Bu konu altında korkularımızı, bizi tedirgin eden durumları vb. paylaşalım.
Örneğin epey para verip satın aldığım bir cihazı kutusundan çıkarırken veya ilk kullanım esnasında hep düşürürüm kaygısı yaşarım. Eyvah eyvah! 
6 Beğeni
Benim ki maalesef örümcekler…
Hele tarantulaları gördüğüm zaman büyük bir tedirginlik kaplıyor benliğimi. 
Aslında çok asil hayvanlar. Ürküyor olmasam dokunabilmeyi çok isterdim. Ama gel gör ki kontrol edemiyorum bu durumu.
Harry Potter’dan Aragog’a ve Yüzüklerin Efendisi’nden Shelob’a buradan sevgilerimi ve saygılarımı iletiyorum. 
10 Beğeni
Fobi olarak bakarsak kusma,karanlık ve kapalı alanlar benim en büyük fobilerim.İnsanlar özellikle kusma dediğimde bunu tuhaf karşılıyorlar.Küçükken farklı zamanlarda yediğim balıklar her seferinde mideme dokanmıştı ve her seferinde de geceleri kalkıp sabaha kadar çıkarmıştım.Bunun bende kalıcı hasar bıraktığını düşünüyorum.Çünkü çocuk aklıyla düşününce balık yemek= kusmak olarak kendimi inandırmışım.Neredeyse 10 yıl boyunca hiç balık yememiştim.Sonra bir ara tekrar başlatmıştı ailem zorla.Fakat bir süre sonra yine bıraktım.Artık ne deniz mahsüllerine bakabiliyorum ne de yiyebiliyorum.Bu açıdan bakınca kusma fobim deniz canlılarına olan korkularımı da tetikleyerek onu da fobi haline getirdi diyebilirim. (Böyle anlatınca çok tuhaf geldi! Şu an bile midem bir tuhaf oldu )
Tuhaf bir korku olarak bakarsak eğer kapıları kilitleyemiyorum.Kapalı kalabilirler sorun yok.Fakat kilitleyince bir daha geri çıkamayacakmış gibi hissederek boğuluyorum. ( Bu kapalı alan fobisinden de kaynaklanıyor olabilir emin olamadım)
5 Beğeni
Korku diyemem fakat kapıların ardına kadar açık olduğu bir ortamda oturmaktan bende pek hoşlanmıyorum. Genelde kalkar kapatırım.
5 Beğeni
Hıı bilirim bilirim… Kapıların derdini tasasını ben çektim senin yüzünden 
Beni tedirgin eden şey ise karanlık bir yolda yürümek. Karanlıktan normalde korkmam ama bu karanlık yolla birleşince irkiliyorum 
5 Beğeni
Her türden böcekler ve kedi harici hayvanlar. Köpek gördüğüm zaman sokağı değiştiririm.
7 Beğeni
Her toplu buluşmalarımızda kapatıyordum değil mi? 
3 Beğeni
Küçükken karanlıktan korkardım ve eşyaları hayalet ve canavarlara benzetirdim. Büyüyünce geçti tabi. Kapı arkasına asılan giysiler başlıca korku kaynağımdı, ne hayaletler görürdüm 
3 Beğeni
Eveeeeet
3 Beğeni
Hayatımın bir dönemini sadece bu duyguyu yaşayarak geçirdim. Öyle uçlarda ve absürt şeylerdi ki hayatım tamamen korkudan ibaretti.
Korkunun kendisi.
3 Beğeni
6 yaşımdan beri başarısızlık korkum var. Ilk okula gitdiğim günden. Hatta hatırlıyorum ki, ilk gün annemle okula gitdiģimizde yolda durup korktuğumu, düşük not almaktan korktuğumu söylemiştim. Sizi bilmem ama bizim okullarda 1 sene öncesine kadar 5 üzerinden notlar verilirdi ve ben 4 almaktan korkuyordum. Annem pek umursamadı ama bu korku hayatımın kabusu oldu. Uykuma bile giriyordu.
