Aç ellerini kıyıda onlara, izle denize giderken
Muhtaç oldukları şeyleri ver onlara, izle dilekleri burunlarında tüterken
Armağan et dingin kelimelerin havuzunu, kılıçlarını çekişlerini gör
Kutsa barışın doygunluğuyla, savaş için çektikleri açlığı gör
Karanlığı ver onlara ki açlığını çeksinler ışığın
Ölümü sun onlara ki yaşamak için yalvarışlarını duy
Hayat bağışla onlara ki öldürsünler yakınlarını
Ol onlar gibi ki görsünler seni farklı
Bilgelik gösterirsen aptalsın
Kıyılar denize yol gösterir
Ve deniz, dostlarım
Sizi düşlemiyor.
Open to them your hand to the shore , watch them walk into the sea
Press upon them all they need, see them yearn for all they want.
Gift to them the calm pool of words, watch them draw the sword.
Bless upon them the satiation of peace, see them starve for war.
Grant them darkness and they will lust for light.
Deliver to them death and hear them beg for life.
Beget life and they will murder your kin.
Be as they are and they see you different.
Show wisdom and you are a fool.
The shore gives way to the sea.
And the sea, my friends,
Does not dream of you.
Reaper’s Gale / Steven Erikson,
(Çeviri çok uğraşılmadığı için çok güzel olmayabilir. Çok düşünemedim üstüne telefondan bir şiiri bir metni görmek çok zor)
Biz burda methiyeler dizsek de yayınevleri bizi pek duyacak gibi değil 