Ben buldum hayatın anlamını Çözdüm, bu sırra vâkıf oldum Hayır! Öylece sunmayacağım ortaya Ya bulacaksınız ya da öleceksiniz bu yolda Hayatın anlamı tek bir şeyde gizli Ama acı aynı zamanda Üzgünüm bu yolda çürüyeceksiniz Eğer kaybetmezseniz her şeyinizi Ve vazgeçmezseniz her şeyden Hayat size göstermeyecek anlamını.
Ben yaşamın sırrını çözdüm! Neden yaşamalı? Ne için ölmeli? Bu öyle basit değil anlatamam Yaşamalısınız ama cesaretiniz olmalı Hiçbiriniz benim kadar şanslı değil Çok yazık, çoğunuz bilmeyeceksiniz bu sırrı Bir yaprak gibi gelip geçeceksiniz dünyadan Cevap aslında öylece ortada Bu öyle zor bir bilmece değil! Herkes taşıyor cevabı, biliyor Ama hepiniz insansınız, ne garip… Dünyaya bağımlı tüm adımlarınız Hayır, cevap ölmekte gizli değil Üzgünüm siz insansınız Duysanız cevabı, inanmayacaksınız Hayır, cevap tanrıda gizli değil Şimdi kapatın gözlerinizi ve uyuyun Dünyanız devam etmekte…
Hayatın anlamını bulmak için yola çıkan nice düşünür ya da ermiş, ne yazık ki bu soruya cevap bulamadan ve yaşadıkları zorluklar sebebi ile bildiğini de unutarak yaşama veda etmişlerdir. Bu kadar zor mu gerçekten yaşam amacını bulmak?
Hayatta olması gerekenden fazla tesadüf mü var yoksa sadece benim yaşamımda mı böyle, emin olamıyorum. Bugün yine tuhaf bir rastlantıya denk geldim ve kendimi The Truman Show’da gibi hissediyorum.
İnsan kendi yaşamını bile kontrol edemezken, tüm hayatı anlamaya çalışmak çok abartılı bir yaklaşım galiba ve bu sebeple sağlıklı sonuca ulaşamıyoruz. İnsanların çok şeffaf olmadığı ve kendileri gibi davranmayı başaramadıkları bu sistemde, hepimiz birer oyuncuya dönüşmüş durumdayız.
Hayat amacını bulmanın ağır bir bedeli var anlaşılan ve bu kadar iletişim kopukluğu yaşanırken, insanların birbirini ve yaşamı doğru şekilde anlamaları mümkün görünmüyor.
Belki de çok karışık bakıyoruz? Olamaz mı? Şehirlerin kalabalığı gibi kalabalık beynimizin içi ve düşüncelerimiz de aynı oranda gürültülü… Belki de bu yüzdendir gözümüzün önündekini göremeyişimiz ya da belki de anlamayacağımıza olan ön yargımızdır bizi hayatın anlamını bulmaktan alıkoyan.
“Yalnızca bu dünya ile sınırlı olan bir görüşe tahammül edemiyorum. Diğer dünyalara açılan pencereleri olmadıkça, yaşamın çok küçük olduğunu düşünüyorum. Bunu, güçlü bir şekilde, içgüdüsel olarak ve tüm benliğimle hissediyorum.” Bertrand Russell
Her insan kendi yaşamının anlamını bulmayı başarabilirse, ruhun sonsuz yolculuğunun anahtarını da elde etmiş olacaktır fakat dünyanın kötü şartlarına takılıp, sürekli şikayet ederek bu anlamı ortaya çıkartmamız pek mümkün görünmüyor.
Herkes önce kendi yaşamını ele alıp, neleri değiştirebileceğine odaklanmadıkça, bir anlam arayışı boşa bir çabadır.
John Donne için hayatın anlamı mükemmel aşkı ve sevgiyi bulmak. Eğer onu yaşayamayacak ise ölmek bile tatlıdır diyor kendisi, çünkü sevgisi o kadar güçlü ki öbür tarafta da onu sevebilir. Onun için ölmek ve sonsuz hayata kavuşmak, doğan günden ve batan güneşten kurtulup, ucu bucağı olmayan o sevgiye kavuşmak bal kadar tatlı.
Eh benim için değil elbette ehehhehe ama söyleyeyim dedim, çünkü kendisi öldüğü için konuşamıyor.
