Korku edebiyatının öncül konularında Gotik; tekinsiz saraylar, lanetli kaleler, rahata erememiş ve etrafına rahatsızlık vermeyi düstur edinmiş hayaletler, son dakika çıkan soylu ve yarı soylular, içlerinde kaybolmak için dizayn edilmiş mahzenler, gizli odalar, paslanmış zırhlar, kanlı kılıçlar, hepsi burada.
Başlıktan da anlaşılacağı üzere gotik edebiyatın dünü ve bugünü hakkında fikir alışverişinde bulunmak ve okuduklarımızı paylaşmak.
Şimdiden herkese teşekkürler, bol okumalar ve hayaletler 
Poe. Tek sözcük ile Poe. Edgar Allan Poe.
Siz bu gönderiyi sıradan bir gönderi sanarken, bu gönderiyi yazan,
Poe’nun sözcüklerinde seyahat ediyor, üzerinde mürekkep lekesi olan.
Poe, gotik korkunun kesinlikle en önemli yazarlarından biri.
Wikipedia’yı azıcık kurcalayınca, bu türde ülkemizde yayınlamış başka eserlere de rastladım:
)Görüldüğü üzere çoğumuzun bildiği ve okuduğu, hatta İthaki’nin Karanlık Kitaplık serisinin temelini teşkil eden bir tür aslında.
Evet. Poe derken diğerlerini unutmuşum. Cidden genellikle daha ünlü olan yazarların gölgesinde kalan, çok iyi yazarlar da var. Onları da okumak istiyorum zamanı gelince. İthaki’nin internette bir korku öykü derlemesini buldum. Eğer iyi ise onu okumayı düşünüyorum. 
Hangi derleme acaba?
Bu derlemeden bahsediyordum. Baskısı var mı bilmiyorum, internette buldum.
Ren’in tüm öyküler kitabı var bende. 10 öykü falan okudum güldüğüm yer oldu ama korktuğum yer olmadı. bende mi sıkıntı var anlamadım.
Güncel baskısı yok ne yazık ki. Zamanında 3 ayrı kitapta yayınlanmıştı, sonra ciltli olarak tek ciltte yayınladılar diye hatırlıyorum. Her kitapta ayrı bir zaman diliminde yazılmış korku (özellikle Gotik) hikayeler var ve daha sonra pek çoğu dilimizde tekrar yayınlanmadı. Son ciltte Stephen King ve Clive Barker’ın hikayesi de var.
Yukarı verdiğim listede pek çok yazarın en önemli hikeyelerini bu kitapta okuyabilirsiniz, kesinlikle kaçırmayın 
İçerik:
Yeşil Çay
Hayalet Posta Arabası
Yargıcın Evi
Maymun Pençesi
Gabriel-Ernest
Tepedeki Müzik
Kapalı Pencere
Duvarın Ardında
Bir Düş müydü?
Horla
Alınyazısı
Favori: Tahta At
Söğütler
Yem
Kara Satırlar
Falun Madenleri
Bir Kayalık Dağ Öyküsü
Beyaz Tozun Öyküsü
Kara Avlu
Tanatvul’un Şakası
Hayalet Çiftlik Evi
Adsız Kent
Ulthar’ın Kedileri
Öteden Gelen Avcılar
İnanç Hep Sürer
Cehennem Güvercinleri
Panjurlu Ev
Yolu Açan
Kemancının Ücreti
Denizdeki İkinci Gece
Cüce
İçerdeki Oda
Büyük Sürpriz
Birinci Yıldönümü
Kan Oğlu
Bayan Gentilbelle
Toplanma Yeri
O Küçücük Bir Kız ve Annesinden Ayrılamaz
Şahmaran
Gece Seansı
Styx Irmağı Ters Akar
Korku
Yağmur Mevsimi
Güneşte Bir Mum
Anladım. 
Anladım. O zaman hemen bakayım, teşekkür ederim. Öykü isimleri bile içimde bir merak uyandırdı.
