Dök İçini Rahatla

Evet, okudum. Hatta direkt oradan alıntı bile sayılabilir. Bir süredir görüşüyorum Hakan hocayla zaten. :+1:

1 Beğeni

Farkındayım aslında ama kendimi aşağı çekmeye meyilliyim her zaman kötüsünü düşünüyorum.

@Voldemort

Passiflora öneririm şurup babam kullanıyor. Yine de bir doktora veya eczaneye danışmak lazım tabi. Gece uyanıp stres yaptığında kullanıyor, tekrar rahat uyuyabilmek için. Çarkıfelek çiçeğinden mı otundan mı ne elde ediliyordu galiba.

1 Beğeni

İsmi yakışıklı bir ilaç kullanıyorum Tranko Buskas. İsmi yakışıklı olduğu için fazla plasebo etkisi hissediyorum kendisinden. Belki de cidden sadece plasebo ilaçtır çünkü bonibon gibi.

1 Beğeni

Ben bir dönem Lustral kullandım. Çok iyi geldi bana. Ama tabi bu ilaçlar doktor kontrolünde kullanılmalı.

1 Beğeni

Tranko buskas kaslarda gevşetme yapıp kaygıyı gideren bir ilaçtır. Depresyon dönemlerinde doktorların sık yazdığı ilaçlardan biridir. Tranko buskas kaygılarınızı azaltmaya yettiyse hiç tereddüt etmeden ayağa kalkın. Hala kendi içinizde her şeyi halledebilecek güçtesiniz.

2 Beğeni

Bıktım artık şu okuldan. SInav sonuçlarına kadar yüreğimi yiyorum. Bu kadar da olmaz ama. 100/100 alıyorum o bile mutlu etmiyor. 90/100 aldığımda kendimi çok kötü hiss ediyorum . Ondan aşağısı rüyama girse kabusdur benim için. Ama annem yeterince çalışmıyorsun, bi de doktor olucaksın diyor. Günlerini kütüphanede ve odada ders çalışarak geçir, ama azıcık eğlence için kitap okuduğumda veya yorgun düşüp uyuyakaldığımda zamanımı boşuna harcıyormuşum anneme göre. Sırf bu yüzden hayallerimden vazgeçmeyi düşünüyorum. Ama sonra çok istediğimi düşünüp hayallerime sıkıca tutunuyorum kim ne derse desin. Korkuyorum ki, birden hayallerimi hayalkırıcılar yüzünden bırakırım diye. Ne yapayım bilmiyorum. :pensive:

5 Beğeni

Bu yaştaki birine “doktor olma” gibi zor bir görev yüklenmesi yanlış. Henüz çok erken, bunun kararını ileride zaten sen vereceksin. Hayallerinden sakın vazgeçme, her yer vazgeçip mutsuz olan insanlarla dolu. Annenin bile kitap okuma isteğine, hayallerine bu kadar karışmaya hakkı yok. Sen bir bireysin ve tek başına da güçlüsün, bunu hiç unutma.

4 Beğeni

Sınavlara hazırlık dönemlerinde 3 saat çalıştıktan sonra biraz mola vereyim dediğimde iki dakika sonra annem gelir neden çalışmıyorsun derdi. Anlatamıyordum ara verdiğime :confused:

Bir de lanet olası milletin çocuğu her kimse. Nedense nerede başarısız olsam o konuda başarı gösterir.

5 Beğeni

Ben annemin bana “Ne olursan ol.” demesini istemezdim.

Şimdi, kendi aralarındaki mevzuya bağlı. İlk önce arkadaşımız ortaya atmışsa doktor mevzusunu onun üzerinden laf çarpmak istemiş olabilir. Yeni doğmuş çocuğunu eline alıp geleceğin doktoru bunlar diyen ailelerden olduğunu düşünmeyelim hemen.

Ha bir de geçen gün sınavda hoşlandığım kız arkama oturdu. Biraz muhabbet ettik. Güzeldi.