Durduk yere insana kalk da bir bak şu adam kimmiş dedirtiyorsun Hayır tam da üşenmişken olacak iş değil. Ertelemeli gelecekte bakacağım kimmiş, okudum mu, okumuşsam nasılmış bir düşünmem lazım.
Yine de güzel anlatmış ama haklı mı, haksız mı emin değilim. Bunu kendimce oturup, düşünüp iyice tartmam lazım. Hak verir miyim, vermez miyim bilmiyorum. Önümüzdeki 10 sene içinde kendisiyle ilgileneceğim.
On sene içinde bir yere kaçmaz bence. Kendisi şiirlerinde benim için ideal ve olması gereken dünyayı anlatıyor, bu yüzden çok seviyorum.
Mesela diyor ki; para, pul, mevkii hiçbiri önemli değil, tek önemli olan gerçek aşk ve gerçekten de kendi yaşamında her şeyi göze alarak aşkını yaşıyor, bu yüzden işinden kovuluyor, hatta fakir kalıyor. Spoiler verdim. Belki ileride dizisini çekerler.
“Güzelliğe dayalı aşk, güzellikle birlikte çarçabuk ölüp gider.” John Donne
John Donne, güzellik kavramına da önem vermiyordu fakat günümüzde görsellik ve para yoksa aşk da yaşanmıyor ne yazık ki.
O eski aşklar anlamını yitirdi artık ve geçmiş dönemde yaşanan aşklar samimi olduğu için insanlara hayatın anlamını bulmuş gibi mutluluk veriyordu, oysa günümüzde her önüne gelene görselliği ya da parası için aşık olan bir kitle var, bu aşkları hayatın anlamı kabul etmeye kalkarsak, hayat gerçekten çok anlamsız olacaktır.
Ruhumuz geçmişteki samimiyeti arıyor fakat hepimiz biliyor ki o devir kapanalı çok oldu artık…
Şaşıyorum insanlara. Ölüyorum, bitiyorum diye evlenip birkaç sonra birbirinden nefret eder hale geliyorlar. Gerçi basit bir tartışma neticesinde birbirini öldürecek kadar kendini kaybeden insanlar varken bu hayatta kime neyi öğretebilirsin ki. Manevi değerlerimizi yitirdikçe canavarlaştık.
Hayatın anlamı biraz da insanın kişiliğinde gizli galiba. Hepimiz farklı farklı özelliklere sahipken tek bir cevap bulmak zor.
Örneğin ben son zamanlarda hayattaki pek çok şeyin aslında karmaşadaki basitlikle ilgili olduğunu düşünüyorum, bir sürü basit şey bir araya geliyor ve karmaşık bir şey oluşturuyorlar. Çoğu sorumuzun cevabı aslında oldukça basit belki ama o karmaşanın içinde olduğumuzdan ötürü karmaşık cevaplar arıyor zihnimiz.
Bir de, bence hayattaki asıl anlam sevdiklerimizle birlikte geçirdiğimiz mutlu anlarda yatıyor. Her ne olursa olsun günün sonunda ailemizle ya da arkadaşlarımızla attığımız bir kahkaha bir anda her şeyi düzeltebiliyor.
Bir arkadaşım geçen Steve Jobs’un ölmeden önce yazdığı son yazıyı göndermişti bana, şöyle bir cümle geçiyor yazıda:
“Sizi seven kişi sizi asla bırakmayacaktır. Bırakmak için yüzlerce neden saysa da mutlaka sizde kalmak için neden bulacaktır.”
Bunun gerçekten doğru olduğunu düşünüyorum.
Eh, ben hayatın anlamını böyle buluyorum kendimce.
Dediklerinize katılmakla birlikte bir şey de eklemek isterim. Karşınızdaki sizi seviyor diye de bunu suistimal etmemeli bence çünkü kişi kalmak için ne kadar çabalarsa çabalasın bazen gitmeye de zorlanır. Karşılıklı olduğunu düşünüyorum. Sizi seveni siz de aynı şekilde seviyor ve gitmiyorsanız buna diyecek bir şey yok elbette.
