Neden Yazıyorsunuz?

yazar

Merhaba Rıhtım ailesi. Burada birçok kişi kendi kurgularını yazıyor ve paylaşıyor. Peki neden yazıyorsunuz? Yazmak sizi neden cezbediyor; hikaye yazmakta ne buluyorsunuz?

Bu soru belki size saçma geldi, olabilir. Ama bazen insanın kendine bunu sorması gerekir “Neden yazıyorum? Yazmakta ne buluyorum?” gibi.

5 Beğeni

“Kendim için yeni bir dünya yaratacağım.” Frederic Chopin
Bence yazmak, iç dünyamızın maddesel dünyada yansımalarını oluşturmaktır. Kurgu oluşturmak da kendi düşüncelerimizin, arzularımızın, ideolojilerimizin temelini oluşturduğu bir dünyayı maddesel dünyaya aktarmaktır. Chopin’in müzik için söylediği gibi bir nevi kendi dünyamızı yaratmaktır.
“Neden yazıyorsunuz?” sorusu spesifik bir soru, herkesin farklı bir nedeni vardır. Benim hikaye, öykü gibi hayal gücünden temel alan yazıları yazmamın sebebi dış dünyadan biraz olsun uzaklaşmak, kendi karakterlerimle, kendi oluşturduğum dünyada vakit geçirmek, rahatlayabilmek (çoğu zaman olmasa da :grin: ).
Düşünceye yönelik felsefi, politik yazıları neden yazdığımı açıkçası kendim de bilmiyorum :smile: . Sanırım bazen insan sadece düşüncesini paylaşmak, zihninde biriken yüklerden bir nebze arınmak istiyor.

9 Beğeni

Güzel bir cevap :slight_smile: Teşekkürler

1 Beğeni

Zaman buldukça yazmaya çalışıyorum.
Kendimi bildim bileli yazmayı sevmişimdir. Kalem ve silgiyle de hep aram iyi olmuştur. Aynı zamanda karakalem çalışmalar da yapıyor olmak bu iki aracın hep masamın bir parçası olmasına neden oluyordu zaten.

Yazmak rahatlatıyor beni. Kurgu olarak yazmak ise bir oyun olarak başladı aslında. Ofisteki tüm çalışma arkadaşlarımın kahramanları oluşturduğu bir kurgu ile başlamıştım.

İstediğimizi kötü adam yapmak, istediğimizi kahraman yapmak hoşumuza gitmişti. Yazdıkça arkadaşlara okuttum. Onlar okudukça ve üzerinde konuştukça daha çok yazdım. Sonra kurgu geliştikçe oyun da değişti. Yazmanın hem beni eğlendirdiğini hem de terapi haline geldiğini gördüm.

Benim “Neden yazıyorsunuz?” ve “Neden okuyorsunuz?” sorularına cevabım da bu aslında. Rahatlama, terapi ve üretme ihtiyaçlarımın hepsini karşılayan bir eylem.

5 Beğeni

Öncelikle yazma işini sevdiğim için yazıyorum. Eğer yaptığım bir uğraş benim için zaman kaybı değil ve anlamlıysa severek yapıyorumdur. Asıl amacımsa hislerimi bir şekilde kağıda dökmek ve okuyan kişiye de aktarabilmektir. Konu basit olsun olmasın onu istediğim şekilde sunmak ve belli bir noktaya dikkat çekmek önemli benim için. O yüzden elimden geldiğince kendimi yazdığım tüm karakterlerle özdeşleştirip o anı yaşar gibi yazmaya çalışıyorum. Yazmaktan kaçındığım, yazmak istemediğim belli karakter tipleri de vardır. Onları kendi yerime koyamadığım için de yapay duracak ve gereken etkiyi bırakmayacaktır.

Kısacası az da olsa okurun kalbine dokunabilmektir hayalim. Belki minik bir gülümseme, önemli bir konuda empati yapmasını sağlama, belki de kalbindeki burukluğu bir parça düzeltebilme ihtimali…

6 Beğeni

Yazarım çünkü gerçek dünyadaki insanların gerçek duygular barındırmadığını düşünüyorum. Bu nedenle inandığım birisi tarafından oluşturulan karakterler (kimi zaman kendim kimi zaman çeşitli yazarlar) çok hoşuma gidiyor. Çünkü işin içinde uçukluk var, serbestlik var. Kim ister sıradan hayat rutinini yaşamak? Ya da savaşın arkasında bıraktığı felaketi romanlarda nedense hoş bulurum. İyi karakter ölse bile bir amaç uğruna ölmüştür veya o amaç arkadaşları tarafından gerçekleştirilir. Kısacası sıradanlığın bile güzel geldiği yerdir o alem. Yolda top oynayan goriller mi dersin, havada uçan insanlar mı? Hayal gücü söylenildiğinin aksine gerçekliktir bence. Ya da gerçek olmasını istediklerim.

