Martin’den önce de ‘‘hayatın buz gibi soğuk gerçekliğini’’ giydiren yazarlar vardı. Stephen Donaldson, dilmize de kazandırılmış ‘‘İnançsız Thomas Covenant’’ serisinde ‘‘tecavüz’’ gibi hassas bir konuyu karakter gelişiminin merkezine koymuştur ve gayet de derin ve kompleks bir şekilde işlemiştir. Glen Cook, ‘‘Black Company’’ serisinde merkezine askerleri yerleştirerek karanlık ve gerçekçi fantastiği Martin’den çok önce yapmıştır, hatta Black Company’de eksik olan politik ögeleri ‘‘Dread Empire’’ serisinde de görebilirsiniz (Söylemeye gerek yok ama Dread Empire da ASOIAF’tan 20 yıl önce yayımlanmaya başlandı.). Yine GRRM’in en çok esinlendiği serilerden '‘Memory Sorrow and Thorn’'da dünyanın kaderniden ziyade taht kavgaları kitapların asıl konusu olmuştur.
Geldik bu ve benzeri tartışmaların asla eksik olmayan argümanına, daha doğrusu yanılgısına. Bir hafta kadar önce bunun doğru olmadığnı belirtmeme rağmen umursanmadı veya görülmedi. Bu yüzden şimdi daha net konuşacağım: Lotr 1954’te, GoT 1995’te yayımlandı. Arada neredeyse yarım asır var. Gerçekten de 50 yıl boyunca hatta ondan da önce fantezi yazarlarının Tolkien’i taklit etmekten başka bir şey yapmadığını mı düşünüyorsunuz? Önce bahsettiğim yazarlara ek olarak; Gene Wolfe başyapıtını tamamladı, Patricia Mckillip; fantastik ve büyülü gerçeklik arasındaki duvarı kaldırdı, Moorcock klişeleri yıkarak 90’ların ve modern fantastiğin zeminini oluşturdu.
Yahu, GRRM’in esin kaynaklarının büyük çoğunluğu yine spekülatif kurgu eserleri. Bu yazarlara ve onların nezdinde türe birazcık saygısızlık etmiyor musunuz?
Biz de sizler kadar spekülatif kurguyu seviyoruz. Ama inanın sevginizi dile getirirken fanatikleşmeniz ne sağlıklı bir tartışma ortamı sunuyor ne de karşınızdakine ve tartışmayı takip eden üçüncül kişilere bir fayda sağlıyor.