John Fowles’ın Büyücü’sünü nihayet bitirdim. Bu kadar uzun sürmesinde kitabın pek hatası yok gerçi, çünkü ilk yarısını bir ayda okuduğum romanın ikinci yarısını biraz zaman ayırarak bir haftada okuyabildim. Ve bitirdiğim anda aklımda bazı şüpheler olmasına rağmen birkaç günlük demlenmenin ardından net bir şekilde söyleyebiliyorum ki şimdiye kadar okuduğum en şahane edebi metinlerden birisi bu. Kitapla ilgili incelemelerin önemli bir kısmında “labirent” vurgusu vardı, hikaye ilerledikçe ne demek istendiğini anladım. Fowles başkarakter Nicholas Urfe ile beraber okuru da bir labirentin içine sokuyor ve her dönemeçte tamam bu sefer çıkacağım buradan derken yolunuzu iyice kaybettiğinizi anlıyorsunuz. Fowles’ın bir Yunan adasını gözünüzde canlandırmakla kalmayıp dokunabileceğiniz, koklayabileceğiniz bir yere dönüştüren betimlemeleriyle, 2. Dünya Savaşı sonrası İngiltere’sine ve Yunanistan’ına da ışık tutan farklı konulardaki söylemleriyle, Meram Arvas’ın mükemmel ötesi çevirisiyle romanın övülebilecek çok fazla yönü var. Ama hikaye, ah o hikaye. Doğruyu söyleyeceğim, ben de başkarakter gibi birkaç yerde acayip sinirlenip bırakma noktasına geldim ama Fowles -ve kitapta tanrı oyununun mimarlarından Conchis- her şeyi o kadar dozunda tutuyor ki merak bütün diğer duygulara baskın geliyor. Mutlaka okunması lazım, ben yakın gelecekte olmasa da bir ya da birkaç kez daha okuyacağıma eminim.
Büyücü’yü bitirmemin bu kadar uzun ve çetrefilli sürmesi nedeniyle bir süre daha kısa, rahat okunabilir eserlere yöneleceğim dedim kendime ve elime aldığım ilk kitap olan Engin Türkgeldi’nin öykü derlemesi Orada Bir Yerde başladığım gün bitti. Orada Bir Yerde, okuduğum öykü kitapları içerisinde bütünüyle en olmuş hissettirenlerden birisi. Türkgeldi’nin her öyküde diğerlerine yaptığı ufak atıflarla yarattığı, hem tanıdık hem de farklı olan bu dünyayı ben çok sevdim. Gerek dil, gerek kurgu, gerekse özgünlük olsun öykülerin tamamı çok iyi. Tek şikayetim kitabın çok kısa olması olur. Hazal yazdığı incelemede beğendiğini söylemişti, sonuç olarak ben de kendisine tamamen katılıyorum. Son zamanlarda karşımıza bu kadar kaliteli yerli öykü kitapları çıkıyor olması da beni acayip mutlu ediyor.
Şimdi ise elimde Yu Hua’nın Yaşamak’ı var.