Dizinin ilk kitabı " Rüzgarın Adı"nı dördüncü bölüme değin okudum; çok iyi… Bugüne dek satın almadığıma üzüldüm. Patrick Rothfuss’un dili, benzetmeleri, nükteleri çok hoşuma gitti. Çevirmen Cihan Karamancı’nın duru Türkçe’sini de beğendim; ancak, öznelerden önce virgül kullanması rahatsız edici…
Tabi bunlar ilk dört bölümün bende bıraktığı izler. Serüvende ilerledikçe neler olacak bakalım…?
Not: Tam anımsamıyorum ama bir yerlerde “Kralkatili Güncesi” ile "Yüzüklerin Efendisi"nin benzerliklerinden söz edildiği gözüme ilişmişti. Bence ilgisi yok; Patrick Rothfuss’un tarzı kendine özgü… Ve çok güzel…