@ali1234512 Kitabın içeriğini bilmiyorum ama, belki içinde ki öyküler size hitap etmiyordur. Muhtemelen denemişşinizdir ama, eğer yapmadıysanız başka yazarlara da şans verebilirsiniz. Korkuya yeni giriş yapıyorum ama bildiğim ve şimdi öğrendiğim kadarı ile gerçekten fantastik kadar çeşitli bir tür korkuda. Ne de olsa korku duygusu da oldukça çeşitli. (Bilmiş bilmiş konuşuyormuşum gibi oldu ama söylemek istedim sadece. Bağışlayın. )
Güzel öyküler var ama bana korku yada gerilim hissi vermiyor. Mesela Vakitsiz Defin diye öykü var öykü çok güzel ama his oluşturmuyor bende. HP Lovecraft’ın bütün eserlerini alacam bir ara.
Anladım. Eğer Lovecraft da başarılı olmaz ise benim diyeceğim bir şey kalmaz. 
Tabii ben de yeni okuyorum, daha bilgili bir kişi size daha hitap edecek bir öneri yapabilir belki.
Ben de şu ana kadar pek korku kitapların içine girememiştim ama, bakalım öykü derlemesinden umutluyum.
Lovecraft’ı kimden okuyacağın önemli. Şayet çeviri ve düzenlemeye önem veriyorsan çoğu yayınevi asıl özelliğini katlediyor. Burada daha çok tavsiye edebilecek kişiler var.
Peki, hangi yayınevleri, asıl özelliğine zarar gelmeden yayınladı, hangisini önerirsiniz?
Bu türle ilgili genelde yorumlar hep okurken korkutmadığı şeklinde oluyor. Ama bence gotik edebiyatın asıl amacı korkutmak değil; bunun yerine rahatsız etmek, huzursuz veya kasvetli hissettirmek, içinizi bunaltmak. Bu yüzden de herkese hitap etmiyor sanırım. Ben bayılırım mesela böyle şeyler okumaya. Gerçekten korkutmuyor genelde ama sürekli bir korku unsuru beklentisi verip okuyucuyu gererek amacına ulaşıyor.
Ek olarak bu tür kitapları hava karardıktan sonra genellikle “Dark Jazz” ve “Dark Ambient” türünde müzik eşliğinde dinleyince kitabın etkisi gerilim açısından artıyor.
Ben örneğin Lovecraft okurken aşağıdaki müzik listesini kullanıyorum, hatta o kadar çok beğendim ki okuyacağım her gotik kitapta bu listeyi kullanmayı düşünüyorum.
Ortamda duruma uygun müzik kullanmak oldukça mantıklıymış. Listeden bir kaç parçayı dinledim, belirttiğiniz gibi özellikle gotik ya da tuhaf kurgu okumaya oldukça uygun. Bugün deneme yapacağım, öneriniz için çok teşekkür ederim.
Aklıma gelmişken bir tane de Tuhaf Kurgu ya da Okült ile ilgili mi konu açsak? Yoksa çok mu olur?
Bence ikisi içinde açabilirsiniz. Hem, ilginin artması sağlanmış olur, hem de sohbetler için uygun bir başlık açılmış olur.
Bakın “Söğütler” de çok tekinsiz. İyi bir öyküydü.Ben Karanlıkta 33 Yazar kitabından okumuştum. Aşırı unutkan birisiyim ama o öykü hâlâ aklımda.
Listeden Cehennemlik Yürek, Sarı Duvar Kağıdı, Biz Hep Şatoda Yaşadık öneririm.
Listede neden Horace Walpole yok acaba?
Sınırdaki Ev benim beğenmediklerimin arasında.
Benim de okumadıklarım var. Özellikle sakladıklarım da var. Bu ay korku, gotik takılayım madem.
Şimdi bakınca Horace Walpole’u atlamışım. Otranto Şato’u Gotik edebiyatın başlangcı sayılıyor. Benim favorim değil ama bir yerden başlamak lazım.