4 Beğeni

Bir aralar tek bir sebebim olduğunu düşünürdüm ama aslında oldukça değişiyor.

Merak duygumu tatmin etmek ve yaratmanın verdiği haz yüzünden yazdım. Sonuçta, yaratmak, insanın kafasında pek çok farklı şeyin bir araya geldiği bir sentez. Sentezleri seven bir insanım.

İçimdeki karanlığı ifade etmek, hatta insanların yüzüne bir tokat gibi çarpmak için yazdım. Hayatın ve dünya düzeninin oldukça berbat tarafları da var ve pek çok kişi, yüzeysel denebilecek kısımları haricinde bunun farkında değil. Bu durum, özellikle denemelerim için itici bir güç oldu uzun süre.

Kendime bir hikaye anlatmak için yazdım. Yarattığım karakterleri çok sevip, sırf onların uğruna yazmaya devam ettiğim oldu. Normalde izlediğim veya okuduğum şeylere de “sadece bir hikaye” diye bakan bir insan değilim. Özellikle iyi yazılmış olanlar, canlıdır. Dolayısıyla, insanın kendi yaratımı olunca, çocuğu gibi oluyor.

Araştırma ve inceleme tarzı yazılarım da oldu. Bunları bilgilendirmek için yazdım. Ancak bilgilendirme olarak yazdığım şeylerin bile bu toplumda oldukça nadir olan ön kabulleri gerektirdiğini görünce, bu uğraş benim için zamanla çekiciliğini kaybetti. Daha konuşulan dili bilmeyen insanlara İlyada’yı anlatmak gibi bir şey.

Bir yerde, yazmak bir iletişimdir de. İnsan kendisini karakterleri, denemeleri vs. aracılığıyla ifade ediyor ve karşı tarafın da bunu anlamasını istiyor. Yazan kişi, anlaşılmak ister sonuçta. En nihilistik denilen filozoflar bile yazmıştır ve yazmaları, nihilizmlerini bir derece yok etmiştir. Sadece tamamen vazgeçmiş kişiler yazmayı bırakır. Umutsuzluk, ifade edilince bir derece eksilir ve bu, iyi bir şeydir.

Kendime en çok sorduğum sorulardan birisi, deneme veya araştırmalara daha çok yeteneğim varken, neden öyküler daha çok ilgimi çekiyor? Burada, yaratımın o büyülü çekiciliğinin rol oynadığını düşünüyorum. Diğer türler de elbet güzel şeyler ama istenileni bir öyküde anlatmak, veya sadece bir öykü anlatmış olmak için bile yazmak, oldukça farklı bir şey. İnsanın kendi evrenini oluşturması, kimi zaman kelimelere dökülemeyecek kadar haz verici oluyor. Sadece tek bir neden veya bir kaç sebeple açıklanabilecek bir şeyi geçiyor, farklı bir varoluş düzeyinde bir şeye dönüşüyor. İnsan bütün varlığını, yarattığıyla ifade ediyor.

4 Beğeni

“Kendim için yeni bir dünya yaratacağım.” Frederic Chopin

Bazen bazı şeylerden kaçmak ve sadece kendi başıma kalmak , ( haşa ) Kendi yarattığım dünya da , yine kendim yarattığım insanlarla beraber olmak …

Bazen bir anne yaratırım , bu bazen benim , bazen bir başkasının annesi olur . Genç , güzel ve korkusuz olur bazen incinmiş biri olur , eşiyle kavga etmiştir ve ağlayan bebeğini susturmaya çalışıyordur .

Sonra aklıma eser birden , bir adam yaratırım , bu benim babam olur , bazen sevglim , bazen de sokaktan geçip giden , tanımadığım biri .

Örnekler böyle uzayıp gider .

3 Beğeni

İyi hissettiriyor daha ne olsun

2 Beğeni

Tekmelendiğim için yazıyorum.

Yazılmak istedikleri için yazıyorum.

