Yalnız durum çok vahim değil mi? Hadi bizim kitaplarımıza dair korumacı bir yanımız var; peki ya bu insanlar? Emanete hıyanette herkesin bir akrabası, arkadaşı, tanıdığı birbiriyle yarışıyor. Gerçekten şu başlığı okudukça bunun sosyolojik bir sorun olduğu sonucuna vardım.
Hiçbir şeye saygımız yok. Bunun en temelde yatan bir sorun olduğunu düşünüyorum. Hani o komşu çocuğunun ortalığı ayağa kaldırıp evinizden giderken oyuncağınızı da beraberinizde götürmesi ve o oyuncağın hiç gelmemesi durumu gibi. Ailenizin mahcup şekilde tamam derken çocuğun ailesinin pişkinliği elden bırakmaması gibi.
Hani gülüyoruz/gülüyorum tamam da ortaya çıkan tablo gerçekten bana tiksinti veriyor.