sıkı çalışırız, bu karşılık daha iyi olmamızsa daha da sıkı çalışırız.
Başkasının şüpheli değerlendirmesi tarafından baskı görmek müzikten zevk almanın doğru yolu değil.
Dilekler gerçekten istenmediği sürece gerçek olmaz.
Meşgul olmak iyidir, yapacak bir şey olmayınca çok sıkıcı oluyor.
Mucizeler çabanın sonucudur, sınırı sadece biz belirleriz.
Bir çok kişi müziğin altın, gümüş ve bronz diye basitçe değerlendirilemeyeceğini söylüyor. Ben bunu sadece birinci olduktan sonra söylemeye hakları olduğunu düşünüyorum. Aksi takdirde, elde edemediği şeyi beğenmiyor gibi yapmaktan öteye geçmez. Sonuç olarak kişiye düşen daha iyiyi hedeflemektir. Ayrıca, yarışmalar dışında, bir çok insanın seni dinlemesi için pek bir fırsat da bulamazsın.
Ayrılışını kendine özgü gülümsemesiyle yapıp gitti. Soğukluğun içinde kaybolmuş olan bir gülümsemeyle…
-O zaman anladım işte. Dünya böyle işliyor. Güzel çalmak falan önemli değil. En önemli olan insanlara kendini nasıl tanıttığın.
+Biraz fazla karamsar düşünmüyor musun?
-Ama gerçek böyle. Senin de benimle aynı olduğunu düşünüyordum. Geri durup duygularını çok umursamadan düşmanın olmaması için insanların dediklerine uymak… Sadece sıkı çalışmanın bir anlamı olmadığını bilmek…
+Elinden gelen her şeyle çalışıp, tekrar, tekrar, tekrar deneyip en sonunda başarısız olmak her kesin yaşadığı bir şey. Hayat bundan ibaret! Bir gün başını kaldıramayıp “Böyle olmayacak!” diyeceksin! “Umrumda değil” diyeceksin! “Bu kadar çalıştıktan sonra en sonunda hiçbir sonuç alamazsam ne olacak?” diyeceksin! “Yeterince iyi olamayıp milletin karşısına geçersem ne olacak?” diyeceksin! Ama ben eğer sıkı çalışırsan bir şeyler elde edeceğine inanıyorum. Hiçbir şey boşa değil.
Hibike Euphonium!