Ey forum ahalisi,
Biliyorsunuz, son sıralar sanal alemde bir yapay zekadır gidiyor. Az önce fırlama yeğenimle konu üzerinde konuşurken bir kaç arkadaşıyla birlikte bu “şahsa” yaptıkları yönlendirmeli soru cevapları aşağıda görüşlerinize sunuyorum.
Endişelenmekte haklı mıyım, bilmek istiyorum.
Soru ve cevap:
Devam ediyor:
Ve sonra bir öykü yazması isteniyor:
Aranızda Tesadüfen bir John Connor var mı? Ya da William Adama?
İsimlere takıldım. Neden Sümeyye ve Ebubekir Sıddık?
Takılacak dünya kadar şey varken isimler mi? Olabilir, neden olmasın. Ama bu sorunun muhatabı ben değilim korkarım.
Valla ben baya eğleniyorum bir kaç gündür:
Ya da yazdığım bir fonksiyonun ne yaptığını anlatmasını istedim, reis çatır çatır yorumladı:
Hatta Taylor Swift şarkısı olarak bile yazdı:
Serdar Ortaç şarkısı olarak 3-sat problemini bile anlatabiliyor (bu pek başarılı olmamış gibi ama olsun):
Serdar Ortaç şarkısı olarak 3-sat problemini anlatabiliriz:
Verilen 3 kelime,
Her birini seçmem lazım,
Ama yanlışı bulamam,
Bu zor problemin adı 3-sat.Her bir ifade doğru,
Ama birlikte olmazlar,
Bu nedenle seçim yapmam gerek,
3-sat problemini çözmek isterim.Birini seçerim,
Diğerlerini atarım,
Ama yanlışı bulamam,
3-sat problemini anlarım.Bir kelimeyi seçtiğimde,
Diğer iki kelimeyi atarım,
Doğru seçimi bulmaya çalışırım,
3-sat problemini çözerim.
Bunların hepsi benim şahsen yazdırdığım yazılar. Siz de benzerlerini deneyebilirsiniz.
Arkadaşlar şu an bu alet ortalama bir junior developer’dan daha iyi kod yazıp okuyabiliyor. Benden -ve dürüst olalım, bazı profesyonellerden- çok daha iyi şarkı sözü yazabiliyor. Bunun anlamını düşünebiliyor musunuz? Şimdiden bununla yazılmış kitaplar ve programlar var ortalıkta.
Tabi zorla iğrenç hikaye de yazdırabilirsiniz ve bu da biraz tatsız açıkçası, ama insanlık için bu örnekler çok çok çok daha korkutucu olmalı bence.
ek: Hatta stable diffusion ile zincirleme kullanıp “bana ilginç bir oda tarif et” deyip tarifi çizdirebilirsiniz. Normalde bunu yapabilmek için ihtiyacınız olan yeteneği ve iş gücünü düşünün. Artık gerekmiyor. Okey, belki usta düzeyinde iş çıkaramıyor ama birincisi, henüz çıkaramıyor ve ikincisi, çırak ve kalfa beslemeden gelecekte nasıl usta yetiştireceğiz?
Bence bu felaket büyük bir problem. Sarah Conner’a gerek yok, toplumumuzu bu şekilde de yok edebilir gayet.
Bence tüm ilk şartlandırmaları ve öykü yazma talebini text olarak buraya yapıştırmalısınız ki bizde bu sonucu deneyimleyelim. Öyku ile ilgili talebin hiç olmayışı ortada YZ değil de gönderi sahibine şüphe çekiyor. Isterseniz tüm yazışmayı metin olarak verin biz de aynı çıktıya ulaşalım.
Aslında size sormadım, sadece yapay zekanın nasıl böyle bir seçim yaptığını merak ettim. 
Sümeyye ve Ebubekir Sıddık isimlerinin uyumunu, çağrışımlarını sezmesi biraz… korkutucu. Yapay zeka sandığımızdan daha ileride.
“Aşk bu kızıl ötesi, yaralı müzesi, hareket edemem” sözünü yorumlatmak lazım. 
Devletler yakında ciddi olarak el atmaya başlarlar. Umarım artık insanlık olarak bu kadar büyük potansiyeli olan bir aracın ortada bırakılmayacağının farkındayızdır.
Bu konularda en korkunç bulduğum teknolojiler kriptopara ve yüz tanıma sistemleri hocam. Bence sadece bu ikisi bile otoriter bir distopyayı gayet uygulanabilir kılmaya yetiyor. Ki yapılmışı da var; misal Çin.
Ha farklı devletlere karşı diyorsanız evet farklı devletlere karşı bu daha kullanışlı bir araç hahah.
Ama bu tarz bir teknolojinin devletlerin de ötesinde sonuçları olabilir gibi geliyor. Köle olarak bile çoğumuzun kimseye fayda sağlayamayacağı bir ortamda nasıl bir düzen sağlanabilir, sanırsam bizim nesil (ya da bir iki sonraki) yaşayarak öğrenecek gibi. 
Evet, demek istediğim Çin iktidarı gibi gücü kendi tekelinde toplamak isteyen iktidarlardı. Gerçi her iktidar gücü kendi tekelinde toplamak ister ama Çin belirgin örnek.
Bu felsefi bir soru hocam. Zaten insanlık olarak şimdi ne işe yarıyoruz ki?
Bilmiyorum; eğer yapay zeka insan işlerinin çoğunu üstlenirse herhalde bolca üreyip diğer gezegenlerde kolonileşmeye çalışırız.
