Orada başka bir boyut var, ne ve neden olduğu ileride açıklanıyor. Tüm Warren’lar oradan doğmuyor, o da ileride.
Geri kalanların hepsi rafo. 
3 Beğeni
Selamlar yine ben. Hazır ilk kitabı bitirmişken taze taze read-alongları tekrar okumaya karar verdim. Aklıma takılan kısımları tekrardan okuyorum şuanda.
Şimdi Onos T’lan Adjunct’a Tiste Andii’yi anlatırken Warren of Darkness (Kurald Galain) içerisinde Queen of Darkness’ın bir işe kalkışırken Light’ın doğmasına sebep olması nedeniyle Tiste Andii’nin onu ihanetle suçlayıp bu Warren’ı terk ettiğinden ve bir kısmının da sürüldüğünden bahsediyor. Bunların bir kısmı Kurald Galain’i kullanırlarken diğerleri de ilk Warren olan Starvald Demalain’i kullanıyormuş.
Bu Light dediğimiz nedir acaba? Serrat veya kardeşi Light için yeni doğduğunda Tiste Andii’nin inançları gereği ona zarar vermediklerini ve büyüdükten sonra da corrupt hale gelip kendilerine zarar verdiği gibi bir şey anlatıyordu. Aynısı Azath için de geçerli. Yeni doğmuş olana saygı duyuyorlar gibi bir inançları var diye anladım.
Bir de Quick Ben ne kadar güçlü? Kimdir, nedir? Adam yedi tane Warren açtı yahu. Kalam da Claw’ın en iyilerindenmiş onu öğrendik. Whiskeyjack ne kadar güçlü acaba? Quick Ben kitabın sonunda söylemesi gereken bir şeyi söylemedi kaldıramayacağını düşünerek(?). Onu da çok merak ettim.
Bu arada değinmeden geçemeyeceğim, Tattersail ile Paranoğlan’ın ilişkisi çok güzel. Tattersail sonlarda 2-3 cümle fısıldıyo oğlana da bizimki şevkleniyor falan. Küçüklüğünü düşünüyor, neydim ne oldum derken Tattersail tekrar fısıldıyor o zaman büyümüş bir asker bekleyeceğim tarzı bir şey söylüyor. Hey yavrum hey… 
Ben de bekleyeceğim, sevenler kavuşsun biz de burada şenlenelim.
3 Beğeni
Hayırlı uğurlu 
Bu mevzular karışık hocam biraz. Sonraki kitaplarla biraz daha aydınlanacaksınız. Ama anafikir light, dark falan aslında bildiğiniz ışık ve karanlık; warren’lara “aspected” alemler diyorsak buradaki light, dark, shadow falan bu aspecti belirtiyor aslında.
Bu mevzuyu hatırlamıyorum ama durduk yere alem yok etmek istememiş olabilirler hahah.
Quick ben büyük oranda Memories of Ice RAFO’su hocam.
Be careful what you wish for derler hocam…
Edit: Hocam bir de madem bitirmişsiniz sorayım: nasıl buldunuz kitabı? İlk kitabı sizce söylendiği kadar “sıkıntılı” mıydı? Üslup, dünya ve karakterler hakkında ne düşünüyorsunuz?
1 Beğeni
QB her zaman gizemli bir karakter olarak kalacak ama neden/nasıl 7 warren açabildiği açıklanacak. Mesela neden 7, neden 6 veya 8 değil?
Bu da ileride netleşecek.
Whiskeyjack’in fiziksel değil de yönetsel gücü de ileride netleşecek.
Bu Light, Darkness filan esasen Kharkanas’ın konusu.
3 Beğeni
Ah, bu postu kaçırmışım ben. Sağolun hocam. Ben ilk okuduğumda düşündüklerime baya benziyor aslında.
Haha, @GKS hocam beğenmenize sevindim. “Zor” kısmı atlattınız, kalanı artık safi güzellik.
One of us!
12 diye kalmış hocam benim aklımda. Ama evet, spesifik bir sayıda açabiliyor QB reis, bu spesifik sayı da baya spesifik bir nedenden dolayı böyle.
3 Beğeni
Sayıyı unuttum hocam, dediğin gibiymiş ama zaten ben belirttiğin gibi neden o spesifik sayı diye vurgulamıştım.
Bu arada benim hafıza da yok’un 1 üstü. 
2 Beğeni
Hocam bu konuda ben de felaketim de artık malazan dönmekten bunlar aklıma kazındı, hahah.
