Bir ihtimal daha var aslında… Ödünç verdiğiniz kişiden aynı oranda önemsediği bir şeyi almak. 
Rehin yöntemi. 
4 Beğeni
İlk defa birine kitap ödünç kitap vermek istedim. Onda da reddedildim. 
Ödünç vermek istediğim kitaplar da Asimov Robot Serisi. ‘Al oku geri gönderirsin’ demeye getirdim. ‘Olmaz benim olmalı onlar ödünç kitap okumayı sevmiyorum’ dedi işte. Neyse isim vermek istemiyorum.
5 Beğeni
İşte benim en çok sinirlendiğim konudur bu.Ben başkasından kitap alıyor muyum?
Hayır!
Peki onlar benim kitaplarımı neden alıyorlar.Alamazlar efendim,müsaade etmiyorum.
Almaya çalışanlara da “burası halk kütüphanesi değil, gidiniz satın alınız efendim” diyorum.
Onlarda “aman zaten aradığım kitap da yok zaten,hem senin kitaplarına kalmadım;gider istediğim kitabı satın alırım” diyorlar (çoğunluğun cevabı bu oluyor) sanki kitabı verecekmişim gibi.
Sonuç olarak bu bir cimrilikse bende en cimriyim.Vermem ödünç mödünç.Uyuyamam o bir başınayken.
5 Beğeni
Yalnız durum çok vahim değil mi? Hadi bizim kitaplarımıza dair korumacı bir yanımız var; peki ya bu insanlar? Emanete hıyanette herkesin bir akrabası, arkadaşı, tanıdığı birbiriyle yarışıyor. Gerçekten şu başlığı okudukça bunun sosyolojik bir sorun olduğu sonucuna vardım.
Hiçbir şeye saygımız yok. Bunun en temelde yatan bir sorun olduğunu düşünüyorum. Hani o komşu çocuğunun ortalığı ayağa kaldırıp evinizden giderken oyuncağınızı da beraberinizde götürmesi ve o oyuncağın hiç gelmemesi durumu gibi. Ailenizin mahcup şekilde tamam derken çocuğun ailesinin pişkinliği elden bırakmaması gibi.
Hani gülüyoruz/gülüyorum tamam da ortaya çıkan tablo gerçekten bana tiksinti veriyor.
8 Beğeni
En son 2 yıl önce iki kitabımı alıp götüren ve daha geri vermeyen arkadaşımın önemsediği şey herhalde top allığıdır 
O da bana uymuyor 
2 Beğeni
Dediğinizde çok haklısınız. Bu durum sadece kitapla kısıtlı da değil. Tam yılını hatırlamamakla birlikte bir arkadaşıma oyun cd’si vermiştim. yaklaşık 2-3 ay kadar gelmedi cd ama ara ara istiyordum. Hada sonra başka bir arkadaşla yaptığımız muhabbet sırasında yine konusu açıldı. (Oyunun adından tam emin olmamakla birlikte Crazy Taxi olsun.) Crazy Taxi oyunu vardı ya senin …'ya verdiğin, geçen oyunu yükledikten sonra elinde cd ile oynarken kırdı onu dedi diğer arkadaşım. Sadece bir oyun cd’si hatta onu da günün şartları gereği korsan almışım ama sen ne cürretle sana emanet edilen bir şeyi bile isteye kırarsın. Hala aklım almıyor.
Bir de 8. sınıfta (2007-2008 gibi bişey) Hababam Sınıfı kitabımı sınıf arkadaşıma ödünç vermiştim geri dönmedi o kitap. Sarı kapaklıydı. yaklaşık 3 sene önce bana facebooktan yazmış o kişi bu yeni face hesabım ekler misin? yazmıştı ve biz ortaokuldan sonra hiç konuşmadık hatta karşılaşmadık bile. Bir an benim kitap vardı noldu diyesim geldi ama muhattap olmamanın daha iyi olduğuna karar verdim.
Artık herkese ödünç vermeye karşıyım. 1-2 defa bu kazığı yedikten sonra hayır demeye alışıyor insan. Bir yandan da karşındaki insanı tanımak için çok güzel bir yöntem. Başkasının malına verdiği değerden karakter ortaya çıkıyor.
4 Beğeni
Ben burada yazdıklarınızın benzerlerini yaşadıktan sonra farklı bir yöntem uyguluyorum artık.
Kitaplığımın belli bir yerinde böyle isteyenler veya soranlar için hediyelik vermelik kitaplar ayırdım onları veriyorum.
Çoğu isteyende zaten nokta atışı istemediği için onlara ben seçip veriyorum. böylece herkes mutlu oluyor.
1 Beğeni
Geldi mi ? 
2 Beğeni
Geldi Getirdikten sonra itiraf etti, O okurken gören başkası istemiş, sonra da başkası almış, kitap iki şehir dolaşmış. Tabii haliyle kenarları biraz yıpranmış. O kısmını çok dert etmedim ama üzerinde yazı yazılmış, yazılanlar kapağa çıkmış, bu içime oturdu işte 
Diğer kitabı ne zaman getirirsin dedi, duymamazlığa geldim 
2 Beğeni
Kitaplarımı okuyacağını ve benim kadar özen göstereceğini bildiğim kişilere veriyorum çekinmeden. Ama aksi bi durumda başıma önceden gelenlerden ötürü vermiyorum artik. - Kitap okuduğunu bilmediğim biri tarafından açılan; “boş zamanım oldukça okuyorum” lafının ardına, belki daha fazla kitap okumasına vesile olurum diye gelen masum düşünce sonrasında vermiş bulundum. Ama 4 senedir bir kitap anca bitti daha iki kitabım onda yahu!
