Malenia gibi boss olmaz olsun. Ben souls oyunları içinde bu kadar dengesiz zorluk seviyesine sahip bir boss daha görmedim. Normalde coop olarak arkadaşımı çağırmak veya npc summon etmek gibi işleri hiç sevmem, hep tek girerim bosslara ama bunu alenen Spirit ile kessinler diye böyle yapmışlar sanırım. Malienia’ya kadar Spiritleri hiç kullanmamıştım ama Malenia’da kullanmak zorunda kaldım. +10 Mimic kullanınca da tekte geçtim, hiç zevki olmadı. Spirit Puppet işleri oyunun genel dengesini bozmuş bence.
Oyunda 150’den fazla boss var. Birde aslında boss olan ama bosslara özgü hp barı olmayan düşmanlar da eklenince sayı rahat 250’ye yaklaşıyor. Haliyle kendini çok tekrar ediyor. Aynı tip bossa 4-5 defa denk gelmek pek iç açıcı değildi.
Souls oyunları ile özdeşleşmiş tırt kamera kullanımı malesef bunda da var. Ayrıca oyun her souls oyununda olduğu gibi casterlara kıyak geçiyor. Oyunu caster ile oynaması alenen kolay. Özellikle son boss’un son phase’i Elden Beast benim gibi full melee giden için resmen işkenceydi. Caster ile durduğun yerden rahat kesilirdi. Ben de sabrımın son sınırlarına gelmişken Respec yapıp caster’a dönecektim ama birkaç yerden farklı talismanlar ve incantationlar bulup, buff stackleyerek geçip bitirdim.
Bunların haricinde oyun tek kelimeyle şaheser. Çok rahat 2-3 oyunluk içerik ve oynanış kombinasyonunu tek oyuna doldurmuşlar.
Araya Lake gibi kafa dağıtmalık bir indie oyun sokup sonrasında Alan Wake 2’ye başlarım.
Gerçekten çok acayip bir yapım olmuş. Jumpscare sahneleri ise daha oyunun en başından insanı germeye yetiyor. İlk oyuna nazaran çok farklı dinamikler ve oynanış değişiklikleri var. Çift karakter yönetimi oyunun tekdüzeliğini ortadan kaldırıyor. Müzikler ise başlı başına bir efsane. Hele Alan ile oynanan bir stüdyo bölümü var ki oyun dünyasının efsane sahnelerine bence giriş yaptı. Oyunun tek eksik yanı özellikle Saga ile oynarken geliştirme yapabileceğimiz materyallerin eksikliği. Neredeyse doğru dürüst hiç bir silahı geliştiremedim. Çünkü haritada çok az kaynak bulunuyor. Ben oyunu PS 5 platformunda oynadım. Bir arkadaşım pc’de oynuyor ve arada çok ciddi grafik farkları var. Yapımcıların eline sağlık. Ortaya harika bir iş çıkartmışlar.
Nesneler üzerinde perspektif açılarını kullanarak bulmacaları çözdüğümüz Portal’ı anımsata bir puzzle oyunuydu. Çok kısa, birkaç saatte bitiyor çünkü hem bulmacalar kolay hem de oyunun büyük bir kısmı sadece yürüyerek geçiyor. Çok yaratıcı tasarlanmış birkaç puzzle vardı onun haricinde ortalama kalitedeydi. Sonunda çok didaktik mesajlar veriyor, bu kadar açık etmeseymiş bence daha iyiymiş. Sırf mekanikleri deneyimlemek için oynanır.
Lake’e de baktım. Çocukluğunun geçtiği kasabaya 20 yıl sonra tekrar geri dönüp postacılık yapan karakterin hikayesi anlatılıyor. Tamamen sakin kafayla çayı kahveyi alıp biraz oynayıp biraz izlenecek bir oyun fakat teknik açıdan çok fazla amatör bir oyun olmuş. Sadece posta arabası ile posta dağıttığımız bir oyunda arabaya binerken siyah ekran, inerken siyah ekran, biriyle konuşmadan önce siyah ekran, konuştuktan sonra siyah ekran… Starfield gibi habire siyah ekran ile bu atmosfer deneyimi bölünüyor. Araba ile yoldan çıkma, bir şeye çarpma vs. yok. Yine de Death Stranding denen saçma sapan oyundan güzel.