Orada durmak istemedikleri için, ansızın, destur almadan gerçek dünyaya akın etmeyi seçtikleri için yazıyorum.

Rahatlamak, gerçek dünyadan kaçmak gibi bir gayem yok. Bizimkisi bir tür anlaşma gibi. Tek sorun, ne zaman ve nerede tepinmeye başlayacaklarını bilmemeleri.

10 Beğeni

Yaşamımı meşru kılmak adına yazıyorum. Bana bahşedilmiş en büyük maharet, yazgıma işlenmiş bir görev olduğu içindir ki yazıyorum. Bir şeyleri -en başta da kendimi- değiştirebileceğimi düşündüğümden yazıyorum. Yazma eyleminin savaşmak ile eş tutarsak şayet; İsmet Özel çok güzel açıklamış nedenini ‘Sevgilim Hayat’ şiirinde:

‘’… Çünkü biz savaşmasak
Anamın giydiği pazen
Sofrada böldüğümüz somun
Yani ıscacık benekleri çocukluğumun
Cılk yaralar halinde;
Yayılırlar toprağa
Etlerimiz kokar
Gökyüzünü kokutur’’

1 Beğeni

Saçma mı? Nasıl saçma bir soru olabilir. Benim için çok anlamlı bir soru bu! Yazmasam ölecektim…

1 Beğeni

Çok uzun bir süredir yazıyor sayılmam. İstediğim şeyleri son birkaç yıldır yazıyorum. Ama buna rağmen kendime, “Ben yazmadan önce ne yapıyordum?” diye sorduğumda cevap veremiyorum. Hayatımın amacını bulmuş gibiyim. Yazmak benim için yenilenmek ve eski bildiklerimi de ölümsüzleştirmek. Umarım yaşadığım son güne dek kendimi kaybetmem.

2 Beğeni

Yazmak benim için kendini gerçekleştirmek gibi. Yedi yaşımdan beri yazıyorum ve sanırım beni yazmaya iten şey iz bırakma hevesim. Ben iz bırakmak için yazıyorum. Ben öldükten yıllar sonra insanlar beni hatırlasın, beni okudukça sesimi duysun, anlasın istiyorum. Sanırım ben ölümsüz olmak için yazıyorum.

1 Beğeni

İçimi boşaltıyorum, rahatlıyorum.

Tıpkı kitaplar gibi kalemler de mevcut dünyadan bir başkasına ulaşmak için etkin ve güzel bir araçtır. Üstelik yazarken, çizerken kontrol sizin elinizdedir. Kendinize ait bir dünya oluşturur ve içine sizi yansıtan, huzur bulabileceğiniz, dilediğiniz gibi hareket edebileceğiniz engelsiz bir evrene kapı açarsınız. Kalemin kağıtla dansı sonucunda size huzur ve umut verdiği gibi bir gün bunları görecek diğer insanlar için de alternatif bir evren kurar, hatta belki hayatlarında güzel izler bırakırsınız. Yazmak bir sebepten çok bir sonuca hizmet eder aslında… Bir şeyler için yazmazsınız. Siz sadece yazarsınız ve kurulan evren sizi kendi sonuçlarına ulaştırır. Her kalem dileyen herkesin yer bulabileceği; kurallar sınırlar ve ayrımlardan uzak bir dünyaya erişmenin en net ve güzel yoludur, zira kimse sizi kurduğunuz hayallerle yargılayamaz. Belki de en güzel yanı budur yazmanın, ayrım ve tabulardan uzak, tamamen özgürce yaşamanın…

5 Beğeni

Sanırım aşık oldum … :wink: Ne dersiniz güzel bayan , tanışabilir miyiz ? Şaka bir yana cidden yazdıklarınızda kendimi buldum .

1 Beğeni

Beğenmenize sevindim. Bu şekilde düşünen tek kişi olmadığımı biliyordum, güzel sözleriniz için teşekkür ederim. :blush:

1 Beğeni

Tanrısı olabileceğimiz tek evreni yalnızca bu şekilde yaratabildiğimiz için :thinking:

1 Beğeni

Canım istediği için demek istiyorum ben. İstemezse pek yazasım gelmez. Öyle içimi boşaltmak için de değil zannımca. Sadece zevk alıyorum. Ha bu demek değil ki tamamen sebepsiz yazıyorum. Çoğu zaman böyle ama…
Belki de farkında değilim, itici bir sebep vardır ama çok derinlerdedir.