Yaklaşık beş sene üzerinde çalışıp bir roman yazdım ve bunu bittiğinde gönderdim. Üstünden defalarca geçtim. Bir sürü insana okutup yeniden yeniden ve sanırım onlarca kez düzenlemesini yaptım. Bu aşamalardan sonra emin olunca gönderdim.
Bir yıl taban bir süre. Mesela 5 sene olmuş ama Altın Kitaplar, Timaş vb. yayınlar hâlâ cevap atmamış. Dün konu açılınca merak edip bakayım demiştim. 
İnsan sürekli gelişir. Bunu en ünlü yazarlarda bile görebilirsiniz bence. Ben o zamanlarda yazabileceğimin en iyisini yazdım ve kendimden de emindim. Daha iyi olabilir mi? Elbette olabilir ama o zamanki bakış açım ve gelişimimle bu mümkün değildi. Şimdi baktığım zaman elbette eksik buluyorum. Muhtemelen bugün bir kitap yazsam bundan beş yıl sonra onu da eksik bulacağım çünkü sürekli okuyorum ve gelişiyorum. Bence bu soru pek doğru bir soru değil. Bir yazarın sanırım bu konuyla alakalı bir cümlesi vardı tam emin değilim nasıldı veya kimdi ama şuna benziyordu: Eğer tam anlamıyla kusursuz bir eser yazdığınızı düşünüyorsanız asıl o zaman hata yapıyorsunuz demektir. Yani sonsuza dek bir önceki eserimizi beğenmeyeceğiz ve mutlaka bir eksik bulacağız. 
Ben neredeyse hepsine başvurdum. Bilindik veya bilinmedik ayrımı yapmadım. Bilinmeyenler zaten sizden hemen ücret talep ediyor. Bu ücret 2010-2016 seneleri arasında 3000 ile 5000 tl civarındaydı. Ben bunları kabul etmedim. Çok bilinen bir yayınevinden ikinci aşamada elendiğime, biraz daha üstünde çalışırsam daha güzel olacağına dair bir cevap aldım. Diğer yandan başka bir yayınevi ücretsiz basım için onay verdi. Sözleşmeyi de yaptım ama sözleşmeye uymadıkları gerekçesiyle aramız açıldı ve direkt sahibine ulaşarak dosyamla ilgilenen kişiden memnun olmadığımı, ukala tavırları yüzünden rahatsız olduğumu ve anlaşmayı feshetmek istediğimi belirttim ve yolları ayırdık.
Kırdı. Çünkü yayıneviyle yaşadığım yıpratıcı bir sürecim oldu. Yazmayı bırakmadım ama büyük kurgularla uğraşmak yerine daha basit öyküler yazıyorum. Bunun gerçekleşmeyecek bir hayal olduğunu da görmüş oldum. Bu yüzden kendim için yazıyorum. Beğenip okumak isteyen okur istemeyen ise okumaz. Ben yazıp kenara atmış olurum ve kısa süreliğine de olsa kendi kurduğum dünyada yaşamış olmanın keyfini sürüyorum. ^^ Yukarıda da bahsettiğim gibi bugünden sonraki hangi aklım olursa olsun hep gelişeceğim için her zaman bugün yazdığım şey yarınkine göre kötü olacaktır. Bunun bir sonu yok.