2 Beğeni

Ailemin yönlendirmesiyle diş hekimliği bölümünü tercih ettim ve şu an o kadar pişmanım ki. Okul bana cehennem gibi geliyor, zaman geçmiyor. Annenizin söylediğinin bir kıymeti yok, bu hayatı siz yaşayacaksınız. İstediğiniz yönde ilerleyin ve lütfen kendinize zaman ayırın. Ders çalışmayı abartırsanız psikolojinizi ciddi anlamda bozabilirsiniz, örneklerini gördüm inanın. Kendinize bunu yapmayın.

5 Beğeni

Ne kadar süre koştunuz da 3 km den 10 km ye çıktınız. Ben de koşmak, uzun uzun nefesim tıkanmadan koşmak istiyorum. Daha doğrusu lazım oluyor. Sonra geride kalıyorum eğitimde.

Bir ara fiziksel bir test esnasında 400 metreyi 80 saniyenin altında koşmamı istemişlerdi. Koşuyu geçenlerin sonuncusuydum ve tam anlamıyla tükenmiştim. Koşu bittikten sonra oturamamış, oturunca da kalkamamıştım. Keşke o zaman antrenmanlı olsaydım. Tam anlamıyla gözümden düşmüştüm.

@AeroKnight-sama Bir ay aynı istikrarla koşabilir miyim, emin değilim? Tavsiye için teşekkürler.

1 Beğeni

Toplam 1 ayda oldu sanırım.

2 Beğeni

Bu RTÜK de calisanlar neyin kafasini yasiyor anlamiyorum. Bir belgesel izliyorum adi moda cinayetleri gucci… aynen yaziyor sag altta…belgeselde her 6 /7 kelimeden biri gucci. Ama magzayi gosterirken gucci yazisi blurlu… niye? Nasil bir manyakliktir…

1 Beğeni

@pcd Aslında doktor olmayı kendim istiyorum. Ama başaramazsın diyen okul “arkadaşlarım” var. Onun yanı sıra kendim de ya başaramazsam diyorum ve kendimi kötü hissediyorum.

Çooook teşekkürler motivasyon için. :blush:

@narpal Evet o sorunu bazen ben de yaşıyorum. Neredeyse herkes için milletin çocuğu kendim olurum.Herkesin annesi beni gösterip o sınıf birincisi oluyor ama sen neden yapamıyorsun der. Ama annem de bana birilerini gösterip başardığını falan söylüyor. Ama iyi de o odur ben de benim. Ve kim demiş ben yapamazmışım diye. İşte bu fikirdir benim motivasyonumu düşüren.
@Shisubeki Yok öyle değil. Geçen yıla kadar mühendis olmak istiyordum. Annem dedi ki, doktor olmayı da düşün. Yok yapamam dedim bir kaç hafta ama sonra kendim de istedim yani aşırı istek yarandı bende. Sadece sınavı verememekten korkuyorum. Biliyorum notlarım falan hepsi çok yüksek ama yine de korku var içimde.
@darrow2111 Yani doktor olmayı çok istiyorum. Doktorluk fikri hakkında anneme katılıyorum ve ona minnetdarım ki, bana çok yardımcı oldu. Tek sorunum

işte bu. Ve hayatımdaki en büyük korkum: başarısızlık. Ne yapayım 6 yaşımdan beri çok korkuyordum düşük not almaktan ve annem de düşük notlarım için (hani bazıları için epey yüksek notlardı onlar :wink:) iyi ders çalışmadığımı söyler her zaman. Bu da korkumu azacık da olsa artırır. Yani annem bir şey söylemese de korkuyorum. Çok heyecanlanıyorum sınav sonuçlarına kadar. Şimdi biz taraflarda okullar tatil kafamı dinliyorum (Kimya, matematik, ingilizce falan çalışarak dinleniyorum ben :sweat_smile: )

Şu hayalkırıcılar etrafımdaki kıskanç insanlar. Sen doktor olursan, hiç kimse yanına gelmez diye şaka yapanlar.

Hepinize teşekkür ederim, rahatladım böyle :slightly_smiling_face: :blush:

2 Beğeni

Unutma ki bu günleriniz geri gelmeyecek. Bu yaşları dolu dolu yaşamaya çalış. Her şey ders ve not demek değil, sonra arkana bir bakıyorsun ki senelerin stresle bocanıp gitmiş ama sen dolu dolu yaşayamamışsın.

