Cesur Yeni Dünya’yı ben bkk içinde okumadım. 1984’ü de. Bu iki kitabı okuduğumda bkk daha başlamamıştı. Yani baya zaman geçti ama etkilerini hâlâ hissediyorum, karakterlerini tam olmasa da hatırlıyorum.
Cesur Yeni Dünya'nın ismi üstüne bir bilgi
Neil Postman’nın Televizyon Öldüren Eğlence kitabından Cesur Yeni Dünya ve 1984 üstüne bir değerlendirme. (Postman’nın bu kitabı bizim ülkemizde de bazı iletişim fakultelerinde ders içinde okutulan bir kitap, ablam İstanbul-İletişim mezunu onun yalancısıyım)
"Gözümüzü 1984’e dikmiştik. O yıl gelip de kehanet gerçekleşmeyince sağduyu sahibi amerikalılar kendilerine usul usul övgüler düzdüler. Liberal demokrasinin kökleri sağlam çıkmıştı. Terör her yere sıçrasa da Orwellci kâbuslar en azından bize uğramamıştı.
Oysa Orwell’ın uğursuz öngörüsünden başka bir öngörü daha bulunduğunu unutmuştuk: Bu değişik kehanet, Aldous Huxley’in biraz daha eski, biraz daha az bilinen, ancak aynı derecede ürkütücü olan Brave New World’üydü (Cesur Yeni Dünya). Okumuş insanlar arasında bile yaygın olan inancın tersine, Huxley ile Orwell’ın kehanetleri aynı şeye ilişkin değildi. Orwell’ın uyarısı, dıştan dayatılan bir baskının bize boyun eğdireceği yönündedir. Huxley’in görüşüne göre ise insanları özerklikleri, olgunlukları ve tarihlerinden yoksun bırakmak için büyük birader’e gerek yoktur. Huxley’e göre, insanlar süreç içinde üzerlerindeki baskından hoşlanmaya, düşünme yetilerini dumura uğratan teknolojileri yüceltmeye başlayacaklardır.
Orwell kitapları yasaklayacak olanlardan korkuyordu. Huxley’in korkusu ise kitapları yasaklamaya gerek duyulmayacağı, çünkü artık kitap okumak isteyecek kimse kalmayacağı şeklindeydi. Orwell bizi enformasyonsuz bırakacak olanlardan, Huxley, pasifliğe ve egoizme sürükleyecek kadar enformasyon yağmuruna tutacak olanlardan korkuyordu. Orwell hakikatin bizden gizlenmesinden, Huxley hakikatin umursamazlık denizinde boğulmasından korkuyordu. Orwell tutsak bir kültür háline gelmemizden, Huxley duygu sömürüsüne dayanan içki álemleri ve tek başına iple asılı bir tenis topuyla oyalanmak gibi şeylerle ömür tüketen önemsiz bir kültüre dönüşmemizden korkuyordu. Huxley’in Brave New World revisited’de belirttiği gibi, tiranlığa karşı direnmek üzere daima tetikte bekleyen kamusal özgürlükçüler ile rasyonalistler, "insanın neredeyse sonsuz olan eğlenme açlığı"nı hesaba katmamışlardı.
Orwell, 1984’te insanları acı çekerek denetlendiğine dikkat çekerken; Brave New World’de insanlar hazza boğularak denetlenmektedirler. Kısacası Orwell bizi nefret ettiğimiz şeylerin mahvetmesinden korkarken, Huxley bizi sevdiğimiz şeylerin mahvedeceğinden korkuyordu.
Bu kitap, Orwell’in değil, Huxley’in haklı olduğu düşüncesiyle yazılmıştır."
Kaynak Metin
@Buyifix Allah’ın bizi taş etmemesi için böyle tespitleri ve öngörüleri olan bir kitap için ucuzdu ondan biliniyor beğeniliyor demememiz lazım. Ayrıca yaban diyarlarda yabancı çıktığında en pahalı kitaplardandı ve kalındi yine de dördüncü oldu.
Şaka bı yana yazardan sadece 1984, Hayvan Çiftliği, Paris ve Londra’da Beş Parasız’ı okudum. En az sevdiğim 1984 oldu. Tamam kötü değil ama öyle çok iyi de değil sanki. Ama zevkler ve renkler… 
