Üçüncü cilt, 4 kısa öyküden oluşuyor. Serinin devamını etkileyecekler mi bilmiyorum, fakat anime izleyenler bilir ki fiil bölümlere benzer bir cilt olmuş. Beğenmedim.
İkinci cilt hype yaparken, bu cilt dibe vurmuş. Öykü, roman yazımından daha zordur benim için. Kedi haricindeki öyküleri beğendim. Ölüm’ün de fevkalade karizması olduğunu söylemek gerek. Son bölümde görünce, bir ölüm gibi kapanış ona bırakılınca, ayrı bir hava katıyor. Ağırlığını hissediyorum.
Temponun aksaması hiç hoşuma gitmedi. Belki öyküleri daha çok sevebilirdim. Gerçekten sevebilirdim. Ama tempo öyle bir aksamış ki, hüsran duymak durumunda kaldım. Sanki Gaiman’ın aklına birkaç öykü akın etmiş ve bunları kağıda dökmek istemiş gibi bir hava sezdim.
Bu cildi fiiller diye özetlemek en mantıklısı sanırım.