Ikinci olarak örümceklerden çok korkuyorum. @UlianaHippogrief tarantula dursun minik olanları bile gördüğümde korkudan titriyorum. Neden bilmem son zamanlar korkum daha da artdı. Resimlerine bile bakamıyorum. Fizik kitabında resmi vardı, defterle kapatıp öyle okumuştum, elimi bile dokundurmadım resme. Aragog’un tam olarak neye benzediğini bilmiyorum, çünki korktuğum için asla normal bir şekilde bakmadım. Bazıları gülüyor ama ben yakından gördüğümde bayılacak gibi oluyorum.
4 Beğeni
Seni çok iyi anlıyorum merak etme.
4 Beğeni
Bu soruyu alınca aklıma hiç bir şey gelmiyor ya başarısızlık veya sevdiklerimi kaybetmek diyorum ama çok klişe oluyor
3 Beğeni
Örümcek korkusu oldum olası saçma gelmiştir bana, “küçücük yaratıktan ne korkacağım” derdim hep. “Beni korkutmuyor, rahatsız oluyorum sadece” derdim. Bende yok derdim araknofobi. Köşede örümcek gördüğüm zaman hemen süpürgeyle çekerdim, örümceği görünce tüylerim diken diken olurdu, ama korkmadığımı düşünürdüm. Sonra bir gün duvarda bir örümcek gördüm ve tekrar baktığımda orada yoktu… O gece salonda kanepede yattım. Ertesi gün kalkıp örümceği aradım, yatakları, yorganları kaldırıp, yatağın altına üstüne her yere bakıp bulmaya çalıştım. Sonra internetten örümcek yemi, böcek ilacı vs(evet, sırf o örümceği yok etmesi için nükleer füze dahi kullanabilirdim o sırada) ararken, araknofobinin tanımını gördüm ve tam olarak bu olduğunu öğrendim. Evet, ben bir araknofobiğim.
5 Beğeni
Örümcekler bana da ürkütücü gelir ama belgesel veya filmlerde gördüğümde korkmuyorum (bir oyunda beni arkamdan yaklaşıp öldürdüğünde korkmuştum yalan yok )(@Okuryorum dediğiniz durum tam bir klasik, herkes yaşamıştır herhalde,o gerginlik hiçbir filmde yok )
Ama arılar ve köpekler en büyük zaafiyetim. Bahçede yemek yerken arı uğultusu (evet vızıltı değil) duysam, olsun olmasın direkt içeri kaçarım. Köpek konusunda ise hep tedirginim. Kaldırımda köpek görsem ödüm kopuyor (zarar vermeyeceğini bilmeme rağmen).
Heeep küçüklükten kalma bunlar
6 Beğeni
Kamera fobim var biri video çekerken asla normal hayattaki gibi davranamıyorum kamerayla izlendiğim ve onun kayıt edilmesi beni aşırı rahatsız ediyo
4 Beğeni
Fobi değil ancak ben de kamera önünde doğal hissedemiyorum. Foruma hoş geldiniz bu arada
2 Beğeni
Merhaba bende artık fobiye dönüştü yenmek şart oldu
4 Beğeni
En korktuğum şeyler…
BÖCEKLER! Özellikle örümcekler, ve hamam böcekleri.
Ne kadar bana bi’ zararları olmasa da onları gördüğüm duyduğum zaman bi kötü oluyorum, midem bulanıyor 
Umarım bir gün yenebilirim bu korkumu
3 Beğeni
DEPREM. İstanbul depremini hayal meyal anımsıyorum, Van depremini de yaşadım. Depremin sarsıntısından çok o esnada oluşan sesten korkarım. Hatta yüksek ses duyduğumda hemen başım dönmeye başlar. Yüksek yerlerde depreme yakalanacakmışım gibi hissediyorum.
6 Beğeni