İki oyun da Gamepass’de Türkçe dil desteği ile bulunuyor.
2D bir aksiyon platfom oyunu olan Foregone; akıcı, hızlı ve oturaklı aksiyon mekanikleriyle keyfili bir bilim kurgu hikayesini, kaliteli sanat tasarımı ve pixel art grafiklerle sunuyor. Yetenek ve silah geliştirmelerinin de bulunduğu oyunda özellikle farklı tarz silahların oynanışı yenilemesi, 5-6 saatlik bir deneyim sunan oyunda sıkılmayı önlüyor. Tek oturuşta bitirip keyifli vakit geçirebilirsiniz.
Önsipariş ile almış olduğum Cyberpunk’ı bir türlü bitirememiştim. Gerek performans sorunları, gerek oyun tasarımı sebebi ile. Fakat son güncellemelerden sonra 2.1 patch’i sonrası oyuna en baştan başladım. Şu anki skill sistemi ile oyun gerçekten çok iyi akıyor. 2 günde 15-16 saat oynamışım. Senaryoyu bitirip, almış olduğum Phantom Liberty’ başlamak için can atıyorum. Ana oyundan daha çok övülüyor.
Ben oynamadım ama izledim. Hiç gerilmedim, sadece bir, iki jumpscare çıkınca bir an gerildim o kadar. Beni ne yazık ki fazla etkilemedi gerilim olarak ama sahneden sahneye geçişler falan çok iyiydi. O yönden takdir ettim.
Korku oyunlarını oynayamadığım için bende çıktığından beridir kenarda beklettim oyunu. Planım; oyunlarla hiç arası olmayan ve korkmayan eşime zorla oynatıp oyunu izlemekti. Eşim Act 1’i zar zor bitirince bir cesaret ben devam ettim. Yarısına kadar da ulaştım ve oyun korkudan çok aksiyon oyunu gibi hissettirdi. Belki düşmanların çok agresif olmaması belki de düşmanların hasarının az olması ( daha az canımızın gitmesi) ya da artık 34 yaşında olmam dolayısıyla böyle hissettim bilemiyorum. Eğer imkanınız varsa korku diye düşünüp geri durmayın derim.
Evet bende en çok jumpscare kısımlarından korkuyordum. Hatta az da değil diyorlardı çeşitli takip ettiğim kanallar ama açıkçası 2-3 yer dışında öyle çokta beklenmeyen anda karşımıza çıkmıyor.
Dostum ben normalde korkmam. Yani eskiden çok korkabilirdim. Misal ilk Silent Hill 1 oynadığım zamanı hatırlıyorum. İnanılmaz gerilmiştim. Ama şu an o kadar etkilenmiyorum oyunlardan. Sadece bu Alan Wake 2 beni uzun bir süre sonra bazı sahneleri ile germeyi başardı. Sizin gerilme ihtimaliniz yüksek olabilir o yüzden.
İlk oyunu ıkına sıkıla oynamıştım ama sanki bu sefer bu olmuş. Gayet güzel gidiyor. Türkçe dil desteği ekstra kaymak. Oldukça sürüklüyor.
Sadece dövüş kombolarına alışamadım. Gecikmeler var ve bir şeyler olmamış gibi. Tuş kombinasyonlarını doğru uyguladığım halde tutarsızlıklar olabiliyor. Onun dışında oyun akıyor.
Şuan bende ilk oyuna yeni başladım. İlk 10 saatlik dilimde bir şey hariç senaryoda fazla bir gelişme olmadı. Yorumunuzla ikinci oyunun gazıyla daha hızlı bitirmeye çalışayım o zaman
Evet dostum, ikinci övgüyü hak ediyor. Ama dediğim gibi ben ilk oyunu artık sıkılınca %80-90 gibi bir seviyede bırakmıştım. Şu an akşam olsun da gidip makinayı açayım diye saat sayıyorum.
