Kurt Vonnegut - Allah Senden Razı Olsun Bay Rosewater | sf. 28-29 - Çevirmen: Sinan Fişek
Raporda, Eliot’ın yazarlara çektiği söylevin tümü vardı. Yazarlar toplantısı, Eliot’ın sarhoş söylevi dahil, baştan sona banda alınmıştı.
“Lan orospu çocukları, bayılıyorum size,” demişti Eliot, Milford’da. “Sizden başkasını okumuyorum artık. Olagelen gerçekten korkunç değişiklikleri bir tek siz yazıyorsunuz. Yaşamın bir uzay yolcululuğu olduğunu -hem de öyle kısa falan değil, milyarlarca yıl süren bir uzay yolculuğu olduğunu- bilecek kadar uçuk bir tek siz varsınız. Dünyanın geleceğiyle gerçekten ilgilenecek kadar yürekli bir tek siz varsınız; makinelerin bize neler yaptığını, savaşların neler yaptığını, şehirlerin neler yaptığını, büyük ve basit fikirlerin neler yaptığını, korkunç yanlış anlaşılmaların, yanlışların, kazalarla felaketlerin neler yaptığını gerçekten görebilen bir tek siz varsınız. Sınırsız zaman ve mesafeler üzerine, hiçbir zaman ölmeyecek gizler üzerine, önümüzdeki bir milyar küsür yıllık uzay yolculuğunun cennet mi cehennem mi olacağına şu sıralarda karar verildiğine kafa patlatacak kadar çatlak bir tek siz varsınız.”
Eliot daha sonra, bilimkurgucuların yazdıklarının aslında pek bir boka benzemediğini ama bunun önemli olmadığını söylemişti. Yine de gerçek şairler onlardı; çünkü önemli gelişmelere yönelik duyarlılıkları “güzel” yazanlarınkinden çok daha fazlaydı. “Küçücük bir hayatın küçücük bir parçasını büyük inceliklerle yazan kuş osuruğu yeteneklerin canı cehenneme - burada esas konu yıldız kümeleri, sonsuzluk ve henüz doğmamış trilyonlarca can,” dedi.