Merhabalar.
Halk kütüphanesinden alıp okuduğum Stephen King’in 8 Eylül 1981’de yayınlanan romanı: Kujo.
Kitabın çevirisi iyi. Okurken sinema izliyor havasına giriyorsunuz. Lakin insanı öyle çok altına ettirecek kadar korkunç bulmadım. Bir oyuğun içine kafasını sokup, uçabilen küçük canlılar tarafından ısırılıp, kuduz hastalığının en şiddetli evresinde çılgına dönen devasa Saint Bernard türündeki Kujo’nun gözünden anlatılan kısımlar daha çok hoşuma gitti diyebilirim.
Örneğin;
Seni de oğlunu da lime lime edeceğim. Bir yolunu bulup şu konserve kutusunun içine bir gireyim hele… İkinize de bağırta bağırta parçalayacağım…
Aslında kurgunun geçtiği yer Maine eyaleti yani Stephen King’in doğduğu yer. Sinema izler gibi oluyorsunuz dedim çünkü okurken hayal ettiğiniz çiftlikler, çift katlı varendalı evler, kasabayla şehir arasında gidip gelen olaylar ve diğerleri klasik Amerikan mizacı ve kültürü gibi geldi.
Özetle ehh fena değil denilebilecek bir korku kitabı. 6.5/10 veririm. Bilmiyorum, tekrardan söylüyorum ama çok da korkunç değildi.
Sırada, aynı kütüphaneden aldığım Hayvan Mezarlığı kitabı var. Onu da okuduktan sonra yorumlarımı sizinle paylaşıcağım.
Stephen King’in -sanırım- Rose Red Konağı romanı haricinde hiç bir kitabında gerilmedim. Bence abartılıyor. Tamam başarılı kitaplarından çok iyi filmler çıkarıldı.(The Shawshank Redemption, Green Mile, Secret Window ve Stand By Me) Ama, korku sanki abartılıyor.
Stephen King’in diğer romanlarına göre fantastik olaylar yok ama en iyi kitaplarından biri olduğunu büyük rahatlıkla söyleyebilirim. Sonlarına doğru korkudan titredim resmen.
Stephen King’in diğer romanlarına göre fantastik olaylar yok ama en iyi kitaplarından biri olduğunu büyük rahatlıkla söyleyebilirim. Sonlarına doğru korkudan titredim resmen.
Korkudan titremek tabiri bence birazcık abartı gibi. Çünkü sonlara doğru hayvanın yol açtığı endişe ve heyecan artıyor. Bir de yine sonlara doğru kitap daha akıcı hale geliyor ve olaylar artık derlenip toplandığından ve yine Kujo’nun yol açtığı yıkımın son bulmasına yaklaşılmasından ötürü içimde ufak bir hüzün vardı diyebilirim. Ama baya baya korkutmadı ne yazık ki =(
Kujo’yu daha çok psikolojik şekilde ele almak daha doğru olur , o araba bölümlerindeki klostrofobik gerilimi çok enfes anlatmış King bey. Çaresizliği ve insan psikolojisinin ne hale gelebileceğini hele ki böylesi basit sayılabilecek bir konu üzerinden Zaten King kitapları zangır zangır titretmeli, öcülü kitaplardan ziyade ( öyle kitapları da var tabii , şahsi fikrim ) bu tarz daha psikolojik gerilim yönünden enfestir bana kalırsa , gerilimi korkuyu veren bu oluyor . Kujoyu kendi alanında oldukça başarılı buluyorum
Doğrusu psikolojik olarak ele alındığı zaman evet, katılabilirim. Dediğin sahnelerde gayet güzel anlatmış hayatta kalma ve içgüdüsel olarak gelen annenin çocuğunu koruma isteğini. Açıkçası ben de beğendim, hatta Kujo’nun düşüncelerini anlattığı yerleri daha da profesyonelce buldum ve aksiyonlu sahnelerin betimlemesini iyi bir şekilde yapmış.
Stephen King eserlerinin gerçekten hakkını veren bir yazar: Şuan okuduğum Hayvan Mezarlığı kitabında Kujo ile alakalı bir paragrafa denk geldim. Son altı satırı Kujo’nun yol açtığı dehşetle alakalı .
Kitap olarak iyiydi ancak eski yıllarda çekilmiş filmi çok vasat geldi bana. Sadık King okuyucusu olarak söyleyebilirim ki mutlaka okunması gereken kitaplardan. Hatta Stephen King okumaya karar vermiş okuyucuların Kujo, Hayvan Mezarlığı gibi kitaplardan başlamalarını öneririm.