Günümüz ve alternatif dünya arasında gidip geldiğimiz, psikolojik korku türünde bir bulmaca oyunu.
Sağda solda övüldüğünü ve olumlu yorumlarını okuyordum ama ben hiç beğenmedim. Gameplay, oyunun sizden yapmanızı istediği şeyleri o sıraya uygun olarak yapmanızdan ibaret. “Şunu önce yapayım bunu biraz sonra yaparım” diyecek kadar bile en ufak bir özgürlük, en ufak bir farklı oynanış tarzı tanımıyor oyuncuya. Yani oyunu biri oynarken izlemeniz ile kendiniz oynamanız arasında hiçbir fark yok.
Benim oyunlarda alenen en gıcık olduğum şeylerin başında gameplaydeki tutarsızlıklar ve saçmalıklar geliyor. Medium’da da bu tutarsızlıklar absürdlük derecesine varıyor. Oyunun büyük bir kısmı bildiğimiz bombalanmış binalar gibi tamamen yıkık dökük bir otelde geçiyor. Bu tamamen enkaz yığını durumunda olan oteldeki camdan yapılmış kapıların hiçbirini kırmayıp 40 saat boyunca cam kapıyı kitli tutan zinciri kesmek için demir kesici falan arıyoruz
Oyun malesef teknik açıdan da sıkıntılı. Ekranın ikiye bölünmediği durumlarda bile saçma sapan fps düşüşleri oluyor. Karakter cutscene’de sigara dumanı üflüyor fps 10’a düşüyor Oyunun açılışında göz boyamak için çok güzel bir ev, apartman ve cenaze evi modellemişler fakat oyunun geri kalanında kesinlikle bu kalite yok. Güya Ray Tracing eklemişler ama hiçbir fark yaratmıyor çünkü karakterin doğru düzgün bir gölgesi yok. PS1’deki statik, önceden renderlanmış arka planlı oyunlar gibi sanki karakter havada yürüyormuş hissi veriyor. Silent Hill havası versin diye sabit kamera açıları kullanmışlar. Bu yüzden habire bir yerlere takılıp duruyorsunuz. Animasyonlar da feci kütük. Koşma tuşu koymuşlar ama karakter sadece canı isterse koşuyor. Onun haricinde koşma tuşuna bassanız da yürüyor
Bir ara Gamepass’de varmış ama kalkmış. Ben geçen hafta Epic Games indiriminden almıştım. Kupon ile 68 TL’ye gelmişti yanlış hatırlamıyorsam. Bunu yazdığım tarihte hala bu fiyttan alınabilir ama tavsiye etmem. Youtube’dan izleyin, oynamanızın bir anlamı yok. Ucuz olduğu için çok pişman olmadım
Ders çalışmayı bir süre saldıktan sonra TWD, Wolf of Amoung Us, Detroit Become Human, Sekiro ve Elden Ring oynadım.
Sekiro’da Ashina Kalesi’nin tepesinde Genichiro tarafından çok fazla şamarlandıktan sonra joystick ve laptopun sağlığı açısından ara verip Elden Ring’e başladım. Souls açısından aşırı acemi biri olarak Limgrave’de 2-3 saat nereye gittiğimi bilmeden dolaştıktan sonra ara vermiştim. Ardından Türkçe bir kaynak ararken Emin Çıtak’ın videolarını izleyerek tekrar başladım. 125 saat sonunda oyunu bitirdim. Oyunun oynanışı, düşman tarzları, zindan tasarımları ve boss dövüşleri mükemmel. Silah, büyü ve sınıf çeşitliliği çok fazla kombinasyon denemenize olanak sağlıyor. 1650’li emektarımı yorsa da özelikle Erdtree ve evren görsel açıdan çok güzel. Oyun içinden aldığım bir görsel
Normalde multiplayer girmiyordum ama Malenia beni 7-8 saat doğradıktan sonra yardım istemek zorunda kaldım. Saolsun gelen oyuncu 2. fazın ortasında ölsede gerisini halledebildim. Ng+ şimdilik düşünmüyorum. Umarım dlc hızlıca gelir.