3 Beğeni
Üniversitedeyken kütüphaneden ödünç aldığım kitabı dahi günü dolmadan iade etmeye çalışırdım ki benim yüzümden başka biri istediği kitabı bulmakta geç kalmasın. Çok yakın olduğumuz bir hoca vardı, sürekli ben istemeden gelip bir sürü kitap bırakırdı -ki sayesinde birçok yazar tanıdım, okur olarak çok geliştirdi beni verdiği kitaplar- onları bile aşırı bir özenle muhafaza ederdim. Ders çalışmak yerine okurdum ki kitaplara zeval gelmeden geri vereyim.
Ben duygusal olarak eşyalarıma çok bağlıyım, eğer bir şeyi aldıysam onu ya çok sevdiğim için edinmişimdir ya da gerçekten ihtiyacım vardır. Kitap mevzusu da öyle. Bu kadar yıllık satın almalarıma karşı gerçekten çok az kitabım vardır, başvuru ve koleksiyonluk eserler hariç evimde tekrar dönüp bakmayacağım eseri bırakmam. Sıklıkla bağışlarım ya da hediye ederim. Buna rağmen aç gözlü saldırgan çevrem çoğu zaman kitap ister, bir dönem hayır diyemediğimden epey bir üzüldüm. Üniversite hocama ödünç verdim, hem kitapta not alınmadık yer bırakmamış hem mahvetmiş hem de önüne benim kitaplarla ilgili tutumumu eleştiren bir not koymuş. Sanat kitaplarımı yine diğer bir hocam istemişti, sağ olsun kapağı yırtık geldi. Arkadaş mevzusuna hiç girmiyorum üstüne su döküp mürekkebe bandırmadan verdiklerine henüz şahit olmadım. Gerçi geri verdiklerine de nadiren şahit oluyorum ya neyse…
Sonra düşününce bunun bir kültür olduğunu fark ettim, biz okuyucular sadece kitap üzerine odaklanıyoruz. Eşya olsun, kitap olsun, para olsun bunların geri dönüşleri ya çok kötü oluyor ya da hiç olmuyor. Eleştirdiğimiz insanlar kendi eşyalarına da değer vermiyorlar aslında, bizim malımıza kastları yok. Durumu çok kişisel algılamamak lazım.
Şimdi ne yapıyorum derseniz çok çok sevdiğim insanların kitaplarımı okumasına, altlarını çizip notlar bırakmasına bayılıyorum. Okuyup beğenip Benim olsun mu dediklerinde içim yumuş yumuş oluyor. Yanımda olmalarından mutluluk ve huzur duyduğum insanlara artık stres vermemeye başladım bu konularda. İnsandan önemli değil materyal diyorum, geçiyorum. Sevdiğim bir kitapsa aynısından hediye ediyorum.
Ama yukarıda bahsettiğim insanlar gerçek okuyucular oluyor, bir kitaptan etkilenen, kendi kütüphanelerini oluşturup iyi bir eser okuduklarında gözlerinin içi parlayan kişiler. Böyle insanlar iki üç kitabı da heba edebilirler bence.
Öyle aa versene ben de bakayım, okumadığım halde 12 ay kitabın bende kalsın, sonra bir kenarda unutup bırakayım cılara hala çok ama çok cimriyim.
Aslında söylemek istediklerimi çok uzattım. Demek istediğim asla bir eşya bir insandan önemli değil ne olursa olsun bir eşyayı yerine koyabiliyorsunuz. Ama insanı kaybetmek hele de küçük bir şey için değmiyor. Geri dönmeyeceğini bildiğiniz, kasıtlı kitap yiyicilerden uzak durun ama her şeye de ederinden fazla değer vermeyin.
Ay bugün ne hümanistim!
11 Beğeni
Ödünç verdiğim kitabın ardından başlıklı çalma listesi 
https://www.instagram.com/p/CnunicFIg0P/?igshid=YmMyMTA2M2Y=
7 Beğeni
Daha önceden yazmış mıydım hatırlamıyorum ama hatırladıkça hala sinirlerim bozulur. Lisedeyken bir tane kız benden George Orwell’ın Hayvan Çiftliği kitabını istemişti. Ben de tamam diyip vermiştim. Kısacık kitabı tam bir ayda getirmişti. Sonradan öğrendim ki benden habersiz bu insan gitmiş başka kişilere daha vermiş kitabı. Kitaba baktıkça hala morelim bozulur çünkü bu insancıklar kapağını tam ortadan kırıştırmışlar içinde ayraç varken sayfaları katlamışlar . Bu olaydan sonra da tövbe etmiştim bir daha başka birine kitap vermeye. Birde utanmadan gelip benden Hush Hush serisini de istemişti.
2 Beğeni
Bende otelde bir çalışana Ağrı Dağı kitabını vermiştim ama bir daha geri gelmedi. Kadın plajda okurken paylaşım yapmıştı kitabın altı ıslanmıştı. Sonrasında istedim ama sen onu bana hediye ettin vermeyeceğim dedi. Devam kitabı Pandora Odası çıktı ama sinirimden almayacağım. Otelden iki kişiye daha başka kitaplar vermiştim onlarda gelmedi. Ödünç kitap vermek pişmanlıktır. Bir keresinde samimi olduğum başka bir arkadaşım Zaman Çarkı’nı istemişti ama açıkça veremeyeceğimi söyledim ve darılmıştı. Umurumda olmadı ama.
3 Beğeni
İnsanımızın aslında burada emanet mala saygısı olmadığı anlaşılıyor. Sadece kitap için değil her şey için bu geçerli. Mesela ödünç arabanı verirsin hor kullanır, deposunu boş verir vs. Kısaca bir saygı problemi var. Üzücü bir durum.
3 Beğeni
İşin özeti, kitaba para vermeyen insanlara güvenemiyorum.
3 Beğeni