Çatıdaki Şey - Rober E. Howard
İlk kez okuduğum yazarlardan bir tanesi. Kitabın içinde sekiz adet öykü bulunmakta ve anlatım hepsinde birinci tekil şahıs. Kitapta üç - dört adet yazım yanlışı var.
Okumaya başladığım ilk anda H.P. Lovecraft okuyormuşum hissine kapıldım. Çok geçmeden Cthulhu da görünce acaba Howard mı Lovecraft’dan etkilendi yoksa tam tersi mi diye merak ettim. Bunun sebebi de arka kapağa bakmamış olmam. Ben genelde sonradan okuyorum çünkü o anda unutamayacağım bazı ipuçları arka kapaklara yazıldığından tadım kaçsın istemiyorum.
Howard’ın tüm öykülerini sevdim ama kafam biraz karışmadı da diyemem. Hikayelerin bazılarında Türklerden bahsetmiş. Sonra başka bir öyküde Muhteşem Süleyman için soykırım yaptığını söylüyor. İnsanı bir düşünce alırken de iyi ki Süleyman bu halkı katletti deyiveriyor. Bu noktada çeviri yüzde yüz mü, değil mi diye biraz tereddüt ettim ama çok da fazla kafa yormadım. Bu hikayelerin çoğu eski mitlere dayanarak yazıldığı ve ben de bunlara pek hakim olmadığımdan bir yorum yapmam doğru olmaz. Belki tarihi bilgisi biraz daha fazla olan birileri daha net bakabilirler bu öykülere. Öykülerin sonları gayet açık ve sizi soru işaretlerine gark etmiyor. Yine de bazı noktalarda kendini tekrarlamış gibi hissettiriyor. Belki kendi tarzıyla alakalı bir durumdur. Ben en çok “Ölümün Korkunç Dokunuşu” ve “Deniz Laneti” adlı öyküleri beğendim. Bazı noktalarda kafasındakileri tarif etmekte güçlük çekmiş gibi geldi. Ben kitaplardaki abartılı cümleleri pek sevmiyorum. Özellikle birinci tekil şahıs anlatımlarındaki abartılı ve karşısındakini inandırmaya yönelik ısrarcı sözcükleri. Mesela; size yemin ederim ki gördüklerim karşısında aklımı kaçırmak üzereydim, aklımı hala nasıl kaçırmadım bu dehşet ve korkunç şey karşısında bilemiyorum, gibi.
Bu arada yazar 1906 yılında doğup 1936 yılında intihar etmiş. Yine de ben Howard’ı Lovecraft’dan daha çok beğendim şu anlık. İkisinden de çok bir şeyler okumadım. Belki ilerleyen zamanda bu fikrim değişebilir.
İçindeki Öyküler:
Çatıdaki Şey
Asurbanipal’in Ateşi
Kara Taş
Sırtlan
Deniz Laneti
Düşteki Yılan
Villerefére Ormanında
Ölümün Korkunç Dokunuşu
Arka Kapak Yazısı:
“Vakit, insan aklında uğursuz bir hâkimiyeti olan gece yarısına yaklaşıyordu. Falred cesedin yattığı yatağa yeniden baktı ve çarşaflı şeyin görüntüsünü son derece nahoş buldu. Aklına, çarşafın altındaki cansız bedenin acayip, canavarımsı bir yaratığa, iğrenç, bilinçli bir varlığa dönüştüğü ve çarşafın kumaşını yakıp geçen gözlerle kendisini izlediği şeklinde tuhaf bir fikir geldi. Bu düşünce vampirler, ölümsüz hayaletler ve benzeri şeyler gibi safi saçmalıktan ibaret elbette diye açıkladı kendi kendine. İlkel insanların ölümde ürkütücü, yaşamdan çok uzak bir şey gördükleri zamanlardan itibaren, canlıların sayısız yüzyıllardır ölülere atfettikleri ürkütücü özelliklerdi bunlar. İnsanlar ölümden korktu, diye düşündü Falred, bu korkunun bir kısmı da ölülere yüklendi ve böylece onlardan da korkulmaya başlandı. Böylelikle ölülerin görüntüsü ürkütücü düşünceler uyandırmaya, beynin karanlık köşelerinde gizlenen kalıtsal bellekten kaynaklanan belirsiz korkular yaratmaya başladı.”
“Dehşetli, insanın kanını donduran öyküleriyle… Kim Robert E. Howard ile yarışabilir ki?”
- H. P. Lovecraft -