Liste bazı noktalarda tuhaf kurgu ile karışıyor, Sınırdaki Ev daha çok tuhaf kurgu türüne uyuyor gibi.
Listeye Adam Nevill’in Apartman 16’sını ekleyebilirim. Günümüzde geçmesinin yanı sıra tüm gotik edebiyat kriterlerini sağlıyor (kötü adam, tekinsiz malikane, yarı soylu uzak akraba, modern şovalye, lanet, hayalet vs…).
Bana göre kötü ama en azından ürkünç (başka tabir aklıma gelmedi 
).
Karanlıkta 33 Yazarın içeriğinş ben de unutmuşum, aradan 20 yıl geçmiş. Ama sizin unutkanlığınızın sebebinin çok okumak olduğunu düşünüyorum. Bununla ilgili bir terim var ama onu da anımsayamadım 
Lovecraft’ı ben de sevmiyorum ya da dilini başarılı bulmuyorum. Zaten korku kitaplarını okuyup da korku veya dehşet duyulmasını beklemek doğru değil. Daha çok bu kitapları okuduğunuzda tekinsizlik hissetmek, anlatılandan huzursuzluk duymak kısacası rahatsız hissetmeniz yeterli. Korku kitaplarını geceleri sessizlikle okursanız biraz daha etkileyici olur. Dış sesler kesildiğinde öyküye daha çok kapılabilirsiniz. Ben genel olarak Lovecraft’ın fikirlerinin orijinal fakat anlatım kabiliyetinin okuyucuya tam olarak geçemediğini düşünüyorum. Anlatmak istediğini tam olarak anlatamamış gibi hissediyorum her okuduğumda. Seçtiği anlatım biçimi de biraz bunda etkili.
Bunun dışında Karanlıkta 33 Yazar kitabında bulunan Söğütler mesela uzun anlatımıyla sizi eninde sonunda o atmosfere sokuyor. Bir de gece sessizlikte ve hafif rüzgarlı bir havada okursanız ya da yağmurlu, fırtınalı bir günde kitaptaki atmosfer de daha etkileyici olabilir. Yine de korku türünde betimleme çok önemlidir. Çağrışımlar yapmalı ki kaptırabilesiniz.
@Oni bir türün ilk örnekleri genelde zayıf olsa da türün gelişimi açısından önemli. Otranto Şatosu dönem kitabı bence. Çağın o dönemlerinde bu duruma karşı bir tepki olduğunu düşünüyorum. Ayrıca işlenen konu da gerçekten çok mühim bir konu özellikle bizim coğrafyamızda hâlâ böyle şeyler olduğu düşünülürse gerçekten rahatsız edici. Anlatım dilinin şiirselliği de yine bence dönemle alakalı. Tiyatral bir anlatım var. Kaldı ki bence çok güzel tiyatrosu olur. İzlemesi de etkileyici olur. Bir de müzikal olursa epey vurucu olabilir. Bu yüzyılda belki popülerliğini yitirmiş olsa bile ben o döneme göre incelediğimden başarılı buluyorum.
Unutkanlığıma gelirsek benimkisi biraz travmatik bir durum. 10 yaşından beri böyle bir sorunum var. Bir çeşit psikolojik tepki olduğunu düşünüyorum.
Otranto Şatosu konusunda ilk okuduğumda ben de iyi bir tiyatro eseri olur diye düşünmüştüm ama bir
okuyucu için zor şey bir ham senaryoyu okumaktır diye düşünüyorum. Zamanın gerekliliğinde kralın çerçevesinin karikatürize gibi olması.
Bakıldığı zaman Hamlet neredeyse bir yüzyıl eski olmasına rağmen benzer konuları çok daha iyi yansıtmıştı diye düşünüyorum (hayalet, cadılar , kehanetler).
Bir elli yıllık farkla ve avantajla Şeytanın İksirleri anlatım ve konu olarak daha çekici geliyor. Doppelganger dediğimiz az çılgın az şeytani olmalı 