Sorunun acımasız bir cevabı var: Hayatın anlamı yok. Yaşamınız sizin için çok şey ifade ediyor olabilir. Ama aslında umursamaz ve gayrişahsi evrendeki madde ve enerjinin rastgele bir sinyalidir. Bu sona erdiğinde, sizi bir süreliğine birkaç kişi hatırlayacak ama bu kişiler de ölecekler. Tarih kitapları bile yapmış olsanız, katkınız kısa süre sonra unutulacaktır. İnsanoğlu yok olacak. Dünya ve Güneş yok olacak. Nihayetinde de evrenin kendisi de yok olacak. Bu dehşet gerçekliğe rağmen, insan yaşamının nasıl gerçek bir anlamı olabilir.Tanrı veya tanrılara olan inancın bu kadar popüler olmasının sebeplerinden birisi de bu: Evreni anlam ile doldurarak varlığın acımasızlığını yumuşatıyor. Bazı teologlar, tanrı olmayan bir yaşamın anlamsızlığının aslında tanrının kanıtı olduğunu iddia ediyorlar. Gerçekte bunun objektif bir delili yok. O yüzden hadi gelin şu rahatlık örtüsünden kurtulalım ve şu soruyu soralım: Sıradan ve ölümlü bir dünyada, insan varlığının herhangi bir anlamı var mı? Kuantum fiziğin bazı açıklamalarına göre, evren sadece biz gözlemlediğimizde vardır. Gözlemleme olayı aslında, pek çok farklı olasılık içinden 1 tanesinin oluşmasıyla birlikte, takip eden aşamalarda oluşturulmaktadır. “ Çoklu evrenler ” denilen başka bir hipoteze göre ise siz her karar verdiğinizde, evren kendisini kopyalar. Siz bir evrene giriş yapmışsınızdır; alternatif bir siz ise başka bir evrene giriş yapar. Eğer bu doğruysa, evreniniz yaptığınız seçimler ile oluşmaktadır. Bunun nasıl bir anlamı var?Hayatın içinde anlam bulmak için evrenler yaratıyor olmanıza da gerek yok. Psikologlar yaşamın anlamının olup olmadığını anlamak için ilginç bir yol buldular: insanlara sorarak. İnsanlardan hayatlarının ne kadar anlamlı ve amaçlı olduğunu değerlendirmeleri istendiğinde pek çok kişi olumlu tepki verdi ve kendi “anlam” ve “amaç” anlayışlarını diğer insanlarınkinden daha büyük olarak değerlendirdiler. Başka bir deyişle, insan yaşamının son derece anlamsız doğasına rağmen, hayat onu yaşayanlar için çok şey ifade ediyor. Bu bilgilerin son derece sübjektif olduğu ve de “ gerçek ” bir ‘anlam’ın elde edilmesinde başarısız olduğu yönünde eleştiriler geldi. Ama “ anlam ” üzerine çalışmalar yapan Missouri Üniversitesi’nden psikolog Laura King’e göre bu kendi kendine hizmet eden, elitist bir saçmalık. Eğer insanlar yaşamda bir anlam bulduklarını söylüyorlarsa, bunun tartışmasını kim yapabilir ki? Konu hakkında asla objektif bir bilgi elde edemeyeceğiz. Diğerleri sürekli “ anlam ” arayışında olduğumuzu söylüyorlar; bu da aslında bizim için hayatın anlamının olmadığını göstermektedir. King bunda bir tezatlık görmüyor. “ Anlam’ı oksijen gibi düşünebilirsiniz. Çok oksijen var mı şu anda? Evet. Oksijen isteğim devam edecek mi? Evet. Bu istek hiç bitmeyecek çünkü zaten ona sahipsiniz .” King: “ Bu felsefi soru her zaman sorulmuştur: Hayatın bir anlamı var mı? Anlamı nedir? Benim amacım, bunu gerçek yaşamda, günlük yaşamda daha az düşünmek. O zaman bu bizim için daha normal ve daha az şatafatlı bir şey olacak. Bunu insanoğlunun bir deneyimi olarak göreceğiz .”
Dervişe sormuşlar “Hayat nicedir?”
Demiş ki; hafız hayat bilmecedir.
Attığın her adım bir hece.
Çözene gündüz, çözemeyene gece.
Bakış açısına göre değişiyor anlaşılan fakat kendi adıma anlamsız olduğuna kesinlikle katılmıyorum sadece herkes için farklı bir anlam ifade etmesi sebebi ile genel bir tanım yapamıyoruz.
Söylediklerine kesinlikle katılıyor ve aynı senin gibi düşünüyorum. Kafalarımızın içinden ziyade gösterdiklerimiz önemli insanların bir çoğu için.
