Benim gibi 60’ların sonu, 70 ve 80’lere tek yönlü kaçmak isteyenler için önerilerimizi bu başlık altında sunalım; günümüz popülaritesinin gazabından arcade salonlarının şefkatine sığınalım.
İlk önerim şu an dinlediğim müziğin eskilerin çizgisiyle güzel harmanlanmış vidyosu olsun:
Arcade demişken, mame vardı eskiden, hala var mı acaba ya?
Ooo! Riding Bean… Buram, buram 80ler. Yanına da 90lardan Gun Smith Cats önereyim. Tabii izle unut tarzı işler. Çok fazla şey beklemeyin 
@estorn, mame oyunlara bir ara merak salmıştım. O kadar çok platform ve o kadar çok emulator olduğunu öğrendikçe “Hangi birini oynayacağım!” isyanım olmuştu.
Nostaljinin hem zirvesi hem de en naif hali benim için 
Şunu atayım, net bağımlılık.
Ah, Laura abla, ah! 
Self Control klibinden ürktüğümden, uzunca süre şarkıya karşı anlamsız bir nefret beslemişimdir. Hatta inatla, Raf’a ait şarkının ilk yorumunu daha çok sevmeye zorlamışımdır kendimi. Ne zaman vefat etti, benim inat o zaman son buldu Haksızlık ettiğimi ancak o zaman kabul edebildim
Yine Laura Branigan’dan gelsin:
Ya şu şarkıların hepsi ayrı bi’ hoşluk, dinlemesi çok keyifli.
Nostaljik mükemmelliğe aynı hızda devam o zaman. ABBA!
Rod Price, boogie rock, aşk 
Retro ve oyun kelimelerini aynı cümlede kullanınca aklıma tek bir isim geliyor:
Müziklerinden hikayesine 80’lerin ucuz bilimkurgu aksiyon filmlerinde ne ararsanız hepsi fazlasıyla var. O dönemin eserlerine yaptığı acayip göndermeler de cabası. Normalde Far Cry serisini pek sevmem, hatta ilk yarım saatten sonra hep aynı şeyleri yaptığımız hiçbir Ubisoft oyununu sevmem ancak Blood Dragon’un neon ışıklarla kaplı atmosferini o kadar sevdim ki oyunu birkaç kez bitirdim. Bak mesela burada böyle övünce gaza geldim, en iyisi tekrar indirip bir daha baştan başlayayım ben buna.
Birçok retro oyunu oynayabildiğimiz hoş birkaç site:
Müzik önerim:
Milyonlarca kez show tv de karşılaştığım küçük çinde büyük belanın fragmanı:
Ne Metallica’nın ne de bir başkasının daha güzel yorumlayamayacağı güzellik;
Tam arayıp da bulamadığım ortam. Oyun, film, müzik hepsi bir arada . Müzik önerisi deyince kafamda beliren ilk isim üstad Cristopher Lee, sessizce mırıldanmaya başladığım parçası ise Sam’ s Song.
Bu parçanın yeri ayrıdır bende, blogumda bile giriş parçasıdır. Dinlerken başlıyor Kutlu Diyar a yolculuğuz 
Böyle güzel oyun müziği mi olur dedirtmiyor mu size de 
