Ah, Beak. Mazlum Beak, mahzun Beak, iyi yürekli Beak. Her chapter’ında tekrar tekrar sarılasım geliyor. Huzur içinde uyusun.
Itkovian kralı da severiz, evet efendim.
Bence farklı kulvardalar. Zaman çarkı spesifik bir fantastik kurgu türünün (çiftçi çocuğu seçilmiş kişi dünyayı kurtarır) en son noktası bence, çok keyifli bir okuma ve muazzam bir dünya. Yılda bir falan Rand-okumaları yapıyorum hala (başında ejder simgesi olan bütün chapterları baştan okumaca).
Ama malazan bambaşka bişey hocam. Zaman çarkı güzeldir keyiflidir ilginçtir ama hayatında iz bırakmaz. Oysa Tavore’un “unwitnessed” konuşmasının bile tek başına hayatımın yönünü değiştirdiğini söyleyebilirim. Depresyondaysan durumuna kendin hariç “unwitnessed” bir mücadele içinde olduğun şeklinde bakmak baya faydalı bir bakış açısıymış gittim gördüm hahahah