5 Beğeni

Böyle bir yorum yapmak pek haddim değil ancak şunları söylemek istedim. Bu durumu yaşamanızın sebebi büyük ihtimalle ebeveynlerin yanlış davranışları. Şu an da içinde bulunduğumuz her depresyon, küçük düşme, öz güven eksikliği çocukken yaşadığımız ve hatırlamadığımız şeylerin travmaya dönüşmüş olması. Küçükken o davranış bize zarar veriyor ve bilinç altımızın bir köşesine atıyoruz. O olayı biz hatırlamasak bile beynimize kodlanmış oluyor ve bu bizi korkulara yöneltiyor. Bu durumda ailenizin küçükken siz sınavdan 98 aldığınızda neden 100 değil diye tepki vermesi sizi bilinç altınızda çok rahatsız ediyor olabilir. Bilinçli bir aile yapısıyla o sınavdan 20 bile almış olsanız ailenin ‘Aferin kızım şimdilik 20 puanlık öğrenmişsin, bir sonraki sınavında bu artacak sana inanıyorum’ gibi cümleler kurması gerektiğini düşünüyorum.

5 Beğeni

@serotonin @Yuzuri ben de ondan bahs ediyorum. Annem artık pek de bir şey demiyor notlarıma. Bunu kendim sorun ediyorum. Evet biliyorum bu sadece bir sınav ama rahatsız oluyorum ve heyecanlanıyorum ve inanın bu durumdan nefret ediyorum. Söz verdim kendime 90 bile alsam sorun etmeyeceğim. Onu da biliyorum ki, gelecekte kendime güleceğim, bundan eminim .
Bu arada Corona virüs yüzünden okullar dezenfekte olunuyor ve okullar 27 marta kadar tatil. Kesinlikle eminim bu süre bunun üzerine düşünmek için harika bir süre. :wink:

Çok ders çalışmak kötü bir şey değil. Hatta sınavdan 99 alınca kötü hissetmek de kötü bir şey değil. Ama bu hislerinin ve davranışının kaynağı sen olmalısın. Ailem, arkadaşlarım ne der ne düşünür diye yaptığın her hareket seni kendin olmaktan uzaklaştırır. Sen ‘kendin’ olamazsan da yaşadığın hayat senin hayatın olmaz. Bir gün mutlaka bundan pişmanlık duyarsın. Eğer doktor olmayı gerçekten istiyorsan, çok çalış. Bir külfet olarak değil hayallerine uzanan basamakları tırmanmak olarak gör ders çalışmayı. Bir şeyler başaran insanların hepsi emin ol çok çalıştı, belki tahmin ettiğimizden bile çok. Onlar, birileri diyor diye çalışmadı. ‘Kendi’ hayalleri ve ‘kendi’ kararları için çalıştı. Okuldan bıkman, çalışmaktan usanman o kadar normal ki eminim herkes bu hisleri yaşamıştır. İhtiyacın oldukça ara ver, tatil yap. Kendini yıpratmadan çalış, mutluluğunu kaybetmeyecek kadar kendini hayallerine ada. Zor zamanlar olacaktır elbet. Her başarının ardında uzun ve zorlu bir yol vardır. Tüm bu zorluklara rağmen çalış ve başar. Kimsenin seni yolundan etmesine, senin hayallerini yıkmasına izin verme. Kendin olmaktan da korkma çünkü sahip olduğun en değerli şey hayatın. Onu senden çalmalarına izin verme. Denizi seviyorsan, dalgalarını da seveceksin. Korkarak yaşarsan yalnızca hayatı seyredersin.

6 Beğeni

:star_struck: :star_struck: :star_struck:
Kendimi kötü hissetdiğimde başarı hikayelerini okumamı bazıları gereksiz bulurdu. Ama bu bana güç veriyor ve birileri bunu gereksiz buluyor diye bundan vazgeçecek değilim.
Çok teşekkür ederim. :blush:

1 Beğeni