1 Beğeni
Bir tek Vorcan’ın kafasına tuğla yiyip yığılması biraz cheesy geldi bana tüm kitapta. Onun dışında eleştirebileceğim pek bir şey göremedim. Her şeyin ortasına bırakılışımız veya direkt bir hikayenin ortasına dalışımızı ben bir ‘‘tarz’’ olarak yorumlayıp ‘‘eh tamam böyle okuyalım bir de’’ şeklinde düşündüm. Açıkçası pek problem yaşadığımı söyleyemem. Eleştirecek olsaydım da sanırım bazı şeylerin henüz ne oldukları anlatılmaması olabilirdi ama seri parçası kitaplarda da bu eleştiriyi yapamıyorum devam kitaplarını okuyana kadar.
İlk kitap olarak düşünüp yorumlayınca da aslında bir şey yazamadığımı farkettim. Eleştiremiyorum çünkü çok farklı bir kitaptı. Bence bu kitabı problemli olarak gördülerse ve devam kitaplarını övüyorlarsa ben kutsal kitap ilan edeceğim diğerlerini. 
2 Beğeni
Hahah, hayat. Sabuna basıp düşerek ölen büyük savaşçılar da oluyor.
Welcome to the club
2 Beğeni
Bundan sonra level atlıyor, yani kıyasa bile gerek yok.
Aslında problemli değil de farklı bir tarz demek daha doğru sanırım. Bu kitabı yanlış bilmiyorsam uzun süre basacak yayınevi arıyor Erikson. İkinci kitapla arası 8 yıl. O yüzden o 8 yılda bi upgrade olması gayet makul (eğitime filan da gitmişti sanırım).
Bunu seriyi okumayan açmasın: Rakibine tek attıktan sonra şurada azıcık dinleneyim diyerek zehirli şarabı içip Hakkın rahmetine kavuşan arkadaşlar da oluyor
3 Beğeni
Literal RNGesusların etrafında çok dikkat etmek lazım hocam ahaha.
2 Beğeni
Ortaokulda katlı kağıt verirdi arkadaşlar, üstünde de “tehlike anında aç” yazardı. Hemen açınca da “tehlike anında aç demedim mi lan” yazardı. Okumayan açmasın tüm okumayanlarda açma hissi uyandırıyor, farkındayım.
Gerçi okumayan da açabilir, karakter ismi yazmadım. Spoil olma ihtimali 0’a yakın. 
1 Beğeni
Erikson, antropolog ve arkeologmuş yeni öğrendim ben de.
1 Beğeni
Aynen, ve bunu da belli ediyor kral. Worldbuilding konusunda cidden farklı bir levelda.
2 Beğeni
Malazan aslında arkadaşı ICE ile birlikte kazılar sırasında oynadıkları board game’in kitaplaştırılmış hali. O yüzden her zaman “co-creator” diyor kendine.
3 Beğeni
Hocam yalnız adamlar ne oyun oynamış yahu. Ben de kendimi frp oynadım sanıyordum, hiçbişey oynamamışım yav.
4 Beğeni
Ayıp ediyorsun hocam, başlayalım biz de hemen yeni bir oyuna. Bakarsın bi 10 yıla biz de Tutazam serisini yazarız.
2 Beğeni
Valla en son 5 yıl falan önce atmıştım bir el, onda da Ebubekir el Bağdadi’ye bira satmaya falan çalışıyoduk. Anomander falan ne bileyim vizyon meselesi sanırım, bana ümit bağlamayın hocam siz ahahahah.
4 Beğeni
Bunu trackpad talihsizliği neticesinde sildim; (henüz bitirmediğim halde) Forge of Darkness övmeye gelmiştim halbuki buraya 
Hiç de emin misin diye sormadı yahu
Neyse yok mülakat yok case study derken bayadır düzgün okuma yapamıyordum, yeni yeni dönebiliyorum okumalara; Forge of Darkness’ın yarısına falan geldim yeni. Çok hoşuma gidiyor Malazan’daki ulaşılmaz efsane karakterlerin çocukluklarını, ergenliklerini görmek; bu karakterlerin nasıl tanıştıklarına şahit olmak. Burada o efsanevi karakterlerin “insani” yönlerine daha çok şahit oluyoruz; hatta düz adam olarak gördüğümüz bir karakterin efsanevi yönüne bile şahit oluyoruz. Çok eğleniyorum valla
Prequel okumanın böyle keyifleri de olabiliyormuş :3
2 Beğeni
Yok sıkıcı, yok ağır, yok felsefenin dibine vurmuş gibi eleştiriler için ne düşünüyorsun hocam?
1 Beğeni