Connie Willis - Doomsday Book’u (Kıyamet Kitabı) okudum. Spoiler teşkil edecek bir şey yazmayacağım.
Hikaye, Oxford Universitesinde tarih bölümü öğrencisi olan Kivrin’in, ortaçağda yaşayan insanların toplum yaşantısı hakkında bilgi toplamak için 1320 yılına ışınlandıktan sonra ortaya çıkan bir aksiliğin, hem günümüzde hem geçmişte yarattığı problemleri konu alıyor. Kivrin’in gittiği 1320 yılında başına gelenler ve Kivrin’i geçmişe gönderen bilim insanlarının günümüzde yaşadıkları iki koldan sırayla anlatılıyor.
Yazar 1320 yılında geçen konuşmalarda doğal olarak thee, naught, mayhap vs. gibi arkaik ingilizce kelimelere yer vermiş. Bunun haricinde zorlayıcı bir dili ve anlatımı yoktu. Hatta basit bile diyebilirim.
Kitap umduğumdan daha ağır bir tempoda ilerledi. Fazla uzatıldığını, tekrara düştüğünü, önemsiz karakterlerin bölüm içinde şişirilerek fazla yer kapladığını ve tutarsız olduğunu düşündüğüm kısımlar vardı. Bazı bölümleri okurken sıkılsam da elimde sürünmeden okuyup bitirdiğim ve genel anlamda beğendiğim bir kitap oldu diyebilirim. Yine de Nebula ve Hugo ödüllerinin ikisini birden alacak nitelikte bir kitap olduğunu kesinlikle düşünmüyorum.
Son olarak baktığım yerler kadarıyla Özlem Yüksel tarafından yapılan çevirisinde bazı yerlerde, “I forged it.” (Sahtesini yaptım.) cümlesini “I forgot it.” olarak yanlış okuyup, “Unuttum” diye çevirmesi gibi hatalar olsa da çeviriyi yeterli buldum. İthaki bunun yakında yeni baskısını yapıp BKK’ya ekler diye düşünüyorum.