Robert Edgerton’ın Hasta Toplumlar kitabını bitirdim.
Sosyoloji ve antropoloji bilminde uzun yıllardır küçük gruplar halinde yaşayan toplulukların şehirde yaşan topluluklara göre çok daha “mutlu ve uyumlu” olduğu ve toplumların geleneksel hale gelmiş olan uygulamalarının, alışkanlıklarının, ritüellerinin mutlaka o toplumun yararına olan bir yönü olduğuna dair, içinde Marvin Harris gibi ünlü antropologların da dahil olduğu fikir birliği mevcut. Örneğin kan davaları topluluklar arasında çıkması muhtemel olan ve bu topluluklardan en az birinin tümden yok olmasına neden olacak geniş çaplı şavaşları engellediği için veya insan/çocuk kurban etmek, kadın sünneti vs. nüfus artışını kontrol altına alıp kıtlığı engellemeye yaradığı için adaptif yani geniş açıdan bakıldığında o toplumun yararına olan bir uygulama olarak kabul görmekte. İşte tam olarak bu fikire karşı yazılmış bir eser.
Toplulukların tüm geleneksel uygulamalarının toplumların yararına olmadığı, toplulukların kitapta sıralanan başlıklarda okuyacağımız üzere farklı nedenlerle kendi yararına olmayan uygulamaları ısrarla devam ettirdiği ve kendi kendilerini yok etmeye eğilimli olabileceği argümanı üzerinde duruluyor.
Popüler bilim kitabı olmadığı için kesinlikle basit bir anlatımı yok, kısmen daha akademik bir çalışma. İçinde oldukça rahatsız edici ritüeller de anlatılıyor. O yüzden herkese tavsiye etmeyi çok istiyorum ama edemiyorum fakat sosyoloji antropoloji konularına ilgisi olanların bence mutlaka okuması gerekli. Ek olarak çevirisi nasıl yapılmış diye bakmadım fakat çevirmen sürekli hiç kullanılmayan eski Türkçe kelimeleri tercih etmiş. Habire sözlüğe bakmak zorunda kaldım.