Yapay zekayı bu alanlarda kullanmanın sonuna gelinmesi gerektiğini düşünen taraftayım. Çünkü insanların enflasyon olduğu bir dünyada hayatın ne amacı kalır? Tabii ki geçen her yıl değişik işler eski işlerin yerini alıyor. Fakat GPT gibi uygulamaları görünce sevinmiyorum. Aksine keşke gelişmese diyorum. Nedeni de gayet açık. Biraz karamsarım.
Benim demek istediğim şey gibiydi hocam daha çok. Hani zenginliği yeraltı kaynaklarından gelen diktatörlüklerde halk mutlak sefalet içinde yaşar ya, çünkü insanların ne durumda olduğu yeraltı kaynağının satılmasına engel değildir; ama geliri vergiye bağlı olan yerlerde sömürülme belli bir seviyenin üstüne çıkamaz, yoksa kimse vergi ödeyemez vs. Buna benzer bir ayrımı kastetmiştim. Felsefi anlamda “işe yaramayı” kastetmiyorum.
Valla hocam cin şişeden çıktı. Şu saatten sonra her şey sadece daha fazla gelişebilir; duraksamak ya da geri gitmek diye bir şey yok gibi.
Katılmıyorum. Aksine; insanların ancak üremekten başka yapacakları hiçbir şey kalmayınca ilkel doğalarıyla yüzleşebileceklerini düşünüyorum.
Fakat niye ilkel doğamızla yüzleşelim ki hocam, şunun şurasında bir kaç onyılı işimizde gücümüzde tıkırımızda geçirip huzur içinde ölmek varken 
İnsanın ilkel doğasının üremek olduğu bana biraz yanlış geliyor açıkçası. İnsan yavrusu anneden ayrıştıktan sonra kendine yeni nesneler buluyor ancak bunun temelinde cinsel arzunun varlığı bir yana ilk bakım verenin eksikliğini kapatmak var. Evet, zevk bir etken bunda kesinlikle ama temel arzular cinsellikten çok daha farklı şeylere referanslar. Üreme burada temel unsurlardan birisi gibi gözükebilir ama zevk kavramı ve nesne seçimlerinde bakım verende deneyimlenenlerin bütünsel arzusunun etkisi bunu daha farklı bir noktaya taşıyan şeyler. Yani üreme konusunu ele alacaksak dahi oradaki zevk kavramı üremenin öncesinde var olan bir şey. Üreme bunun muhtemel sonuçlarından biri sadece.
İnsanın ilkel doğası: Hayatta kal ve üre (vücut hayatta kalamıyorsa genler kalsın).
İnsanın ürettiği tüm bilim (hatta silahlar bile) bu ilkel doğanın ilkelerine hizmet ediyor; artan yaşam standartları, düşen ölüm oranları, artan doğum oranlarını vb.
İnsanlık bu güne kadar varlığını sürdürmenin kolay yollarını bulmak için uğraştı ve başarıya ulaştı ama hiçbir zaman varlığı sürdürmenin uğraşsız bir yolunu bulamadı, işleri ne kadar hafifletse de birisinin düşünmesi gerekiyordu. Şimdi insan yerine düşünecek ve ona hizmet edecek potansiyelde bir şeyin ortaya çıkma ihtimali var ve başarıya ulaşırsa (bence ulaşacak) insanlık üzerinden hatırı sayılır miktarda iş yükü alacak (öncülleri olan bilişim sistemlerinin ne kadar iş yükü üstlendiğini önümdeki bilgisayara bakarak az da olsa anlayabiliyorum).
Peki bu iş yükü gidince ne olacak, toplumun %90’ı uğraşacak işi gücü olmadığında ne yapacak? Dönecek bir kendisine bakacak, diyecek ki “Türümün yarattığı yapay zeka benden daha zeki, öyleyse benim burada işim ne? Yaşasam, hiçbir şey yapmadan yaşayabiliyorum, üresem bunun dürtülerimi tatmin etmekten başka bir amacı yok. Hiçbir şey yapmadan yaşayabiliyorsam ve canlı olarak temel amacım var oluşumu sürdürmekse var olmaktan başka amacım ne?”
Bu senaryoda yaşasaydım ben sistemi bu şekilde sorgulardım. Bilmiyorum, belki insanlığın çoğunluğu sarhoş olup sevişmeyi tercih edecek.
@GKS Yorumunuza kısmen katılıyorum hocam. Ancak burada id’nin dayattığı yaşamın erken döneminde temeli atılan arzulardan ziyade id’yi var eden dinamiklerin geçireceği değişimi sorguluyorum.
Başta belirtmemek benim hatam; ben üreme olgusunu canlılığın temel amacı olan "varlığı sürdürme"nin bir tezahürü olarak görüyorum. Yani burada üremeyle, cinselliği de içine alan ve kişinin kendisini dolaylı yoldan var etmeye yarayacak büyük bir kümeyi kastediyorum.
Sizin tabirinizle %90 işsiz kalırsa ne olacak? Ekonomik, sosyolojik ve birçok açıdan planlanması gereken bir olay.
Şu anki öngörü kapasitem o günleri tahmin etmekte yetersiz kalıyor. Ancak sürekli ilerleyen bilimin bana öğrettiği bir şey varsa o da ilerinin ilerisinin olduğudur.
Yani yapay zeka insanlığın şu anki sorunlarını çözene kadar insanlık kendisine yeni sorunlar bulmuş olur ve onların üstesinden gelmek için çalışır. Buradaki irdelenmesi gereken temel konu günümüzdeki yapay zeka atılımına çok çabuk, adapte olamadan geçme ihtimalimiz.
